Τι σημαίνει η γλυπτική, σήμερα; Στον κοινό, νεοέλληνα, πολίτη που έχει αποκτήσει μια γενική εικόνα της μέσα από μια βιαστική ανάγνωση των κλασικών και των νεοκλασικών δημιουργημάτων της που κοσμούν τους δημόσιους χώρους μας; Έχει ρίξει, ίσως, στο διάβα του μια κλεφτή ματιά στα σοσιαλιστικού ρεαλισμού γλυπτά της αποκαλούμενης και υποκριτικής Εθνικής Συμφιλίωσης, όπως δείχνει και το θλιβερό παρόν μας, στην πλατεία Κλαυθμώνος; Έχει θεωρήσει στο άκρο της πολύπαθης πλατείας Ομονοίας το απαξιωμένο εντελώς έργο του μοντερνιστή Ζογγολόπουλου; Η απάντηση σε όλη αυτήν την ιδεοληπτική εργαλειοποίηση της γλυπτικής τέχνης θα μπορούσε να είναι ένα «Εξαιρετικό Παρθένο Πικρό χαμόγελο - ψυχρής έκθλιψης», όπως αποκαλεί σαρκαστικά και διφορούμενα την τελευταία του έκθεση στην αίθουσα τέχνης έκφραση ο εικαστικός Κυριάκος Ρόκος. Τα γλυπτά του είναι γραμμένα με γνωρίσματα και μορφές του ανθρώπινου και του οργανικού κόσμου. Μεταφέρουν τον θεατή τους από τον κυβισμό και τον σουρεαλισμό σε έναν τραγικά ιδιότυπο ρεαλισμό. Μέσα από τον σχισμένο τενεκέ του λαδιού, που μοιάζουν να τον κρατούν δυο χέρια με την πίεση των δακτύλων τους πεισματικά ανοικτό, αναδύεται αποσπασματικό και καλυμμένο από διαφορετικά θραύσματα και ίχνη ερπύστριας (;) ένα αισθησιακά σμιλεμένο πρόσωπο. Το αναγνωρίζουμε ξανά, αυτούσιο, να πυκνώνει την έκφρασή του σε κερματισμένες, έτοιμες να αποκολληθούν ή να σπάσουν, φλοίδες και να αναπνέει μέσα από την τεχνική υποστήριξη του σωλήνα που το διαπερνά. Ενώ στην κορυφή του δείχνεται σε μετωπική θέση το προσωπείο που κρατά ένα σχηματοποιημένο ανθρωπάκι, σαν αυτά με τα οποία παίζουν τα παιδιά. Στα τραπέζια και τις καρέκλες που φτιάχνει χρησιμοποιεί σύμφωνα με την προτροπή του Σεζάν απλά σχήματα που συναντούμε στη φύση όπως τη σφαίρα ή τον κύλινδρο, για να παραστήσει ανάμεσα στα ζωόμορφα και ανθρωπόμορφα, στρεβλωμένα ελαφρά από την «ένταση» πόδια τους, μια γέννα.
Μας βυθίζει ταυτόχρονα με τα βαθουλώματα που δημιουργεί στη μαγεία της ύλης. Τα σμιλεμένα, λεία, λευκά οπίσθια από τα οποία προβάλλει ο τεταμένος δείκτης ενός χεριού τοποθετημένο σε έναν κύκλο, δείχνουν την επαναλαμβανόμενη αέναα στη διάρκεια των αιώνων και ανεξέλεγκτη ενόρμηση για εξουσία. Ο Κυριάκος Ρόκος διατυπώνει πάνω σε διαφορετικά υλικά και με φόρμες που φέρουν μέσα τους την ιστορία τους χωρίς να καθηλώνεται σε αυτές. Καταφέρνει έτσι να αποτυπώσει με μια γλώσσα συνειρμική και απτή, ειρωνική και τρυφερή το δράμα του νεωτερικού ανθρώπου που έχει προσπαθήσει να χειραγωγήσει τη φύση και τους συνανθρώπους του, χωρίς να αντιλαμβάνεται τη χειραγώγησή του μέσα στο σύστημα των εξουσιαστικών σχέσεων που ο ίδιος μορφώνει ή συν-μορφώνει. Και να οδηγήσει τη γλυπτική πέραν των οποιωνδήποτε εθνοκεντρικών ή στυλιστικών αγκυλώσεων στο ευρύ πεδίο των μορφοπλαστικών αναζητήσεων των εκφραστών της αλλά και των εσωτερικών αναζητήσεων του καθένα από εμάς.
Κυριάκος Ρόκος, «Εξαιρετικά Παρθένο Πικρό Χαμόγελο - ψυχρής έκθλιψης» αίθουσα τέχνης έκφραση - Γιάννα Γραμματοπούλου Βαλαωρίτου 9α. Διάρκεια έκθεσης: 4 Δεκεμβρίου 2016 - 7 Ιανουαρίου 2017. Ώρες λειτουργίας: Τρ./Πεμ./Παρ. 11.00 - 20.00, Τετ. 11.00 - 18.00, Σαββ. 11.00 - 15.00
