Με νησιωτική καταγωγή, από την Πάρο συγκεκριμένα, και μετά από μιαν ήδη αρκετά μεγάλη πορεία επιτυχημένων ζωντανών εμφανίσεων σε πολλές περιοχές της χώρας μας, η Διαμάντη Δαγιάση κυκλοφόρησε (στην έγκριτη ανεξάρτητη εταιρεία Μετρονόμος) την άνοιξη τον πρώτο δίσκο της «Στου ονείρου τον ανθό». Τραγούδια γραμμένα στην πλειοψηφία τους -δέκα από τα δεκατρία νέα, καθώς υπάρχει και μια επανεκτέλεση παλαιότερου του Νίκου Κυπουργού- από τον Γιάννη Σκιαρή, σε στίχους επίσης δικούς του αλλά και μερικών άλλων, τα οποία ισορροπούν, συχνά αριστοτεχνικά, ανάμεσα στην παραδοσιακή και τη λαϊκή μουσική μας, ερμηνευμένα από μια φωνή «φρέσκια», που διαπνέεται από όλο το φως και τον ζωογόνο αέρα του Αιγαίου. Το σύνολο αποτελεί ένα από τα πλέον αξιοπρόσεκτα ντεμπούτα της χρονιάς από μιαν ερμηνεύτρια η οποία σίγουρα θα μας απασχολήσει ξανά στο μέλλον.
* Οι καταβολές σου βρίσκονται στην παραδοσιακή, τη λαϊκή μουσική μας ή εξίσου και στις δύο;
Η παραδοσιακή μουσική έχει αδιαμφισβήτητα τόσο μεγάλη αξία μελωδικά, ρυθμικά και στιχουργικά ώστε πιστεύω ότι στοιχεία της έχουν δανειστεί πολλά άλλα ιδιώματα, επομένως και η λαϊκή. Ένας ερμηνευτής που αγαπάει την ελληνική μουσική σε βάθος είναι αδύνατον να μην έχει μελετήσει το παραδοσιακό τραγούδι. Σαφώς λοιπόν οι καταβολές μου βρίσκονται και στις δύο.
* Ποιοι ήταν οι κυριότεροι σταθμοί της διαδρομής σου στη μουσική μέχρι την κυκλοφορία του δίσκου;
Στα πρώτα μου βήματα αφιέρωσα μεγάλο μέρος των εμφανίσεών μου στο Νέο Κύμα καθώς είχα τη χαρά να βρεθώ πλάι σε σπουδαίους εκπροσώπους του. Ακολούθησαν αφιερώματα στον Μάνο Χατζιδάκι, τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Σταύρο Ξαρχάκο, σε δίσκους 45 στροφών, ρεμπέτικα και λαϊκά τραγούδια, μα και συναυλίες με κυρίως παραδοσιακό ρεπερτόριο. Όλοι τους πολύτιμοι και όμορφοι σταθμοί, που διαμόρφωσαν καθοριστικά τον μουσικό προσανατολισμό μου.
* Και ποιους, αντίστοιχα, θεωρείς τους σημαντικότερους ανθρώπους σε αυτήν τη μέχρι τώρα διαδρομή;
Είχα την τιμή και τη μεγάλη τύχη να συνεργαστώ με αξιόλογους ομοτέχνους μου που διαθέτουν ήθος και ψυχή, τόσο ερμηνευτές όσο και μουσικούς και τους εκτιμώ όλους εξίσου. Χαραγμένη στην καρδιά μου είναι η σύμπραξή μου με τον αείμνηστο Λάκη Παππά. Ξεχωριστές επίσης είναι και οι συνεργασίες μου με τον Τάκη Κωνσταντακόπουλο, τον Πάνο Μπούσαλη και, στον χώρο της παράδοσης, με τον δάσκαλο του λαούτου Χρήστο Ζώτο και τον κλαρινετίστα Θωμά Δρόσο.
* Όταν μεγάλωνες αλλά και αργότερα, ίσως και τώρα ακόμα, υπάρχει κάποια παλαιότερη ερμηνεύτρια που όχι απλώς να αγαπούσες πολύ αλλά και να τη βλέπεις σαν «δασκάλα» σου στο τραγούδι;
Δεν ξέρω αν αυτό είναι απαραίτητα καλό, αλλά δεν ξεχώριζα καμία συγκεκριμένη ερμηνεύτρια. Υπήρξαν και υπάρχουν πολλές σπουδαίες γυναικείες και ανδρικές βέβαια φωνές, τεχνικά και ερμηνευτικά, στην Ελλάδα και σίγουρα, συνειδητά ή μη, με έχουν «διδάξει» πολλά. Ίσως αυτή η «ουδετερότητα» ως προς τις επιδράσεις μου να συνετέλεσε ώστε να καταθέτω την προσωπική ερμηνεία μου και το δικό μου «χρώμα» στα τραγούδια.
* Τι πρέπει να διαθέτει ένα καινούργιο τραγούδι που ακούς για να σε κερδίσει και να πεις «θέλω να το ερμηνεύσω»;
Στη μέχρι τώρα διαδρομή μου έχω επιμείνει σθεναρά στην έννοια «ερμηνεία». Επομένως θέλω ένα καινούργιο τραγούδι να γεννά συναισθήματα και εικόνες δοσμένα με λόγια απλά, βγαλμένα από την ψυχή ώστε να αγγίζουν και την ψυχή του κόσμου. Όταν ένας τέτοιος στίχος «ντύνεται» με την κατάλληλη υφολογικά και εκτελεστικά μελωδία -η οποία να μην αντιγράφει μια προγενέστερη-, για εμένα είναι η τέλεια δημιουργία.
* Πώς συνάντησες τον Γιάννη Σκαρή, ήταν δική σου απόφαση, δική του ή κοινή να γράψει εκείνος τα περισσότερα τραγούδια του δίσκου και γιατί;
Τον συνάντησα διά μέσου κοινών μας γνωριμιών στον χώρο και με προσέγγισε για συνεργασία εντοπίζοντας σε εμένα στοιχεία που του άρεσαν και τον εξέφραζαν ως δημιουργό αλλά και μουσικό. Από ένα τραγούδι γεννήθηκαν τελικά δέκα, τραγούδια αυθόρμητα και αβίαστα, τα οποία απαρτίζουν το μεγαλύτερο τμήμα του δίσκου, γιατί, όταν μια συνεργασία «δένει», μπορούν να προκύψουν διαμάντια!
* Τι εκτιμάς περισσότερο στη στιχουργική αλλά και στην συνθετική γραφή του Γ. Σκαρή;
Ο Γιάννης είναι ένας ταλαντούχος δημιουργός αλλά και δεξιοτέχνης του μπουζουκιού με πολλή ψυχή. Με μάγεψε το πώς συνδυάζει στα τραγούδια του το σύγχρονο με το παλαιό ύφος, τα οποία, αμφότερα, έχει μελετήσει πολύ, έχοντας όμως τη δική του ταυτότητα, τόσο δημιουργικά όσο και εκτελεστικά. Οι στίχοι του με κέρδισαν για την αμεσότητα, την απλότητα και την αλήθεια τους.
* Πώς και γιατί προέκυψε κάθε μία από τις τέσσερις συνεργασίες σου/συμμετοχές στο album, των Τάκη Κωνσταντακόπουλου, Νίκου Ανδρουλάκη, Νεοκλή Νεοφυτίδη και της Μαρίας Σκαρή;
Όλοι τους υπήρξαν συνεργάτες μου στο παρελθόν και με όλους επίσης υπήρξε εξαρχής αμοιβαία αγάπη και αλληλοεκτίμηση. Ήθελα στο πρώτο μου album την καθάρια, ξεχωριστή φωνή του Τάκη, τη ζεστή φωνή της Μαρίας με την υπέροχη αύρα της, την ενορχηστρωτική και ερμηνευτική συνεισφορά του ταλαντούχου Νεοκλή και τη μοναδική δύναμη του Νίκου, τόσο φωνητικά όσο και ψυχικά.
* Τι σημαίνει για εσένα προσωπικά ο τίτλος «Στου ονείρου τον ανθό» και ισχύει ακριβώς το ίδιο και για τον κυριότερο δημιουργό του δίσκου, Γ. Σκαρή;
Ο τίτλος του δίσκου είναι ένας στίχος από το τραγούδι «Κόντρα στον καιρό» και εκφράζει την ικανοποίηση της ανάγκης να συστηθώ στον κόσμο με τραγούδια τα οποία εκφράζουν τη φωνή και την ψυχή μου, κόντρα στους ενδοιασμούς που πιθανότατα έχει στις μέρες μας ένας νέος μουσικός. Ο Γιάννης έχει προηγηθεί δισκογραφικά με προσωπική εργασία του, όμως πιστεύω ότι κάθε δημιουργία του είναι ένα νέο «άνθος» για εκείνον.
* Υπάρχει κάποιο τραγούδι του δίσκου που να ξεχωρίζεις και να αγαπάς ιδιαίτερα και γιατί;
Ο δίσκος είναι «πολύχρωμος», γιατί στιχουργικά ασχολείται με πολλά θέματα και μουσικά κινείται σε ποικίλα μονοπάτια, λαϊκά, παραδοσιακά, rock, swing, και έτσι είναι δύσκολο να ξεχωρίσω κάποιο αφού είναι διαφορετικά υφολογικά και τα έχω αγαπήσει εξίσου. Συναισθηματικά ωστόσο ιδιαίτερη θέση έχει για εμένα το «Πού ταξιδεύεις», γραμμένο για τον πατέρα μου που είναι ναυτικός.
* Είσαι ευχαριστημένη από τη μέχρι τώρα ανταπόκριση στο album και τι περισσότερο σκοπεύεις ίσως να κάνεις για να το γνωρίσει και να το ακούσει μεγαλύτερο τμήμα του κοινού;
Ο δίσκος είναι ακόμα πολύ «φρέσκος» καθώς κυκλοφόρησε τον Απρίλιο, και πιστεύω ότι χρειάζεται χρόνο για να βρει τον δρόμο του προς τα αυτιά και στις καρδιές του κόσμου. Οι ζωντανές εμφανίσεις είναι ένας σημαντικός τρόπος για να υποστηρίξεις τη δουλειά σου, όπως βέβαια και ο Τύπος και το ραδιόφωνο. Εύχομαι οι λίγοι σταθμοί που δίνουν ραδιοφωνικό «αέρα» σε νέες δημιουργίες να την αγαπήσουν και να την υποστηρίξουν.
* Και τα σχέδιά σου για την προσεχή χειμερινή σεζόν αλλά ίσως και λίγο πιο μακροπρόθεσμα, αν υπάρχουν ήδη;
Προτιμώ τα σχέδια μου να είναι βραχυπρόθεσμα, γιατί μου αρέσει να βαδίζω βήμα - βήμα, σιγά αλλά και σταθερά. Έτσι ελπίζω ότι θα έρχονται στον δρόμο μου όμορφες μουσικές στιγμές και συνεργασίες. Ετοιμάζω εμφανίσεις σε μουσικές σκηνές, δίπλα σε σημαντικούς μουσικούς και ερμηνευτές αρχίζοντας από τον Νοέμβριο την πρώτη Νοεμβρίου θα είμαι στο «Μπαράκι της Διδότου» και στις 29 του μήνα στο «Ρότα».
Έχοντας λοιπόν ήδη εκτιμήσει τα αξιόλογα «διαπιστευτήρια» της Διαμάντης Δαγιάση περιμένουμε με ενδιαφέρον τη συνέχεια...
