Live τώρα    
24°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
24 °C
21.7°C26.3°C
2 BF 38%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
23 °C
20.6°C24.9°C
3 BF 38%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
19 °C
19.4°C24.3°C
2 BF 55%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
21 °C
20.4°C21.6°C
2 BF 64%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
22 °C
21.9°C23.5°C
0 BF 37%
BASEMENT TAPES REVISITED / Basement Tapes Revisited: Στίχοι του Dylan που παρουσιάζονται για πρώτη φορά
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

BASEMENT TAPES REVISITED / Basement Tapes Revisited: Στίχοι του Dylan που παρουσιάζονται για πρώτη φορά

Του ΘΑΝΑΣΗ ΜΗΝΑ

Βαραίνει η Ιστορία στις πλάτες των New Basement Tapes, καθώς επιχειρούν να επικαιροποιήσουν εκείνες τις θρυλικές ηχογραφήσεις του Ιουνίου-Σεπτεμβρίου του 1967, που έγιναν στο υπόγειο του αγροτόσπιτου The Big Pink, στη δασική έκταση West Saugerties του Woodstock. Στην εργογραφία του Bob Dylan το Basement Tapes διεκδικεί θέση αντάξια μ' αυτή που καταλαμβάνει το Walden, Η ζωή στο δάσος στη φιλοσοφία του Θόρο. Αποτραβηγμένος από «τους περισπασμούς της αστικής σύγχυσης» (John Steinbeck), αποσυνάγωγος της Αντικουλτούρας, ο Dylan εκείνη την περίοδο επαναπροσδιόρισε την προσωπική του σχέση με τη μουσική αλλά και την ίδια τη μουσική: παρέα με τους πρώην Hawks (Robbie Robertson, Garth Hudson, Richard Manuel, Rick Danko, Levon Helm), τη μετέπειτα Μπάντα (The Band), χωρίς να δεσμεύονται με δισκογραφικό συμβόλαιο ή άλλη επαγγελματική υποχρέωση, ο Dylan και οι σύντροφοί του έπαιζαν «στο υπόγειο» για πάρτη τους, όποτε τους έκανε κέφι. Καθημερινά ξεσκόνιζαν εκείνα τα μουσικά είδη της λαϊκής (όχι κατ' ανάγκην «παραδοσιακής») μουσικής της Βόρειας Αμερικής (country, appalachian, bluegrass, folk, blues, zydeco, kajoon, rhythm 'n' blues, rock 'n'roll), που συντιθέμενα έχουν την πρωτεϊκή ικανότητα να μετασχηματίζονται στο διηνεκές. Εκόντες άκοντες, δημιούργησαν μ' αυτή τη μαγιά μια «νέα» μουσική γεωγραφία, που έμελλε, χρόνια μετά, να χαρτογραφηθεί με την ονομασία Americana. Στα χνάρια της περιδιάβηκαν πολλοί, από τους Stones του Beggars Banquet ώς τον Gram Parsons, από τον Townes Van Zant ώς τον Steve Wynn και από τους Cowboy Junkies και τους Walkabouts ώς τον Billy Bragg και τους Wilco.

Σαρανταεφτά χρόνια μετά, ο Dylan φέρεται να ανακάλυψε στο συρτάρι του στίχους από περίπου δύο ντουζίνες τραγούδια, από εκείνη ακριβώς την περίοδο, στα οποία δεν έβαλε ποτέ μουσική. Είτε απρόθυμος να τα μελοποιήσει ο ίδιος είτε με τη συναίσθηση ότι η λαϊκή ποίηση οφείλει να είναι κοινό κτήμα, ο Dylan παρέδωσε τους στίχους αυτούς στον ακούραστο ταξιδευτή στα αμερικανικά ηχοτόπια T Bone Burnett: τον πολυπράγμονα συνθέτη και παραγωγό που σμίλεψε τον ήχο των κορυφαίων της neo-folk (Gillian Welch, Alison Kraus κ.λπ.) και καθοδήγησε τους Ethan και Joel Cohen στην επιλογή της μουσικής στην ταινία Ω! Αδελφέ, πού είσαι, η οποία αναθέρμανε παγκοσμίως το ενδιαφέρον για τη λαϊκή μουσική της Βόρειας Αμερικής.

O Burnett σχημάτισε μπάντα με το ταιριαστό όνομα The New Basement Tapes, αποτελούμενη από τους Elvis Costello, Marcus Mumford (Mumford & Sons), Jim James (My Morning Jacket), Rhiannon Giddens (The Carolina Chocolate Drops), Taylor Goldsmith (The Daws). Οι προαναφερθέντες έγραψαν τη μουσική επί τόπου, τζαμάροντας σε στούντιο του Λος Άντζελες, και ολοκλήρωσαν τις ηχογραφήσεις σε δύο εβδομάδες. Το αποτέλεσμα απαθανατίζεται στο album Lost On The River.

To χαλαρό, παρεΐστικο feeling των Basement Tapes διαθλάται στην ατμόσφαιρα των τραγουδιών τού Lost On The River, που με παρόμοιο τρόπο επιδιώκουν να επιβραδύνουν τη ροή του χρόνου. Ωστόσο, δεν πρόκειται για album αναβίωσης. Οι New Basement Tapes φιλτράρουν τους στίχους που έγραψε ο Dylan στα εικοσιέξι του χρόνια μέσα από τη μουσική εμπειρία των δεκαετιών που μεσολάβησαν. Ερμηνευτικά, ο Costello μεταχειρίζεται κομμάτια όπως το "Six Months In Kansas City" με την αποδομητική αυθάδεια και το τσαγανό τού punk. Ο Marcus Mamford ανατρέχει στο κέλτικο rock των Pogues ("Married To My Hack") ή στον ύστερο Van Morrison ("Stranger", "The Whistle Is Blowing" ), ενώ ο Jim James ("Down On The Bottom","Quick Like A Flash") πειραματίζεται με τις ατμόσφαιρες του ήχου του Mississippi blues. Τέλος, η banshee της μπάντας, η Rhiannon Giddens, βουτά στα bayou και στο voodoo-gospel της Νέας Ορλεάνης ("Hidee Hidee Ho"), γεφυρώνει το blues της Joplin με την εγγλέζικη folk της Sandy Denny ("Lost On The River"), ενώ με τη θεατρική ερμηνεία της στο "Spanish Mary" αναδεικνύει την πολυφωνία και την ετερότητα («τσιγγάνοι, ναύτες, τζογαδόροι και πόρνες») που χαρακτηρίζουν τη ντυλανική μυθοπλασία της εποχής των Basement Tapes.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL