Live τώρα    
23°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
23 °C
21.1°C24.7°C
2 BF 40%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
22 °C
18.6°C23.8°C
3 BF 41%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
18 °C
18.2°C23.2°C
2 BF 68%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
21 °C
20.8°C21.6°C
2 BF 62%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
20 °C
19.9°C22.4°C
2 BF 52%
9η του Μπετόβεν από τον Ρικάρντο Μούτι στο Ηρώδειο
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

9η του Μπετόβεν από τον Ρικάρντο Μούτι στο Ηρώδειο

Κάποτε το ρωμαϊκό αμφιθέατρο της Αθήνας ήταν φωτογραφικό πλαίσιο για τη μεσόφωνο Rise Stevens και το εξώφυλλο της διεθνούς κυκλοφορίας της όπερας «Orfeo ed Euridice» του Gluck (RCA Victor LM-6136). Τότε λιγότερο προβεβλημένοι ανερχόμενοι καλλιτέχνες, από το ήδη 72ετές τσεχικό Janácek Quartet (DG, 4740102) έως την -91χρονη σήμερα- Πολωνή πιανίστρια Lidia Grychtołówna (Polskie Nagrania SXL 0722), περιελάμβαναν τις εμφανίσεις τους στο Φεστιβάλ Αθηνών ως βιογραφικό εφαλτήριο σταδιοδρομίας. Στο μουσικά πενόμενο φεστιβάλ του 2019, η μετάκληση του αρχιμουσικού Riccardo Muti πέτυχε πληρότητα προσέλευσης στο Ωδείον Ηρώδου του Αττικού, που ανακάλεσε στους παλιότερους αυτές ακριβώς τις εποχές της πραγματικά διεθνούς ακτινοβολίας του. Ο επί δεκαετίες σιδηρούς λέων του Teatro alla Scala του Μιλάνου προσέθεσε το «κλεινόν άστυ» στην ετήσια περιοδεία του με τους «Δρόμους Φιλίας» ως μέρος του προγράμματος «Tempo Forte Italia - Eλλάδα 2019», πρωτοβουλία της ιταλικής πρεσβείας από κοινού με πολιτιστικούς φορείς, ιδρύματα, μουσεία, καλλιτέχνες και φίλους του Πολιτισμού από Ελλάδα και Ιταλία, με σκοπό να φέρει «περισσότερη Ιταλία στην Ελλάδα και περισσότερη Ελλάδα στην Ιταλία».

Με τη φιλοξενούμενη Orchestra Giovanile Luigi Cherubini, που ο Μούτι δημιούργησε το 2004, κλήθηκαν να συμπράξουν μουσικοί από την ΚΟΑ, την ΚΟΘ, την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα και χορωδία της ΕΡΤ, τη Φιλαρμονική του Δήμου Αθηναίων, την Ελληνική Συμφωνική Ορχήστρα Νέων, τη χορωδία Coro Costanzo Porta, καθώς και τη Συμφωνική Ορχήστρα και Χορωδία του Δήμου Αθηναίων σε διδασκαλία των Antonio Greco και Σταύρου Μπερή. Μια συνεργασία της οποίας ο ευκαιριακός χαρακτήρας, έστω κι αν περιόρισε τη μουσική εντέλεια του αποτελέσματος, ενίσχυσε μολαταύτα την εμπειρία συμπατριωτών μας, διψασμένων για ερεθίσματα στον τομέα της καλλιτεχνικής τους επίδοσης.

Υπό αυτή την έννοια, το μονογραφικό μουσικό γεγονός της 9ης Ιουλίου, με την πρωτοποριακά μαστοδοντική συμφωνία αρ. 9, σε ρε ελάσσονα, έργ. 125 του Ludwig Van Beethoven, οφείλει να αξιολογηθεί με όρους αναλογικότητας, συνεκτιμώντας το γεγονός ότι η στωικής επισημότητας ανάγνωση της συμφωνίας παρείχε παράλληλη κάλυψη σε εύλογο έλλειμμα αμοιβαίας εξοικείωσης και δοκιμών. Η δυσχέρεια αυτή δεν αναίρεσε μολαταύτα τον δυναμισμό μιας ερμηνείας με ευπρόσδεκτο εκφραστικό βάθος στην επανέκθεση του κύριου θέματος του πρώτου μέρους, που σήμερα συχνά υποτονίζεται με επίκληση αυθεντικής ορθοδοξίας. Η αδιαπραγμάτευτη προσήλωση του Μούτι στην ισότιμη ανάδειξη των οργανικών ομάδων και στην ισόρροπη συνεισφορά εκάστης στη συμφωνική εικόνα πέτυχε ώστε η προσμονή τής κάθε ενδιάμεσης κορύφωσης να είναι πάλλουσα μέσα από το επίχρισμα τραγικότητας της φραστικής εγχόρδων και πνευστών. Στο πλαίσιο αυτό, άνισες αποδόσεις μεμονωμένων μουσικών δεν αποδόμησαν το αδιάλειπτο τραγικό momentum αυτού του -κατά την αγωγική ένδειξη- μετρίως ταχέος και μεγαλοπρεπούς Allegro.

Περισσότερο συμβατική υπήρξε η ανάπτυξη του απατηλού scherzo, που πάντως δεν στερήθηκε την επανάληψή του και ενισχύθηκε από τη ζωηρή παρουσία των κόρνων. Κορυφαία στην εκφραστική συμβολή των εγχόρδων (κατεξοχήν των βαθέων), με όντως άδουσες παρεμβάσεις, αναδείχθηκε η ανάγνωση του απολλώνιου αργού μέρους, φωτίζοντας αναλυτικά την εσωτερική της πολυφωνία. Η λυτρωτική διακηρυκτική μεγαλοστομία της -θεσμικά και πανανθρώπινα- εμβληματικής «Ωδής στη χαρά» του Friedrich Schiller υπηρετήθηκε με αναμενόμενο ενθουσιασμό και μέτρια πειθαρχία από τις χορωδίες, ενώ ευχάριστη έκπληξη αποτέλεσε το νεανικό, στιλπνό και ομοιογενές κουαρτέτο των μονωδών (Maria Mydryak, Anastasia Boldyreva, Luciano Ganci, Evgeny Stavinsky), με εντυπωσιακή προβολή, ιδίως της υψιφώνου, στον ανοιχτό χώρο. Αντί ανκόρ, ο Μούτι απευθύνθηκε στο κοινό ομνύοντας στο παράλληλο πολιτισμικό παρελθόν Ελλάδας και Ιταλίας και στη σημασία αμφοτέρων για την κοινή ευρωπαϊκή ταυτότητα. Magari!

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL