Live τώρα    
25°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
25 °C
23.2°C25.8°C
2 BF 33%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
24 °C
23.4°C26.8°C
2 BF 33%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
21 °C
20.0°C24.8°C
2 BF 49%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
21 °C
20.2°C21.0°C
2 BF 69%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
25 °C
24.0°C24.9°C
2 BF 33%
ΠΟΛΥ - πολιτισμικά / AΛΕΚΟΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΣ... ες αεί!*
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

ΠΟΛΥ - πολιτισμικά / AΛΕΚΟΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΣ... ες αεί!*

Του Πάνου Σκουρολιάκου*

Όταν βρέθηκα δίπλα στον Αλέκο Σακελλάριο, ήταν ήδη ένας θρύλος. Συναντηθήκαμε το καλοκαίρι του 1988 για να ανεβάσουμε, με σκηνοθέτη τον ίδιο, το έργο του «Μανωλάκης ο βομβιστής». Το είχε γράψει κατά την περίοδο της επτάχρονης δικτατορίας στην Ελλάδα και «έπαιζε» κωμικά με τις βόμβες που έβαζαν αντιστασιακοί τότε.

Ξεκινήσαμε πρόβες στο σπίτι του, επί της οδού Ευελπίδων στο Πεδίον του Άρεως. Γύρω από το γραφείο του αρχίσαμε την ανάγνωση και μείναμε αρκετό καιρό σε «καθιστή πρόβα». Εμείς, άπειροι στην καθημερινή εκφορά του λόγου επί σκηνής, που όμως έχει προσωπικότητα και ουσία, τον χαζεύαμε όταν δίδασκε την «τέχνη της ατάκας». Αναρωτιόμουν πως αυτός, ένας συγγραφέας κατ' ουσίαν και εξ ανάγκης σκηνοθέτης, ήξερε τόσο πολύ καλά να «πλασάρει την ατάκα» και να την κάνει να φαίνεται σημαντική, να έχει ποικιλία, και να μαγνητίζει τον θεατή. Κρεμόμασταν από τα χείλη του. Κάτι μάθαμε. Αποχαιρετίσαμε το θρυλικό γραφείο του πιο καλοί ηθοποιοί από αυτό που ήμασταν όταν την πρώτη μέρα χτυπήσαμε το κουδούνι του.

Την πρόβα διέκοπταν συχνές αφηγήσεις με ιστορίες από τη ζωή του στην τέχνη. Ήταν ανεπανάληπτος ο τρόπος που είχε να αφηγείται το κάθε τι. Ακόμα και το πιο ασήμαντο το έκανε να φαίνεται σημαντικό. Και το υπέβαλε με τέτοιον τρόπο, που γινόταν μοναδικό! Έτσι ώστε ο ακροατής να θέλει να μη σταματήσει ποτέ η αφήγηση. Αυτό πετύχαινε και με τα θεατρικά έργα που έγραφε και σκηνοθετούσε. Αφηγείται μια ιστορία που στα χέρια κάποιου άλλου ίσως να μην είχε μεγάλη αξία. Ο «κυρ-Αλέκος» όμως την αναδείκνυε σε κορυφαία! Συνεχίσαμε τις πρόβες στο θέατρο «Γκλόρια» όπου ανέβηκε το έργο. Εκεί είδα στον Σακελλάριο τον τρόπο που ήλεγχε τα πάντα στη παραγωγή. Δίδαξε την κίνηση, ήρθαν τα κοστούμια, οι μουσικές και φτάσαμε στις γενικές δοκιμές. Ήρθε και η ώρα που θα έπεφτε η αυλαία. Οι τεχνικοί δήλωσαν πως η κουρτίνα έκλεινε σιγά - σιγά. Αυτός ήθελε να κλείσει αστραπιαία! Ήταν αυτό το γρήγορο φινάλε μέρος της παράστασης. Δεν ήθελε να αφήσει ανάσα στον θεατή. Ήθελε να τον ξαφνιάσει και να ξεσπάσει έτσι το χειροκρότημα. Οι τεχνικοί ανένδοτοι. Τότε ο κυρ-Αλέκος έγινε μεγάλος, τεράστιος! Με την πείρα, τη γνώση και το κύρος του ανθρώπου που αποτελεί σημαντικό μέρος της ιστορίας του νεοελληνικού θεάτρου, δήλωσε ορθά - κοφτά πως η αυλαία θα κλείσει ακαριαία, ο κόσμος να χαλάσει! Βεβαίως έτσι έγινε και έτσι ήταν σωστό!

Μετά από δύο χρόνια ο κυρ-Αλέκος πήγε αλλού. Άφησε οριστικά αυτόν τον μάταιο κόσμο για να συνεχίσει να γράφει και να σκηνοθετεί σε άλλες διαστάσεις...

Εγώ τον συνάντησα ξανά και ξανά. Βλέποντας τα έργα του, μελετώντας τον και ανεβάζοντάς τα. Το 1994 ο Σωτήρης Μουστάκας με καλεί να συμμετάσχω στο ανέβασμα του θρυλικού «Οι Γερμανοί ξανάρχονται». Διαβάζοντας το έργο και γνωρίζοντας ότι γράφτηκε το 1946, αναζήτησα τις παλιές λέξεις και εκφράσεις που θα είχε ένα κείμενο της εποχής του. Μάταιο. Κρατούσα στα χέρια μου ένα έργο φρέσκο, με προσωπικότητα στον λόγο, με ροή και δυναμική σπάνια! Να μνημονεύσω εδώ και την υπέροχη ερμηνεία του αξέχαστου Σωτήρη...

Αργότερα ανέβασα τον «Θανασάκη τον Πολιτευόμενο» και τη «Δεσποινίδα ετών 39» στο ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης. Τώρα, με το ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου και σκηνοθέτη τον Βασίλη Νικολαΐδη, γίνομαι «Στρατηγός Δεκαβάλλας» στο έργο «Ένας ήρως με παντούφλες». Άλλη μια πρόκληση να μπω στον κόσμο του, να ανακαλύψω την απερίγραπτη μαστοριά του και να χαρώ παίζοντας έναν ρόλο του. Γιατί οι χαρακτήρες που δημιούργησε δίνουν χαρά και σε αυτόν που τους ερμηνεύει. Έτσι ώστε κοινό και σκηνή γίνονται ένα και ο Αλέκος Σακελάριος είναι παρών στην θεατρική μας ζωή, ες αεί!

Γράφοντας το «Οι Γερμανοί ξανάρχονται» ήθελε να σηματοδοτήσει το τέλος της σκλαβιάς από τη γερμανική κατοχή. Αλίμονο όμως. Φοβάμαι πως οι Γερμανοί (όχι ως φυλή, αλλά μεταφορικά ως πολυεθνικοί οικονομικοί δυνάστες) δεν έφυγαν ποτέ. Είναι εδώ. Και αυτές τις στιγμές είναι περισσότερο από ποτέ.

Ας είναι, λοιπόν, τα έργα του βάλσαμο και ανοιχτό παράθυρο για να αντιμετωπίσουμε τα δύσκολα. Άλλωστε τα πάντα γίνονται. Και η αυλαία θα πέσει αστραπιαία. Ο κόσμος να χαλάσει!

* Συμβολή στα εκατό χρόνια από τη γέννηση του Αλέκου Σακελλάριου.

* Ο Πάνος Σκουρολιάκος είναι μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL