Live τώρα    
15°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
15 °C
12.0°C16.5°C
1 BF 69%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
14 °C
11.5°C16.0°C
0 BF 65%
ΠΑΤΡΑ
Αραιές νεφώσεις
14 °C
7.0°C15.5°C
2 BF 63%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
14 °C
12.8°C15.8°C
2 BF 80%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
5 °C
4.9°C12.9°C
0 BF 100%
Η κιβωτός μνήμης του μέλλοντός μας...
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Η κιβωτός μνήμης του μέλλοντός μας...

Ένα περίπου μήνα πριν κηρυχθεί ο ελληνοαλβανικός πόλεμος, ο ανασκαφέας του προϊστορικού οικισμού του Ακρωτηρίου της Σαντορίνης Σπύρος Μαρινάτος, τακτικός καθηγητής Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, έχει μια μεγάλη αγωνία. Όπως εξηγεί στην αίτηση που καταθέτει στις 19 Σεπτεμβρίου 1940 "Προς την Σεβαστήν Πρυτανείαν", πρόκειται στις 7 Οκτωβρίου να μετακομίσει σε ιδιόκτητη οικία στην οδό Πολυλά 47 (Κυπριάδου), όμως το σπίτι του θα ηλεκτροδοτηθεί μετά από τρεις μήνες. Επειδή χωρίς ηλεκτρικό "είναι αδύνατος η εύρυθμος λειτουργία των μαθημάτων μου, δεδομένου ότι παρασκευάζω ό ίδιος τας φωτεινάς προβολάς και λοιπόν φωτογραφικόν υλικόν της διδασκαλίας, παρακαλώ όπως ευαρεστηθείτε συστήσετε εις την Ηλεκτρικήν Εταιρείαν ίνα μοι παραχωρήσει το αναγκαίον ηλεκτρικόν ρεύμα, οπότε ελπίζω ότι θέλει επιταχυνθεί η σύνδεσις". Συγκινητικό να διαπιστώνει κανείς σήμερα κάτω υπό ποίες συνθήκες ο σπουδαίος αρχαιολόγος ετοίμαζε τις παραδόσεις του, και την αγωνία του για συνέπεια απέναντι στους φοιτητές του. Το ήθος του δασκάλου.

Ταχύτατα ο πρύτανης Γ.Θ. Φωτεινός, την επομένη, 20 Σεπτεμβρίου, στέλνει το αίτημα στην Ηλεκτρικήν Εταιρείαν Αθηνών-Πειραιώς και αφού εξηγεί τα δέοντα καταλήγει ότι "διά πάντα ταύτα είναι απολύτως απαραίτητον το ηλεκτρικόν φως. Επειδή δ' η ανωτέρω κατοικία του στερείται έτι ρεύματος, παρακαλούμεν θερμώς όπως παραχωρήσετε αυτώ το ρεύμα, ως οίον τε τάχιστα, άνευ του οποίου καθίσταται αδύνατος η λειτουργία των πανεπιστημιακών μαθημάτων του". Δεν γνωρίζουμε αν εξίσου τάχιστα έσπευσε να ικανοποιήσει το αίτημα η Εταιρεία. Πολλώ δε μάλλον όταν σε περίπου ένα μήνα από την αποστολή του αιτήματος κηρύχθηκε ο πόλεμος.

Ένα στιγμιότυπο της καθημερινότητας του Πανεπιστημίου Αθηνών, θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς. Βεβαίως. Με τη σημασία ωστόσο του ιστορικού τεκμηρίου και την προστιθέμενη αξία της κατανόησης του τι σημαίνει να καθίσταται η μνήμη συλλογικό κτήμα, το συγκεκριμένο στιγμιότυπο, αποτυπωμένο σε δύο πολύ σύντομα σημειώματα, παίρνει τη θέση του ανεκτίμητου θησαυρού.

240.000 σελίδες ψηφιοποιημένες

Αλιευμένο από το θησαυροφυλάκιο του Ιστορικού Αρχείου του Πανεπιστημίου Αθηνών, το παραπάνω περιστατικό, μαζί με χιλιάδες άλλα, καταγεγραμμένα σε 240.000 σελίδες αρχειακού υλικού, στοιχειοθετεί μια μικρή ψηφίδα από το αρχείο του Πρωτοκόλλου του Πανεπιστημίου, η ψηφιοποίηση και τεκμηρίωση του οποίου ολοκληρώθηκε μέσα σε ένα μόλις χρόνο, με την εργασία τεσσάρων νέων επιστημόνων, τη συνδρομή όλου του προσωπικού του Αρχείου και την οικονομική ενίσχυση της εταιρείας JTI. Την επίσημη παράδοσή του στην επιστημονική κοινότητα, στην κοινωνία, σηματοδοτεί η αυριανή εκδήλωση στο αμφιθέατρο "Αργυριάδης" του κεντρικού κτηρίου του ΕΚΠΑ, στα Προπύλαια (7μ.μ.), όπου θα παρουσιαστούν τα αποτελέσματα του έργου ψηφιοποίησης, καθώς και η ψηφιακή πλατφόρμα του.

Από το 1991, οπότε δημιουργήθηκε το Ιστορικό Αρχείο του ΕΚΠΑ, με σκοπό τη διάσωση, διατήρηση και διάθεση στο κοινό των συλλογών του, όσο και την επιστημονική μελέτη της ιστορίας του Πανεπιστημίου, έχουν ψηφιοποιηθεί περισσότερες από 700.000 σελίδες αρχειακού υλικού, από τα 2.500.000 και πλέον τεκμήρια που περιλαμβάνουν οι συλλογές του. "Πρόκειται για μια μεγάλη ψηφιακή αρχειακή παρακαταθήκη που συγκροτήθηκε με την ευθύνη και τη μέριμνα των προηγούμενων προέδρων του Αρχείου, των καθηγητών Γιώργου Δερτιλή, Μάκη Κουζέλη και του νυν υπουργού Παιδείας Κώστα Γαβρόγλου, και είναι διαθέσιμη ελεύθερα στο κοινό, αναδεικνύοντας μια μοναδική πηγή της νεοελληνικής Ιστορίας και του πολιτισμού που δίδεται ελεύθερη και άμεσα προσβάσιμη" εξηγεί ο Βαγγέλης Καραμανωλάκης, επ. καθηγητής ιστορίας ΕΚΠΑ και πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του Ιστορικού Αρχείου.

Το αρχείο του Πρωτοκόλλου

Στις ψηφιοποιημένες σελίδες του Αρχείου Πρωτοκόλλου, όπως επισημαίνει, "αποτυπώνεται ο συνεχής διάλογός του Πανεπιστημίου με την πολιτική και κοινωνική συγκυρία. Δεν είναι μόνο γιατί η ελληνική κοινωνία συνέδεσε την πρόοδό της, διαχρονικά, με την έννοια της παιδείας, εξέφρασε την αγωνία της για το μέλλον μέσα από τη συζήτηση για την παιδεία και τις μεταρρυθμίσεις του εκάστοτε εκπαιδευτικού συστήματος. Είναι γιατί το Πανεπιστήμιο Αθηνών, λόγω της παλαιότητας, του μεγέθους και της μοναδικότητάς του για περίπου 90 χρόνια, συμμετείχε με πολλαπλούς ρόλους στη συγκρότηση του ελληνικού κράτους. Με άλλα λόγια, οι διαδρομές της ελληνικής κοινωνίας διασταυρώθηκαν με εκείνες του Πανεπιστημίου, όπως και το αντίθετο. Εάν μια κοινωνία έχει ανάγκη να γνωρίζει το παρελθόν της ως στοιχείο της ταυτότητάς της, ως στοιχείο μιας διαδρομής που εκτυλίχθηκε μέσα στον χρόνο και συνεχίζεται, τότε το αρχείο για το οποίο συζητάμε προσφέρει μοναδικές ψηφίδες στη συγκρότηση αυτής της γνώσης".

Τα λυτά έγγραφα της περιόδου από το 1837 ώς το 1953 που συγκροτούν το αρχείο του Πρωτοκόλλου, το καθιστούν την πιο πλούσια πηγή πληροφοριακής ύλης για την ιστορία του Πανεπιστημίου Αθηνών. Αλληλογραφία, εισερχόμενα και εξερχόμενα έγγραφα εκπαιδευτικού, οικονομικού, δικαστικού περιεχομένου αλλά και επιστημονικές συλλογές, παραρτήματα, συγγράμματα, ευρετήρια, καλλιτεχνία, σύμφωνα με τον κ. Καραμανωλάκη αποτελούν "έγγραφα μοναδικής τεκμηριωτικής σημασίας καθώς αποτυπώνουν την ιστορία τόσο του θεσμού όσο και της χώρας".

Οι πτυχιακές εξετάσεις του Ευ. Παπανούτσου

Ανάμεσά τους συναντούμε τεκμήρια που αφορούν σε λογοτέχνες και διανοουμένους, όπως την πιστοποίηση της ανανέωσης της εγγραφής του ποιητή Γεωργίου Δροσίνη, εκ Μεσολογγίου στο δεύτερο έτος της Φιλοσοφικής Σχολής (1883-1884) αλλά και το έγγραφο του Πανεπιστημίου Αθηνών για τη φοίτηση του Κωνσταντίνου Μιχαήλ Παλαμά, εκ Μεσολογγίου, "εις την Νομικήν Σχολήν κατά τα ακαδημαϊκά έτη 1876-1877, 1877-1878 και 1878-1879", όπως και του Νίκου Γκάτσου. Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι πτυχιακές εξετάσεις του Ευαγγέλου Παναγιώτου Παπανούτσου στη Θεολογική Σχολή "εν τω Πανεπιστημίω σήμερον τη 15η του μηνός Ιουνίου του έτους 1919 ημέραν Σαββάτω, ώραν 4η μ.μ.". Οι καθηγητές του Ε. Ζολώτας, Γ. Δέρβος, Ν. Παπαγιανόπουλος, Χρυσόστ. Παπαδόπουλος τον βαθμολογούν με δέκα, έκαστος. Μόνο ο Γρ. Παπαμιχαήλ του βάζει ένα ολοστρόγγυλο 8 που κατεβάζει το βαθμό του πτυχίου σε μόλις 9,5/7. Δυστυχώς δεν ξέρουμε σε ποιο μάθημα "πάτωσε" ο Παπανούτσος, αφού είναι και το μόνο που δεν εγγράφεται στον "έλεγχο των επί πτυχίω της Θεολογίας εξετάσεών του".

Τον Κωστή Παλαμά τον συναντούμε πλειστάκις στο αρχείο, με δεκάδες χειρόγραφά του, και όχι τυχαία αφού υπήρξε για πολλά χρόνια γραμματέας του Πανεπιστημίου. Παράλληλα, διασώζονται επιστολές από την αλληλογραφία του ιδρύματος με τον Αριστοτέλη Βαλαωρίτη ή τον Νικόλαο Γύζη, συνθέτοντας το σημαντικό κεφάλαιο του αρχείου που αφορά στην πνευματική ζωή της χώρας. Άλλωστε, έως και τις αρχές του 19ου αιώνα, η Εθνική Βιβλιοθήκη λειτούργησε ενωμένη με την Πανεπιστημιακή. Κείμενα του Εμμανουήλ Ροΐδη, επιστολές λογίων για οικονομική συνδρομή από το Πανεπιστήμιο και για αγορές βιβλίων, τεκμήρια από τους ποιητικούς και άλλους πνευματικούς διαγωνισμούς που οργάνωσε το ίδρυμα σε όλη αυτή την περίοδο αποτελούν ορισμένα από τα ψηφιοποιημένα τεκμήρια.

Οι λογοτέχνες ωστόσο δεν είναι τα μοναδικά λαμπρά πνεύματα που διάβηκαν το κατώφλι του Πανεπιστημίου Αθηνών, του μοναδικού άλλωστε στη χώρα μέχρι το 1926 που ιδρύθηκε το αντίστοιχο της Θεσσαλονίκης. Στο αρχείο του Πρωτοκόλλου συναντούμε επίσης τις εγγραφές σημαντικών πολιτικών προσωπικοτήτων, όπως ο Χαρίλαος Τρικούπης και ο Ελευθέριος Βενιζέλος, τον ατομικό φάκελο του Αρχιεπισκόπου της Κύπρου Μακαρίου, επιστολές καθηγητών του ιδρύματος, όπως ο Κωνσταντίνος Τσάτσος και ο Ξενοφών Ζολώτας, που αρνήθηκαν να υπογράψουν τις δηλώσεις υποταγής στο νέο καθεστώς, που τους είχε στείλει ο δωσίλογος πρωθυπουργός Γεώργιος Τσολάκογλου.

Διά τους μαχομένους μας στρατιώτας...

Ιδιαίτερη ενότητα στο εν λόγω αρχείο αποτελούν τα τεκμήρια που αφορούν το Πανεπιστήμιο σε κρίσιμες εποχές, όπως οι πόλεμοι ή το δικτατορικό καθεστώς. Τεκμήρια για την επιστράτευση των φοιτητών και των καθηγητών, την κλήση για συμμετοχή του διδακτικού προσωπικού στις επιτροπές λογοκρισίας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, τις προμήθειες για τα νοσοκομεία που φιλοξενούσαν τους τραυματίες, τα συσσίτια, συνθέτουν μια άλλη εξίσου σημαντική πτυχή της λειτουργίας του ιδρύματος.

Η κήρυξη του ελληνοαλβανικού πολέμου θέτει και το Πανεπιστήμιο Αθηνών προ του καθήκοντος. Στις 3 Δεκεμβρίου 1940 με ένα λιτό έγγραφο του Πρύτανη Γ.Θ. Φωτεινού προς το "Τμήμα Φανέλλας του Στρατιώτου", στο Υπουργείον Θρησκευμάτων και Εθνικής Παιδείας, ενημερώνει ότι "έχομεν την τιμήν να αποστείλωμεν Υμίν τα κάτωθι μάλλινα είδη δια τους μαχομένους μας στρατιώτας, 50 καλύμματα κεφαλής, 16 ζεύγη κατσών, 6 ζεύγη γαντιών. Τα ανωτέρω πλεκτά κατεσκευάσθησαν υπό του θήλεος προσωπικού του Πανεπιστημίου κατόπιν διενεργείας εράνου μεταξύ των υπαλλήλων αυτού προς αγοράν του απαιτουμένου ερίου".

Ο πρύτανης Φωτεινός ωστόσο δέχεται από την πλευρά του έγγραφα, επιστολές, αιτήματα. Έμπλεο εθνικής υπερηφάνειας είναι το ευχετήριο για τη νέα χρονιά τηλεγράφημα που δέχεται από την Κορυτσά στις 9 Ιανουαρίου 1941, από τον ομόλογο του στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης Αναστάσιο Οικονομόπουλο. "Εκ Κορυτσάς όπου ήλθον μετά πολλών καθηγητών επίσκεψιν ηρωικού στρατού και έκφρασιν ευγνωμοσύνης μας ηρωικούς τραυματίας του, απευθύνω συναδελφικόν χαιρετισμόν επί νέω έτι ευχόμενος όπως η λαμπρότης ελληνικών νικών μεουσιωθή εις μιαν έκπαγλον λαμπρότητα πνευματικού φωτός ούτινος θεματοφύλακες τυγχάνουν Πανεπιστήμια".

Αι λοιπαί ευωδίαζαν από αγάπην προς την Πατρίδα

Όπως σε όλα τα μέτωπα του κόσμου, οι εμπόλεμες περιοχές επιβάλλουν λογοκρισία προκειμένου να ελέγχονται οι πληροφορίες που φεύγουν από τα πεδία των μαχών και για λόγους εμπιστευτικότητας των στρατιωτικών κινήσεων αλλά και από τον φόβο μη διασπαρούν ειδήσεις που μπορεί να προκαλέσουν φόβο, πανικό ή άλλες αντιδράσεις στον πληθυσμό. Σ' αυτό το πλαίσιο το Πανεπιστήμιο διά του πρυτάνεως, ενημερώνει την 21η Νοεμβρίου 1940 το υπουργείον Θρησκευμάτων και Εθνικής Παιδείας ότι "απευθύναμεν προς τους κ.κ. Καθηγητάς και Υφηγητάς τους εργασθέντας παρά τη Λογοκρισία Αθηνών, όπως απ' ευθείας γνωρίσωσιν υμιν τας εντυπώσεις τας οποίας απεκόμισαν εκ της υπηρεσίας ταύτης ως προς το πατριωτικόν πνεύμα των λογοκριθεισών επιστολών. Εκ των καθηγητών τούτων οι κ.κ. Κ. Τριανταφυλλόπουλος, Δ. Μπαλάνος, Ν. Χωραφάς και Ι. Θοδωρακόπουλος απέστειλαν τας εκ της λογοκρισίας εντυπώσεις προς Υμάς, δι' ο εγκλείστως λαμβάνομεν την τιμήν να αποστείλομεν Υμιν ταύτας τα καθ' υμάς".

Γέλιο μέχρι δακρύων προκαλεί η ενημέρωση που στέλνει δια της Πρυτανείας ο καθηγητής Ιδιωτικού Διεθνούς Δικαίου Γεώργιος Μαριδάκης στο υπουργείον Θρησκευμάτων και Εθν. Παιδείας, στις 2 Δεκεμβρίου 1940. "Εκτελών καθήκοντα λογοκριτού ανέγνωσα επιστολάς των οποίων ο αριθμός δεν ήτο κατώτερος των 1.200. Ικανός αριθμός εχρονολογείτο προ της 28 Οκτωβρίου. Εκ των χρονολογουμένων μετά την 28ην Οκτωβρίου,... τον πόλεμον κατά της Ιταλίας έθετον παραλλήλως προς το κύριον αντικείμενον. Εξαιρέσει, ελαχιστοτάτου αριθμού επιστολών, περί τας τριάκοντα, αι οποίαι επρόδιδον ένα συναίσθημα ανησυχίας απλής, αι λοιπαί ευωδίαζαν από αγάπην προς την Πατρίδα. Μέσα από τας ανορθογραφίας και τας ασυνταξίας ανεπήδα ζεστή η ιδέα της Ελληνικής Πατρίδος. Ήτο 'μία χαρά' να διαβάζη κανείς τας επιστολάς αυτάς. Δεν συνεκρατήθην και υπερβάς τας εξουσίας μου ως λογοκριτού, έγραψα εις το περιθώριον των σχετικών φράσεων 'εύγε'".

Οι πεσόντες...

Όμως ο πόλεμος έχει τους νεκρούς του. Και το Πανεπιστήμιο μετρά τους δικούς του. Συγκινητική η πρόσκληση στο μνημόσυνο τελειόφοιτου της Μαθηματικής Σχολής. "Ως κηδεμών του εξ Αμερικής ελθόντος ανεψιού μου Καραμπίνη Κωνσταντίνου του Αριστείδου και της Άννας τελειοφοίτου της Μαθηματικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και ηρωικώς πεσόντος την 15 Δεκεμβρίου παρά το Τεπελένι ως Λοχία του 34ου Πεζικού Συν/τος" ο δυσανάγνωστου ονόματος αποστολέας, με την επιστολή του που στάλθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 1941, την οποία συνυπογράφει η μητέρα του νεκρού Άννα, παρακαλεί την Σεβαστήν Πρυτανείαν, "όπως διατάξητε σχετικώς και δοθή τιμής ένεκεν εις την ενταύθα και επί της οδού Τοσίτσα 26Α διαμένουσαν τιμημένην μητέρα του το Δίπλωμα του εκλειπόντος υιού της και συλληπηθήτε ταύτην διά την απώλειαν του εκλεκτού της υιού ευαρεστούμενοι δε παραστείτε κατά την τέλεσιν του μνημοσύνου τούτου τελουμένου την 3ην Μαρτίου ε.ε. εις τον Ιερόν Ναόν του Αγίου Βασιλείου συνοικίας Εξαρχείων και ώραν 9.30 πρωινήν. Διατάξητε δε την τοιχοκόλλησιν προκηρύξεως καλούντες εις το μνημόσυνον τους αγαπητούς του καθηγητάς και συμφοιτητάς του".

Μια σύντομη ωστόσο επιστολή της εταιρείας ΑΛΒΕΜ προς το Πανεπιστήμιο θυμίζει ότι η ζωή συνεχίζεται και στη διάρκεια του πολέμου. Με την ένδειξη "Ζήτω η Ελλάς" η εταιρεία, στις 2 Νοεμβρίου 1940, προτείνει στην αγορά "ταινίας εκ χάρτου γομμαρισμένας", δηλαδή ταινίες που κολλάνε στα τζάμια ώστε να μη θρυματιστούν από ενδεχόμενο βομβαρδισμό και προκαλέσουν τραυματισμούς, "απολύτως ενδεικνυομένας υπό τας παρούσας συνθήκας διά την επικόλλησιν επί των υέλων προς προστασίαν κατά των κινδύνων θραύσεως", στην τιμή των 160 δρχ. το κιλόν.

Πειθαρχικές διώξεις για πολιτική δράση

Πολλές από τις ενότητες των συλλογών αφορούν στους φοιτητές και στις φοιτήτριες -η πρώτη φοιτήτρια εισάγεται το 1890 και ο αριθμός τους αρχικά είναι περιορισμένος. Δεν είναι μόνο τεκμήρια για τις σπουδές τους, στοιχεία για τις εγγραφές τους, τα απολυτήρια Γυμνασίων ή οι αιτήσεις τους για υποτροφίες ή απαλλαγή από τα δίδακτρα. Πολλά τεκμήρια αφορούν τη συλλογική δράση και τις διαμαρτυρίες των φοιτητών ήδη από τα πρώτα χρόνια λειτουργίας του ιδρύματος. Στοιχεία από το φοιτητικό κίνημα στον Μεσοπόλεμο, όπως η αποβολή του Νίκου Μπελογιάννη από το Πανεπιστήμιο για την πολιτική του δράση, αποτυπώνουν τη συνεχή ανάμιξη των φοιτητών και των φοιτητριών στον δημόσιο βίο. Άλλωστε το Πανεπιστήμιο είναι από τους πρώτους θεσμούς που οργανώνει αντικομμουνιστική εκστρατεία στο εσωτερικό του, καθώς από τη δεκαετία του 1920 ο φόβος για την είσοδο των κομμουνιστικών ιδεών στα φοιτητικά αμφιθέατρα είναι πολύ έντονος. Όπως επισημαίνει ο Βαγγέλης Καραμανωλάκης,"τα ίχνη των φοιτητών και των φοιτητριών είναι παντού στο αρχείο: στις αιτήσεις για τα μαθήματα, στις εκκλήσεις για οικονομική βοήθεια, στους καταλόγους των νεκρών των δύο παγκοσμίων πολέμων και στις επιστολές προς τις οικογένειές τους, στις πειθαρχικές διώξεις για πολιτική δράση".

