ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ
Με ένα ρητορικό αλλά και ουσιώδες ερώτημα επέστρεψαν οι Magic De Spell, σε συνεργασία με τον Γιάννη Παλαμίδα (που για πολλούς αποτέλεσε έκπληξη) ταρακουνώντας τα νερά. Ένα concept album που πραγματεύεται ανθρώπινα θέματα και αξίες και που επανέφερε το σουρεαλιστικό «Σαμποτάζ» της Λένας Πλάτωνος, κάνοντας κομμάτια καθετί άσχημο και δήθεν. Μουσικά οι Magic De Spell αποδεικνύουν γιατί «ξέφυγαν» συνειδητά από την ταμπέλα του άστοχο όρου «ελληνικό ροκ», μια και ανάμεσα σε άλλα συναντάμε στον δίσκο ένα ασυνήθιστο ζεϊμπέκικο, τον «Αλαφροΐσκιωτο». «Κοίτα ψηλά, δεν έχει αέρα χαμηλά» μας προτρέπουν εδώ μέσω των στίχων του Θοδωρή Βλαχάκη στον σύγχρονο κοινωνικό ανεμοστρόβιλο και έχουν –σαφέστατα- δίκιο. Με το ερώτημα να παραμένει ανοιχτό για καιρό…
Η καινούργια σας δισκογραφική εργασία ακολουθεί τη ροή της αφήγησης μιας ιστορίας και ταυτόχρονα θέτει μια σειρά από προβληματισμούς της εποχής. Μιλήστε μας γι' αυτό το concept άλμπουμ.
Θέλαμε εξαρχής ένα concept άλμπουμ, όσο κι αν φαντάζει απαγορευτικό στην εποχή του single και του YouTube... Απευθύνεται σε ανθρώπους που επιλέγουν να αφιερώσουν χρόνο για να ακούσουν μουσική, όχι απλά σαν background στις δραστηριότητές τους, όπως συνηθίζεται τελευταία. Η θεματολογία των στίχων και των ποιημάτων περιστρέφεται γύρω από το κυρίαρχο ερώτημα «Πρόγονε πίθηκε, εσύ τι λες;» που θεωρούμε επιτακτική ανάγκη στις μέρες μας να απαντηθεί. Πρέπει να πούμε ακόμη πως καλέσαμε στο studio πολλούς φίλους μουσικούς και όχι μόνο. Το άλμπουμ είναι δημιούργημα μιας μεγάλης παρέας. Μιας παρέας που ονομάζουμε «21st Century Darkness» και ελπίζουμε στο μέλλον να γίνει ακόμη μεγαλύτερη.
Πώς προέκυψε η συνεργασία Magic De Spell και Γιάννη Παλαμίδα; Ήταν μια ευχάριστη αλλά και απρόσμενη σύμπραξη για τους περισσότερους…
Του προτείναμε να συμμετέχει στη διασκευή μας στο τραγούδι «Σαμποτάζ». Ο ίδιος είχε τραγουδήσει το πρωτότυπο, το 1981. «Κολλήσαμε» με τέτοιο μαγικό τρόπο στο studio, ώστε η συνέχεια ήταν αναπόφευκτη. Ένας δίσκος και κοινές ζωντανές εμφανίσεις, που ξεκίνησαν από τον χώρο του Κύτταρο live.
Αποφασίσατε εδώ να επανεκτελέσετε το «Σαμποτάζ" της Λένας Πλάτωνος. Θεωρείτε ότι οι σουρεαλιστικοί στίχοι της Μαριαννίνας Κριεζή έχουν επιστρέψει στην επικαιρότητα;
Οι στίχοι του «Σαμποτάζ» επιδέχονται πολλαπλές αναγνώσεις και δεν έχουν πάψει να είναι επίκαιροι:
«Κι αν αντί για το τρένο εκτροχιαστούμε εμείς / ας πούμε πως ακόμα για μας είναι νωρίς / Ίσως να 'ρθουν άλλα παιδιά / με μάτια λέιζερ και μαλλιά τιρκουάζ / και να κάνουνε σαμποτάζ!»
Στον καινούργιο δίσκο συναντάμε δύο τραγούδια τα οποία έχουν άμεσα σχέση με τη δική μας παραδοσιακή αλλά και τη βυζαντινή / θρησκευτική μουσική. Παρόλα αυτά, δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνετε αυτό.
Ήδη από το 1985, στον δίσκο μας «Cpt Blind», υπάρχει το πειραματικό τραγούδι «C'est», που φλερτάρει με την παραδοσιακή κρητική μουσική. Από τότε πειραματιστήκαμε ανάλογα αρκετές φορές: «Άκου τις παιδικές φωνές» σε ρυθμό καλαματιανό, «Ζεϊμπέκικο του ροκ», «Kriti Jam» κ.λπ. Σ' αυτό το νέο μας άλμπουμ, δημιουργήσαμε ένα ζεϊμπέκικο με ασυνήθιστη εσωτερικότητα για το είδος, τον «Αλαφροΐσκιωτο». Υπάρχει και το ποίημα του αριστερού αγωνιστή ποιητή Roque Dalton, από τη Λατινική Αμερική, με τίτλο «Στο όνομα εκείνων». Σ' αυτό ζητήσαμε από τον Γιάννη να τραγουδήσει σαν να ήταν ψάλτης. Μας ρώτησε: «Θέλετε έναν θρησκευόμενο ψάλτη ή έναν διεκπεραιωτικό, που θέλει να τελειώνει για να γυρίσει σπίτι του;» Του απαντήσαμε το δεύτερο. Νομίζουμε πως αυτό το ποίημα, ειπωμένο με τον τρόπο αυτό, είναι σοκαριστικό...
Έχω την αίσθηση πως συνειδητά έχετε αποτινάξει από πάνω σας την ταμπέλα του ελληνικού ροκ και πως επιδιώκετε κάτι πιο σύγχρονο μουσικά σαν τάση αλλά και σαν άποψη.
Magic De Spell: Το rock'n'roll παραμένει ζωντανό και ανατρεπτικό για δεκαετίες, συχνά σαμποτάροντας τον εαυτό του! Η ιστορία μας χαρακτηρίζεται από αναγκαία, κατά τη γνώμη μας, «αυτοσαμποτάζ». Επιχειρούμε τη δική μας υπέρβαση στη σκοτεινιά του 21ου αιώνα…
Γιάννης Παλαμίδας: Εγώ αμφισβητώ το ροκ αυτό καθ' εαυτό. Κάποτε το βαρύ όπλο του ήταν η ηλεκτρική κιθάρα, η οποία σήμερα «πρωταγωνιστεί» σε όλες τις μεγάλες πίστες. Είναι λοιπόν «ροκ» αυτές; Κάποιοι το πιστεύουν... Άλλωστε, πολλά «λαγωνικά» της ένδοξης «εθνικής οδού» του '70 και του '80 σήμερα θεωρούνται «ροκ».
Θεωρείτε ότι έρχονται καλύτερες μέρες, ότι επιτέλους πηγαίνουμε προς το φως και σύντομα θα «κοιτάξουμε ψηλά»;
M.D.S: Θα σου απαντήσουμε κι εμείς χρησιμοποιώντας έναν στίχο: «Ο κόσμος τρίζει όπως και χθες / έρχονται άλλες εποχές. / Φανταστικές, χαοτικές. / Θα γκρεμιστούν οι φυλακές»...
Γιάννης Παλαμίδας: Όταν ο άνθρωπος καταφέρει να καταστείλει τον «υποκειμενισμό» του, ίσως μπορέσει να πάει προς το φως και να το κοιτάξει κατάματα...
Official Page: http://www.magicdespell.net/
