Της Λήδας Καζαντζάκη
«Πρέπει να βρεθεί ο μέγας νόμος της καρδιάς» έγραφε το 1925 «προς τους πρυτάνεις των ευρωπαϊκών πανεπιστημίων», στο 3ο τεύχος του περιοδικού «La revolution surrealiste» o σουρεαλιστής ποιητής, θεωρητικός και σκηνοθέτης του «θεάτρου της σκληρότητας» Αντονέν Αρτό. Δηλώνοντάς τους «ότι πέρα από εκεί που η επιστήμη σας μπορεί ποτέ να φτάσει, εκεί όπου τα βέλη της λογικής τσακίζονται πάνω στα σύννεφα, υπάρχει αυτός ο λαβύρινθος, η εστία εκείνη όπου συγκλίνουν όλες οι δυνάμεις της ύπαρξης, τα λεπτότερα νεύρα του πνεύματος».
Μέσα σ' αυτό τον λαβύρινθο κινείται ο εικαστικός και πρώην αεροπόρος Αντώνης Χαλυβίδης στην τελευταία του ατομική έκθεση στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών, απέναντι από τη Δεξαμενή του Κολωνακίου. Πατά πάνω στα ίχνη που άφησε ο Φράνσις Πικαμπιά με φόρμες πλασμένες με εξαρτήματα μηχανών στις «Παρελάσεις του έρωτα» από το 1917. Όταν γίνεται πλέον ορατή η χρησιμοποίηση της ανθρώπινης ζωής στα γρανάζια του πρώτου Μεγάλου Πολέμου. «Η Ευρώπη πετρώνει», καθώς λέει ο Αρτό, «γίνεται σιγά - σιγά μούμια μέσα στα σάβανα των συνόρων της, των εργοστασίων της, των δικαστηρίων και των πανεπιστημίων της. Το ξυλιασμένο πνεύμα γίνεται κομμάτια μέσα στα μεταλλικά νεκροσέντονα που σφίγγονται πάνω του».
Ο Χαλυβίδης υλοποιεί με πραγματικά, βιομηχανικά υλικά τα φαντασιακά γλυπτά του. Φτιάχνει τις ψευδαίσθητες «Νίκες» μας με φτερά, επιχαλκωμένα μέρη ενός ακροφύσιου κινητήρα αεροπλάνου. Κατασκευάζει την «ιπτάμενη ζωή» μας ως μετέωρη μεταξύ του θανάτου ενός σκελετωμένου χεριού και της εικονικότητας των επιχρυσωμένων πτερυγίων ενός κινητήρα τζετ. Προβάλλει το πραγματικό γίγνεσθαι ως ένα τρομακτικό έντομο, με τα καλύμματα εξαερισμού των παλιών βαγονιών και του μηχανισμού μιας παλιάς χειράμαξας. Δείχνει το πλαστό συναίσθημα της εποχής μας με το εύκολα αντικαθιστάμενο είδωλο ενός γυναικείου γυμνού ή με τις χάρτινες, καρφιτσωμένες σε μεταλλικές βέργες καρδούλες. Με το πάτημα ενός κουμπιού, ο θεατής τους χαϊδεύει το πρώτο με ένα φτερό και οι δεύτερες κινούνται. Καταδεικνύει με τον ίδιο τρόπο τη στρατολόγησή μας στο ισχύον σύστημα ως πολύχρωμες χάντρες -μάτια- που γυρίζουν μέσα από μια αλυσίδα.
Επιχειρεί έτσι να αποκαλύψει τις κρυμμένες πτυχές που συγκροτούν την ανθρώπινη υπόσταση του κόσμου μας και αντιστέκονται με την παιγνιώδη, ανατρεπτική έκφρασή τους στη σοβαροφανή, ορθολογική και τόσο επικίνδυνη χειραγώγησή της.
Info: Αντώνης Χαλυβίδης, «Cruel Tutelage»
Αίθουσα Τέχνης Αθηνών, Γλύκωνος 4
Διάρκεια έκθεσης: 1 Μαρτίου-14 Απριλίου
Ώρες λειτουργίας: Τρ.- Παρ.: 11.00-14.30 & 18.00-21.00, Σαβ. 11.00-14.30
