Η ποίηση είναι ανεξίτηλα δεμένη με τη ζωγραφική. Με τις θραυσματικές, αινιγματικές, οραματικές εικόνες, που ανατρέπουν, αμφότερες, την οικεία αντίληψη του κόσμου εκτός και εντός μας. Με τον πυκνό και αφαιρετικό λόγο τους, που υπερβαίνουν τα όρια της υλικότητας και φτάνουν στα μύχια της ψυχής μας. Αυτές που δείχνουν τα μικρών διαστάσεων έργα του χαμένου πρόωρα ποιητή Αργύρη Χιόνη, που έχουν στηθεί στο πατάρι των εκδόσεων Γαβριηλίδης υπό την επιμέλεια της ποιήτριας και εικαστικού Ηρώς Νικοπούλου. Αποσπάσματα εικόνων που συντίθενται ως σημειώσεις «μιας σκηνογραφίας, απομίμησης ζωής ετούτης της ζωής». Λες και θέλει να δηλώσει με τον δικό του τρόπο «την παγωνιά της ύπαρξης» ενός άλλου πολυσχιδούς καλλιτέχνη, του Ανρί Μισώ, με τον οποίο συνδέεται εκλεκτικά στη ζωή και την τέχνη και ίσως γι' αυτό αποφάσισε να μεταφέρει τα ποιήματά του στα ελληνικά.
Ο Αργύρης Χιόνης γράφει στη ζωγραφική, όπως και στην ποίησή του, τα «ασήμαντα περιστατικά» της οικείας καθημερινότητάς μας, που μπορούν να μεταλλαχθούν στις εκρηκτικές, ανοίκειες στιγμές του είναι μας. Δομεί τον χώρο του αυστηρά με το βλέμμα του διεισδυτικού, μοντέρνου παρατηρητή του γίγνεσθαι σε διαφορετικά, ρυθμικά επίπεδα που δείχνουν τη διαφορετικότητα της αντιληπτικής μας ικανότητας ως ατόμου και προσπαθεί απεγνωσμένα να παρεισφρήσει στο σύμπαν του Άλλου. Διαλύει τις αχνά βαμμένες και στοιχισμένες, σαν στρατιωτάκια, προσόψεις των κτηρίων της Βόρειας Ευρώπης μέσα στην ατμοσφαιρική ρευστότητα των ποταμών που τις περιβάλλουν. Και «Το ελάχιστο δενδράκι», το πλασμένο με λίγες, αφαιρετικές γραμμές, «να αντιστέκεται στον μολυβένιο ουρανό που θέλει να μας λιώσει». Δείχνει μέσα από το εξπρεσιονιστικό κόκκινο, σαν λάβαρο, άγραφο χαρτί της παλιάς γραφομηχανής με τα κόκκινα, σαν βαμμένα από το αίμα του, πλήκτρα την αγωνία του τυραννισμένου δημιουργού, που «Μιλάει, μιλάει, γράφει...” και «αντιμέτωπος με το βάραθρο της ψυχής του μένει βουβός». Προβάλλει στο καθρέφτισμα του άδειου διθέσιου καναπέ «τον χτύπο του κενού, τη μουσική του άδειου ουρανού». Αφήνει τη βαριά σιωπή «του έρημου και ερημωμένου σπιτιού» των ημερών μας να τραγουδήσει.
Info: Αργύρης Χιόνης, Poems and Crimes, εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αγίας Ειρήνης 17
Διάρκεια έκθεσης: 3-24 Μαρτίου
