Ένας σημαντικός «άνθρωπος του βιβλίου», όπως προτιμούσε να αυτοπαρουσιάζεται, ο Κυριάκος Ντελόπουλος, έφυγε από τη ζωή την Κυριακή το βράδυ σε ηλικία 87 χρόνων.
Πεζογράφος, βιβλιοθηκονόμος, μελετητής της παιδικής λογοτεχνίας, μεταφραστής, αφιέρωσε μεγάλο μέρος του έργου του στη θεωρία της βιβλιοθηκονομίας και της βιβλιογραφίας, όπως και στη λογοτεχνία για παιδιά κυρίως του 19ου αιώνα. Η κηδεία του θα γίνει αύριο Τρίτη στις 11 το πρωί από το Α' Νεκροταφείο Αθηνών.
Γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1933 και σπούδασε αγγλική φιλολογία και βιβλιοθηκονομία, «αλλά προτίμησε τον κόσμο των βιβλίων σε πολλές πτυχές τους και έχοντας πρόωρα αρχίσει να γράφει» όπως σημείωνε ο ίδιος στο βιογραφικό σημείωμα που έγραψε, στο οποίο αποτυπώνεται η σεμνότητα και η ευγένεια που διέκριναν τον ίδιο και τη γραφή του.
Χωρίς ίχνος αυτοαναφορικότητας, επικεντρώνοντας μόνο σε όσα θεωρούσε σημαντικά για την έρευνά του και την πορεία του, σημείωνε ότι στην περιπέτεια του βιβλίου μπήκε πολύ νωρίς ξεκινώντας «ως αναγνώστης των σχολικών του βιβλίων, γιατί δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά, και γρήγορα και άλλων πολλών, μη σχολικών, που ήταν δική του επιλογή».
Εργάστηκε ως βιβλιοθηκάριος στο Κολλέγιο Αθηνών, ίδρυσε την παιδική βιβλιοθήκη του δημοτικού του «εφαρμόζοντας ιδέες του μαζί με τις πιο προοδευτικές των χωρών που ακμάζουν και βιβλιοθηκονομικά», μελέτησε τις επιστήμες του βιβλίου και άφησε το στίγμα του ως βιβλιογράφος, βιβλιοκριτικός, επιμελητής εκδόσεων, διορθωτής, μεταφραστής και σύμβουλος εκδοτικών οίκων, βιβλιοπωλείων και βιβλιοθηκών, ενώ συνεργάστηκε από το 1975 με την «Καθημερινή».
Στο λογοτεχνικό του έργο «ανέπτυξε δικές του τεχνικές γραφής και πέρασε τις αντιλήψεις του στα γλωσσικά, κοινωνικά, παιδαγωγικά θέματα μέσα από ένα προσωπικό χιουμοριστικό στιλ, που το διέτρεχε μια ιδιότυπη κριτική διασκεδάζοντας και τους μικρούς και τους μεγάλους αναγνώστες του. Ο ήρωάς του Άκης καθιερώθηκε ως ‘τύπος’ στη νεοελληνική λογοτεχνία».
Βραβεύτηκε δύο φορές από την Ακαδημία Αθηνών, το 1995 για τα «Παιδικά και νεανικά βιβλία του 19ου αιώνα» και το 2006 για τα «Νεοελληνικά φιλολογικά ψευδώνυμα». Ασχολήθηκε επίσης με την καλλιτεχνική φωτογραφία και έργα του εκτέθηκαν σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Τη θλίψη της για τον θάνατό του εξέφρασε η Εταιρεία Συγγραφέων, της οποίας υπήρξε ιδρυτικό μέλος.
