Το στιγμιότυπο είναι πραγματικό: Υποψήφιος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ συναντά υποψήφιο βουλευτή της Ν.Δ. “Σας εύχομαι, και για το δικό μας καλό, μετά τις εκλογές να είστε αυτοδύναμοι” του λέει ευθαρσώς.
Τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ δεν το κρύβουν ότι εύχονται -και ορισμένα από αυτά εργάζονται κιόλας γι’ αυτό- την αυτοδυναμία της Ν.Δ, προκειμένου το κόμμα τους να μην υποχρεωθεί να συγκυβερνήσει και πάλι με τη Ν.Δ. Γνωρίζουν ότι αυτό θα είναι καταστροφικό για το μέλλον ακόμη και του μικρού ΠΑΣΟΚ που υπάρχει σήμερα.
Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, αφού εμπότισε τον κόσμο της με αντι-ΣΥΡΙΖΑ σύνδρομα, εμφανίζει την αυτοδυναμία της Ν.Δ. περίπου ως βέβαιη. Και ταυτόχρονα προσαρμόζει τον πολιτικό και προγραμματικό της λόγο σε εκείνον της Ν.Δ. χρησιμοποιώντας ακόμη και τις ίδιες λέξεις στις ανακοινώσεις τους. Προφανώς η Φώφη Γεννηματά δεν δίνει τη μάχη κατά της αυτοδυναμίας της Ν.Δ. και εμφανίζει ως αυτοδύναμο πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη, γιατί θέλει να συγκρατήσει τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ που, εμποτισμένοι από το αντι-ΣΥΡΙΖΑ αίσθημα, στρέφονται προς τη Ν.Δ. για να διασφαλίσουν ότι θα πέσει η κυβέρνηση της Αριστεράς.
Τι σημαίνει “υπεύθυνη αντιπολίτευση”
Ταυτόχρονα όμως η Φ. Γεννηματά πρέπει να διασφαλίσει έναν κεντρικό πολιτικό ρόλο για το κόμμα της την επομένη των εκλογών - άλλωστε πολλοί από τους ψηφοφόρους του, εκτός από τον αντιΣΥΡΙΖΑϊσμό διακατέχονται από τον κυβερνητισμό. Γι’ αυτόν τον λόγο η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στην Κεντρική Επιτροπή έκανε λόγο για “υπεύθυνη αντιπολίτευση”.
Περιέγραψε δηλαδή το ΠΑΣΟΚ ως κόμμα που θα συμβάλει στην πολιτική σταθερότητα, δηλαδή στη συγκρότηση κυβέρνησης με όποιο κόμμα βγει πρώτο μετά τις εθνικές εκλογές. “Η χώρα θα κυβερνηθεί στη βάση της λαϊκής ετυμηγορίας” καθησύχασε η Φ. Γεννηματά χωρίς να κάνει καμία διάκριση ανάμεσα σε Δεξιά - Αριστερά ή σε πρόοδο - συντήρηση. “Εμείς είμαστε η δύναμη της δημοκρατικής ομαλότητας και της πολιτικής σταθερότητας στη χώρα” διαβεβαίωσε. Το ΠΑΣΟΚ ακόμη και με αυτοδύναμη Ν.Δ. θα είναι ο "λευκός ιππότης" που θα της διασφαλίσει ευρύτερες στηρίξεις και μακροημέρευση στην εξουσία.
Τι σημαίνει όμως “πολιτική σταθερότητα” σε περίπτωση αυτοδυναμίας της Ν.Δ.; Ότι το ΠΑΣΟΚ θα συμπληρώνει τη Ν.Δ. όταν χρειάζεται αυξημένες κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες. Είναι η εκδοχή που βολεύει απόλυτα την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ: αυτοδύναμη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ στην υποστηρικτική αντιπολίτευση. Σε ρόλο πολιτικού υποποδίου της Ν.Δ.
Πεδία συνεργασίας
Την επόμενη τετραετία θα προκύψει αρκετές φορές η ανάγκη να στηριχθεί πολιτικά ακόμη και η αυτοδύναμη κυβέρνηση της Ν.Δ. ώστε να εμπεδωθεί το κλίμα “πολιτικής σταθερότητας” που προωθεί η Φ. Γεννηματά. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο εκλογικός νόμος. Η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ (που άλλαξε τη θέση που είχε από το 1974) επιδιώκουν να σχηματίσουν πλειοψηφία 200 εδρών ώστε να μην λειτουργήσει ποτέ η απλή αναλογική, που θα διαλύσει τους κομματικούς μηχανισμούς τους.
Ένα κρίσιμο ζήτημα στο οποίο μία κυβέρνηση της Ν.Δ. θα ήθελε αυξημένη πλειοψηφία είναι η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Με πρωθυπουργό τον Κ. Μητσοτάκη είναι σχεδόν δεδομένο ότι ο Πρ. Παυλόπουλος δεν αποτελεί επιλογή της Ν.Δ. Η Φ. Γεννηματά έχει προτείνει Πρόεδρο της Δημοκρατίας από την προοδευτική παράταξη ανοίγοντας πεδίον δόξης λαμπρό για συνεργασία.
Επίσης θα συμπορευτούν σε μία σειρά από νομοσχέδια που για πολιτικούς λόγους επιδιώκουν να έχουν αυξημένη πλειοψηφία, όπως είχε γίνει το 2011 με τον Νόμο Διαμαντοπούλου, που ήταν το πρόπλασμα για την κυβέρνηση Παπαδήμου και τη συγκυβέρνηση της Ν.Δ. με το ΠΑΣΟΚ. Τέτοια νομοσχέδια είναι το πανεπιστημιακό άσυλο, η κατάργηση των δικαιωματικών νόμων, ο περιορισμός στις άδειες των κρατουμένων, οι φυλακές κλειστού τύπου.
Αλλά και σε οικονομικά νομοσχέδια, όπως τα φορολογικά, η Ν.Δ. θα χρειαστεί την πολιτική στήριξη του ΠΑΣΟΚ, το οποίο έχει “προσαρμόσει” τις θέσεις του πάνω σε εκείνες της Ν.Δ. Η επίκληση του κινδύνου του τέταρτου Μνημονίου από τον Γιώργο Καμίνη δείχνει ότι θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσουν και πάλι καταστάσεις - σοκ.
Άγνωστο είναι αν το ΠΑΣΟΚ θα συνηγορήσει και στην κατάργηση των φιλεργατικών ρυθμίσεων ή στη νομοθέτηση του εργασιακού μεσαίωνα που σχεδιάζει η Ν.Δ.: επταήμερη εργασία μέσω επιχειρησιακών συμβάσεων, κατάργηση του “ξεπερασμένου” οκταώρου, αποδυνάμωση του ΣΕΠΕ και του ΣΔΟΕ για να μην κάνουν ελέγχους.
