«Η τέχνη πρέπει να πηγάζει από την αλήθεια» δήλωνε το κίνημα του ρεαλισμού, που γεννήθηκε ταυτόχρονα με τα επαναστατικά, κοινωνικά κινήματα στα μέσα του 19ου αιώνα ως αντίδραση στον κλασικισμό, που εξιδανίκευε την ανερχόμενη τάξη των άξεστων αστών, αλλά και τον ρομαντισμό, που έκλεινε τον καλλιτέχνη μέσα σε έναν εσωτερικό και αδιέξοδο μονόλογο. Συντελέστηκε σε μια περίοδο όπου οι παλαιές αξίες της Δύσης βρίσκονταν υπό αίρεσιν και κλυδωνίζονταν, και μετεξελίχθηκε στη διάρκεια των χρόνων σε διαφορετικά σχήματα μαζί με την ίδια την κοινωνία, ενσωματώνοντας κάθε φορά τον παλμό και τον δυναμισμό της. Αποτέλεσε κι αποτελεί μέχρι τις μέρες μας το ουσιαστικό ανάχωμα στην καταστροφική αυταρέσκεια και αλαζονεία του σύγχρονου ανθρώπου. Γιατί είναι αυτό που τον δένει αναπόσπαστα με τον κόσμο μέσα και γύρω του. Κι ίσως γι’ αυτό σήμερα να δείχνει τη διέξοδο από το θολό, εννοιολογικό και κλειστό πλαίσιο, που δημιουργήθηκε στις δεκαετίες του ’60 και του ’70, στο παγκόσμιο προσκήνιο της τέχνης. Όσο και αν εμείς συνεχίζουμε εδώ στην Ελλάδα να ομφαλοσκοπούμε σε απισχνασμένες από κάθε επαφή με το παρελθόν και το παρόν μπιενάλε και φουάρ. Η έκθεση που οργανώνει η γκαλερί Σκουφά στον χώρο της στη Μύκονο δηλώνει αυτήν τη στροφή στην απτή υλικότητα αλλά και στους δοκιμασμένους κανόνες της ζωγραφικής. Οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν δεν υποκύπτουν στη μίμηση. Εκφράζουν την υποκειμενικότητά τους με φιγούρες και πρόσωπα που δείχνουν την οικειοποίηση αλλά και την υπέρβαση της τέχνης των παλαιών δασκάλων. Αφήνουν, όπως για παράδειγμα η Λουόμενη του Γιάννη Μπεκιάρη, την παραδοσιακά αποδοσμένη μέσα στις τονικότητες τής σάρκας φιγούρα να διαχυθεί μέσα στο υδάτινο, ρευστό τοπίο. Αποτυπώνουν σε μια στάση αναμονής ή εγκαρτέρησης τον αέναο κύκλο της ζωής, που ενσαρκώνει η καθισμένη μορφή της Έλενας Παπαδημητρίου. Ή ονειροπολούν βυθισμένες στα παχιά στρώματα του χρώματος του Παναγιώτη Μπελντέκου. Μέσα από τα οποία φέρνει στο φως τα διάφανα γνωρίσματα του προσώπου της γυναίκας και των τειχών της γκρεμισμένης πόλης όπου έχει κουρνιάσει. Και μεταφέρει με το πινέλο του τη γνώση της παράδοσης και του μοντέρνου, αποκαλύπτοντας χωρίς κανένα ίχνος διακοσμητικότητας την ομορφιά της ευάλωτης ύπαρξής μας. Επιχειρούν σύμφωνα με τα λεγόμενα του ιδρυτή του κινήματος του ρεαλισμού Γκυστάβ Κουρμπέ να μεταφέρουν τα ήθη, τις σκέψεις και τα φαινόμενα της εποχής τους (...), να μην είναι μόνο ένας ζωγράφος αλλά ταυτόχρονα και ένας άνθρωπος, εν συντομία να φτιάξουν μια ζωντανή τέχνη, πίσω από την κατεστημένη κορνίζα.
Info: «Beyond the frame», Καλλιόπη Ασαργιωτάκη, Σάββας Γεωργιάδης, Γιάννης Μπεκιάρης, Παναγιώτης Μπελντέκος, Έλενα Παπαδημητρίου, Δήμος Τσορμπατζόγλου Skoufa Gallery Mykonos, Δήλου 12, Χώρα Μυκόνου Διάρκεια έκθεσης: 24.8-7.9
