“Με κυνηγάει χρόνια αυτό το κείμενο, που ήταν ένα από τα βοηθήματά μου στην καθημερινή ραδιοφωνική μου ζωή” έλεγε χθες το μεσημέρι στο Θέατρο Ιλίσια Βολανάκη ο Σταμάτης Κραουνάκης, παρουσιάζοντας το έργο “Η τεράστια κοινωνική σημασία των βλακών στο σύγχρονο βίο”, γραμμένο το 1941 από τον διανοητή, κοινωνιολόγο, ποιητή και συγγραφέα Ευάγγελο Λεμπέση και σκηνοθετημένο από τον δημοφιλή συνθέτη και τραγουδοποιό, που κάνει πρεμιέρα στις 29 Νοεμβρίου, ερμηνευμένο από τον Χάρη Φλέουρα.
“Πίσω από το κείμενο βρίσκεται η Ιστορία του ελληνικού κράτους μέσα από τη συνωμοσία των βλακών που αλληλοϋποστηρίζονται” πρόσθεσε ο Σ. Κραουνάκης για μια παράσταση που ήδη το κείμενό της κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Περίπλους εν είδη προγράμματος, συνοδευμένο από δημοσιεύματα της εποχής, μεταξύ των οποίων του Κ. Βάρναλη και του Π. Παλαιολόγου. “Η πικάντικη καθαρεύουσα στην οποία είναι γραμμένο είναι ένα τεράστιο κλειδί της κωμωδίας” επισήμανε και πρόσθεσε πως ο Λεμπέσης υπήρξε ένα τεράστιο μυαλό, που τον αποδέχθηκαν οι αριστεροί.
“Ο αναρχικός και ανένταχτος αριστερός Θωμάς Γκόρπας, που λάτρευε τον Λεμπέση και τον μελέτησε, τον χαρακτήρισε αριστερό της Δεξιάς” ανέφερε ο εκδότης Διονύσης Βίτσος. Και ο ηθοποιός Χάρης Φλέουρας μίλησε για “ένα θεσπέσιο δοκίμιο, που έγινε θεατρικό με τον Κραουνάκη, γρήγορα και εμπνευσμένα. “Ο Σταμάτης είναι ταγμένος υπέρ των βλακών, καθώς, όπως λέει, χωρίς αυτούς δεν θα υπήρχε πολιτισμός”.
Στο Ιλίσια Βολανάκη το φετινό ρεπερτόριο κρατάει κάποιες από τις πετυχημένες περσινές παραγωγές και παρουσιάζει, μεταξύ άλλων, τον Ιανουάριο σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαριά το έργο του Στίβεν Κινγκ “Μίζερι”, με τους Ρένη Πιττακή και Λάζαρο Γεωργακόπουλο. “Η Μίζερι χτύπησε την πόρτα μου πριν 15 χρόνια και τότε δεν την άνοιξα. Τώρα ήρθε η ώρα” ανέφερε η Ρ. Πιττακή και ο Λ. Γεωργακόπουλος πρόσθεσε πως “αν ο Στ. Κινγκ είχε πιο δύσκολη ζωή, θα μπορούσε να ήταν ένας σύγχρονος Ντοστογιέφσκι”. Το έργο θα ανέβει με τη συγκεκριμένη μορφή πρώτη φορά στην Ελλάδα, έτσι όπως πριν λίγα χρόνια ανέβηκε στο Μπρόντγουεϊ με τον Μπρους Γουίλις. Και δεν είναι τίποτα άλλο από τις ενοχές που κουβαλάει ο ίδιος ο συγγραφέας” εξήγησε ο σκηνοθέτης.
Πρεμιέρα έκανε χθες το έργο του Νταβίντ Ντεσόλα “Η λίμνη που δεν είναι πια εδώ” σε σκηνοθεσία Λεωνίδα Κακούρη, με θέμα την απώλεια και την παύση, αλλά και τον θρίαμβο της λογικής, της σκέψης και την αναζήτηση του μέντορα.
Το Ιλίσια Βολανάκη φιλοξενεί φέτος εκ νέου το έργο του Δημήτρη Κουρούμπαλη “Ένας σκύλος που τον έλεγαν φρίκη”, καθώς και δύο παραστάσεις για παιδιά και βρέφη, “Το μωρό των πέντε αισθήσεων” και “Ο σκεπαστής του Φεγγαριού” σε σκηνοθεσία Δέσποινας Μαραγκουδάκη.
