Στον Γιώργο Βέλτσο
Στα δάχτυλα μετρούνται οι ποιητές που όταν παρέλθουν
του Μαγιού οι μυρωδιές με τα όμορφα κοράσια,
κι έρθει Αύγουστος μήνας, τις καταθέσεις τους
χιλιάδων λέξεων κάνουν δωρεά, κρατώντας τόσες όσες
τους αρκούν για να μην πάνε από πείνα.
Αυτά τα Capital Controls των λέξεων, που βάζουν
επιτέλους τέλος στην αφόρητη για τη φύση παρλάτα
και για τον έρωτα, όπου πάντα ο ποιητής τα κάνει σαλάτα,
τώρα, δίνουν τη θέση τους σε μιαν απέριττη λιτότητα
και ο ποιητής μας αποκτά του θανάτου την απόλυτη κυριότητα.
Όμως, σ’ αυτό το δύσκαμπτο σούρσιμο του χειμώνα, υποπτεύομαι, Φίλε μου Γιώργο, πως θες δε θες εγώ προπορεύομαι!
Και, σε αντίθεση με την ογκώδη βίβλο της ζωής, που σύντομα
Θα κλείσω, τη συλλογή σου ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ μπορώ ν’ αποστηθίσω!
Δεν είναι ο λόγος του πατρός, αυτός που καθορίζει.
Η σημειωτική χώρα της μητρός τον ποιητή ορίζει.
Πάντα με την αγάπη μου γιατί είσαι άλλος και ίδιος
Κι ας λένε οι μικροαστοί πως είσαι ποίξιος - δείξιος.
Τζίνα Πολίτη