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον μάλιστα προκαλεί η παρουσία στο Αρχείο του πρώτου Παμφοιτητικού Συνεδρίου που πραγματοποιείται από τις 31 Νοεμβρίου ώς τις 7 Δεκεμβρίου 1924 στο Εθνικό Θέατρο, με τη συμμετοχή μεγάλου αριθμού εκπροσώπων από τις σχολές του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα προς εξέταση θέματα στο Συνέδριο, καθώς γίνεται εμφανές ότι σημαντικές σχολές αλλά και δομές του Πανεπιστημίου Αθηνών στις αρχές του 20ού αιώνα δεν έχουν ακόμα συγκροτηθεί, όπως επίσης δεν έχει ιδρυθεί Πανεπιστήμιο στη Θεσσαλονίκη. Τίθεται θέμα συγγραμμάτων, ενώ γίνεται σαφής αναφορά στη φοιτητική ασυλία όπως και σε μια σειρά αιτημάτων που σήμερα συγκροτούν αυτονόητες φοιτητικές παροχές. Στην ημερήσια διάταξη του Συνεδρίου περιλαμβάνονται: "Οργάνωσις Ομοσπονδίας Ελλήνων Φοιτητών. Συζήτησις επί του τρόπου της δημιουργίας δεσμών και σχέσεων προς τους φοιτητάς ξένων Κρατών. Εξακολούθησις υφισταμένου καθεστώτος αναστολών στρατεύσεως δι' άπαντας τους φοιτητάς. Συμπλήρωσις κενών εδρών του Πανεπιστημίου και δημιουργία Έδρας Νεοελληνικής Φιλολογίας. Ίδρυσις Σχολής Πολιτικών Επιστημών. Ίδρυσις και οργάνωσις εργαστηρίων. Έκδοσις συγγραμμάτων των κ.κ. Καθηγητών και μετάφρασις ξένων τοιούτων. Εκτύπωσις εις ιδρυθησόμενον τυπογραφείον και ατέλεια χάρτου χρησιμοποιηθησομένου προς τον σκοπόν τούτον. Οργάνωσις Φοιτητικού Αναγνωστηρίου της Βιβλιοθήκης και εύρυνσις της αιθούσης αυτού. Πανεπιστήμιον Θεσσαλονίκης. Συστηματοποίησις επί το επωφελέστερον της υφισταμένης Λέσχης μέχρις ιδρύσεως νές. Αναζήτησις των όρων, δι' ων θα επιτευχθή η ταχυτέρα ίδρυσις της νέας ταύτης Λέσχης, ιδρυμάτων αυτοβοηθείας και υποτροφιών. Φοιτητικαί εκπτώσεις εις τα πλοία, τα τραίνα, τα τραμ και τα δημόσια θεάματα. Οικονομική συνδρομή των προσφύγων συναδέλφων και τοιαύτη ως και ατελής εγγραφή εις το Πανεπιστήμιον των απόρων γενικώς. Διάθεσις θαλάμων εις το Πολιτικόν Νοσοκομείον ή αλλαχού προς νοσηλείαν αποκλειστικώς των φοιτητών. Μη ανάμιξις της Πολιτικής εις το Πανεπιστήμιον και τανάπαλιν. Η εισαγωγή της φοιτητικής ασυλίας και εν Ελλάδι. Ειδικά θέματα των Σχολών".

Η Οργανωτική Επιτροπή μάλιστα, που αποτελείται από τους Χ. Πανταζή, Γ. Καρούζο, Γ. Γεργόπουλο, Π. Σαμαρά, Π. Κατσέλλη, στο κάλεσμά της για το συνέδριο, προτρέπει τους φοιτητές "Τονώσατέ το (συνέδριο) και ενδιαφερθήτε όλοι διά τας εργασίας του. Στρέψετε προς τα εκεί όλοι σας το βλέμμα εύελπι και συσπειρωθήτε περί τους Συλλόγους σας".

Βέβαια το αποτέλεσμα του Συνεδρίου ήταν η δημιουργία της Ομοσπονδίας Ελλήνων Φοιτητών. Αξίζει να σημειωθεί ότι το πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο της ΟΕΦ αποτελούνταν κυρίως από φοιτητές συντηρητικών πολιτικών θέσεων, οι οποίοι συντάχθηκαν με τις πρυτανικές αρχές, όπως τους κατηγορούσαν οι αριστερές παρατάξεις. Το αποτέλεσμα ήταν να μη λείπουν οι συγκρούσεις και τα επεισόδια στα προαύλια του Πανεπιστημίου στα Προπύλαια.

Ανεξάντλητα όσα μαρτυρεί το αρχείο για το Πανεπιστήμιο, τον πνευματικό κόσμο και τον κόσμο των ιδεών, τη σύγχρονη ιστορία, τη συλλογική μνήμη, την καθημερινή ζωή. Κι αν τα παραπάνω τεκμήρια καταγράφουν ελάχιστες αλλά ενδεικτικές ψηφίδες της παρουσίας του Πανεπιστημίου Αθηνών σε όλο το φάσμα των δραστηριοτήτων της χώρας και της κοινωνίας της, το Αρχείο Πρωτοκόλλου συγκροτεί πολύτιμη σκευή, μια κιβωτό μνήμης του μέλλοντός μας.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL