Live τώρα    
23°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
23 °C
21.1°C25.3°C
3 BF 46%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
23 °C
20.2°C24.2°C
2 BF 48%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
19 °C
18.8°C21.0°C
3 BF 64%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Σποραδικές νεφώσεις
22 °C
19.3°C21.8°C
2 BF 68%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
25 °C
24.5°C24.5°C
3 BF 40%
Μια τρύπα στο νερό
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Μια τρύπα στο νερό

Όσοι πιστεύουν ότι το μέλλον στην Ευρώπη προβλέπει μονάχα συμμαχικές κυβερνήσεις (αρκεί να κάνει κανείς ένα ιντερνετικό ταξίδι στις κυβερνήσεις που έχουν διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια, με πιο πρόσφατα παραδείγματα αυτά της Γερμανίας και της Ιταλίας), δεν μπορεί παρά να ενδιαφέρθηκαν για την Πρωτοβουλία των "58" πολιτών για τη συγκρότηση μιας μεγάλης κεντροαριστερής (ή δημοκρατικοαριστερής, όπως προτιμά να την ονομάζει ο Φώτης Κουβέλης) παράταξης. Και παρ' ότι η πρωτοβουλία από την αρχή έμοιαζε λίγο τεχνητά βεβιασμένη, αυτό μπορούσε να δικαιολογηθεί από την προκήρυξη των ευρωεκλογών που αποτελούσαν, έτσι κι αλλιώς, μια πρώτης τάξεως ευκαιρία η πρωτοβουλία να περάσει από τις ασκήσεις επί χάρτου στην πραγματική ζωή.

Η πρώτη μεγάλη -και καθοριστική- ήττα του όλου εγχειρήματος ήταν η άρνηση της πλειοψηφίας της ΔΗΜ.ΑΡ. να συζητήσει στα σοβαρά την όλη ιστορία. Μπορεί σήμερα ο Κουβέλης να αποδεικνύεται δικαιωμένος από τις μετέπειτα εξελίξεις (ο μόνος δικαιωμένος, για να είμαστε απολύτως ειλικρινείς), όμως ακόμα παραμένει ένα μυστήριο γιατί η ΔΗΜ.ΑΡ., με την εξαίρεση μερικών στελεχών της, στάθηκε αρνητική από την αρχή στο όλο εγχείρημα. Σίγουρα έπαιξε ρόλο η αρνητική χημεία μεταξύ Κουβέλη και Βενιζέλου, όταν ο τελευταίος δεν τήρησε κάποιες συμφωνίες που είχαν γίνει στο πλαίσιο της τρικομματικής κυβέρνησης. Γίνεται όμως ομελέτα χωρίς να σπάσουν μερικά αυγά;

( Έτσι κι αλλιώς, τα υπολείμματα της μεγάλης παράταξης που υπήρξε κάποτε το ΠΑΣΟΚ τα διεκδικούν όχι μόνο το ίδιο το σημερινό ΠΑΣΟΚ αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ, και η ΔΗΜ.ΑΡ. και η Ν.Δ. Και κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί στα σοβαρά ότι -ένα παράδειγμα φέρνω- στις καριέρες τους ο Καστανίδης υπήρξε καλύτερος από τον Βενιζέλο. Αυτό που υπήρξε το ΠΑΣΟΚ, εκφράστηκε εξίσου καλά και από τους δύο).

Ίσως το σωστό θα ήταν, στο σημείο αυτό, οι "58" να σταματήσουν τις προσπάθειές τους και να αναβάλουν για ένα καλύτερο μέλλον την ανασυγκρότηση του χώρου μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ.: ανασυγκρότηση χωρίς τη ΔΗΜ.ΑΡ. δεν θα μπορούσε να γίνει. Να γίνει κάτι άλλο ίσως. Όχι όμως αυτό που ευαγγελίστηκαν από την αρχή οι 58.

Παραμένει λοιπόν επίσης ένα μυστήριο πώς οι "58" μπερδεύτηκαν σε ατέρμονες -και όπως αποδείχθηκε, αναποτελεσματικές και χωρίς νόημα- συζητήσεις για εκλογικές λίστες, ονόματα και συνδιασκέψεις, χωρίς οι ίδιοι καλά-καλά να συνειδητοποιούν ότι, με τον τρόπο αυτό, το μόνο που έκαναν ήταν να προσθέτουν έναν ακόμα πολιτικό σχηματισμό στους ήδη υπάρχοντες. Να ήταν από την αρχή αυτό το ζητούμενο; Να έπαιξαν τελικά τόσο μεγάλο ρόλο κάποιες προσωπικές επιδιώξεις και φιλοδοξίες;

Ήταν αρκετή η μικρή κίνηση του Σαμαρά περί σταυροδοσίας (στην οποία, αν δεν κάνω λάθος, συμφώνησε και ο Βενιζέλος) για να ανατραπεί το όλο σκηνικό και να πεθάνει η όλη πρωτοβουλία. Ένα άδοξο τέλος για ανθρώπους που υπερεκτίμησαν τις δυνάμεις τους και που πίστεψαν ότι οι ελιές φυτρώνουν από μόνες τους, χωρίς νερό και χωρίς πολλές και επίπονες προσπάθειες. Αντί για την ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς, το μόνο που κατάφεραν τελικά ήταν να φέρουν κοντά στον Βενιζέλο τους Μόσιαλο και Λοβέρδο.

Με άλλα λόγια, ένα τίποτα. Μια τρύπα στο νερό.

Λιγότερα συνθήματα και πιο πολλή δουλειά

Όταν πριν μερικά χρόνια ο νομπελίστας συγγραφέας Μάριο Βάργκας Λιόσα είχε δηλώσει ότι, κατά τη γνώμη του, δεν μπορούμε να είμαστε αυστηροί μονάχα με τις μαύρες δικτατορίες, δίνοντας άφεση αμαρτιών στις κόκκινες δικτατορίες (το καρφί αφορούσε τότε τον Φιντέλ Κάστρο, τον οποίο ο Λιόσα είχε στηρίξει στα πρώτα χρόνια της κουβανικής επανάστασης), πολλοί αριστεροί δεξιό τον ανέβαζαν, προδότη τον κατέβαζαν. Ήταν τα χρόνια όπου η αντιπαράθεση Δεξιάς και Αριστεράς γινόταν με όρους σχεδόν ποδοσφαιρικούς, Ολυμπιακός εναντίον Παναθηναϊκού, η ομάδα μου έχει πάντα δίκιο, η άλλη πάντα άδικο.

Τα χρόνια πέρασαν, και παρ' ότι η ίδια αντίληψη εξακολουθεί να ζει και να γοητεύει τους φανατισμένους της υφηλίου (δυστυχώς, το μάθημα του σταλινισμού δεν έχει γίνει ακόμα κατανοητό από τους πάντες), όλο και περισσότερες ψύχραιμες φωνές, βασισμένες σε κάποιες αρχές (όπως αυτές της δημοκρατίας και της ελευθερίας έκφρασης) θεωρούν πως ό,τι είναι αριστερό (ή που εμφανίζεται ως τέτοιο) δεν σημαίνει απαραίτητα ότι πρέπει -δικαιωματικά- να έχει την υποστήριξη και την αλληλεγγύη μας.

Διαβάζω στα «Νέα» της περασμένης Τετάρτης, στη στήλη της Κίττυς Ξενάκη, ότι ο Ντανιέλ Κον Μπεντίτ, σε ραδιοφωνική εκπομπή του, αναφέρθηκε στα όσα συμβαίνουν στη Βενεζουέλα ακριβώς έναν χρόνο μετά τον θάνατο του Ούγκο Τσάβες. Αμφισβητώντας ουσιαστικά το κυριότερο επιχείρημα του νυν προέδρου της χώρας Μαδούρο ότι οι διαδηλωτές εναντίον της πολιτικής του είναι ξενοκινούμενοι αντεπαναστάτες φασίστες, ο Κον Μπεντίτ περιγράφει με μελανά χρώματα την πραγματικότητα της χώρας. Ο Μαδούρο έχει μια κυβέρνηση με πάνω από 100 υπουργούς (!) η οποία παρ' όλα αυτά συσσωρεύει προβλήματα επί προβλημάτων: η γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή μειώθηκαν τραγικά, τα πάντα εκτός πετρελαίου εισάγονται, ο πληθωρισμός έχει φτάσει σε ποσοστά ρεκόρ, οι ελλείψεις βασικών αγαθών γίνονται αισθητές μέρα με τη μέρα, η ανεργία, ιδιαίτερα των νέων, καλπάζει και η εγκληματικότητα είναι ασύλληπτη: μονάχα την προηγούμενη χρονιά μετρήθηκαν 26.000 ανθρωποκτονίες! Η δε αστυνομική βία κατά των πρόσφατων διαδηλώσεων μετράει ήδη 13 νεκρούς.

Αυτά τα λέει ένας άνθρωπος γνωστός για τους (αριστερούς) αγώνες του. Άρα κάποιο πρόβλημα υπάρχει πράγματι με τους επιγόνους του Τσάβες - ο οποίος έτσι κι αλλιώς, όταν ήταν ακόμα εν ζωή, ήταν ο πλέον αμφισβητούμενος από τους νέας κοπής αριστερούς προέδρους της Λατινικής Αμερικής. Ο σοσιαλισμός πρέπει να φτιάχνεται στα μέτρα των ανθρώπων και όχι το αντίθετο. Ειδάλλως, ούτε τα συνθήματα, ούτε η επίκληση του φασιστικού κινδύνου (ή του κομμουνιστικού κινδύνου, όπως προτιμά π.χ. ο Μπερλουσκόνι), ούτε η αναζήτηση αλληλεγγύης από το εξωτερικό λύνουν την κατάσταση.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL