Από χθες οι Έλληνες πολίτες έχουν στη διάθεσή τους το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία για τη νέα τετραετία. Λογικό να αναμένουν και το αντίστοιχο πρόγραμμα της Ν.Δ. για να συγκρίνουν και να κρίνουν πριν φτάσουν στις κάλπες. «Για να αποφασίσουμε για τη ζωή μας», όπως διατυπώθηκε από το κεντρικό προεκλογικό σύνθημα του κυβερνώντος κόμματος. Είναι πιθανό να ξεδιπλώσει με σαφήνεια και ανάλυση το δικό της πρόγραμμα και η Ν.Δ.; Δεν θα έβαζα στοίχημα.
ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ του ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν βασίζεται σε τέσσερις πυλώνες. Ανάπτυξη για όλους, αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Νέες ποιοτικές δουλειές με αυξημένους μισθούς. Δικαιότερη φορολογία, δημοκρατικό και αποτελεσματικό κράτος. Αλληλεγγύη και ασφάλεια για την κοινωνία. Κάθε πυλώνας παρουσιάστηκε με σαφήνεια από αντίστοιχους υπουργούς.
ΕΠΙΤΡΕΨΤΕ μου να σταθώ στον δεύτερο πυλώνα. Είναι αυτός που καθορίζει το όραμα και τους στόχους. Που περιγράφει την ανάγκη αλμάτων για την κατάκτηση της νέας οικονομίας. Είναι αυτό για το οποίο δεν έχει μιλήσει ποτέ η αντιπολίτευση.
ΤΑ ΠΑΛΑΙΑ κυβερνητικά κόμματα σάπισαν σε μια πελατειακή διαχείριση της εξουσίας, απλώς και μόνο για να συντηρούνται οι διαπλεκόμενοι αξιωματούχοι τους στην εξουσία. Και η κατάκτηση της νέας οικονομίας, με τις συγκλονιστικές αλλαγές που δημιουργεί η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση, τα ασύλληπτων δυνατοτήτων δίκτυα της 5ης γενιάς, θα ξεχωρίσουν τις έξυπνες πρωτοπόρες χώρες από εκείνες που μένουν προσκολλημένες στον κόπο, την ένταση εργασίας και όχι στον τρόπο και την προστιθέμενη αξία που προσφέρουν οι επιστήμες.
Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ χώρα έχει το προνόμιο να διαθέτει το κατάλληλο ανθρώπινο επιστημονικό κεφάλαιο με δεκάδες χιλιάδες νέους με υψηλή κατάρτιση που διαπρέπουν στο εξωτερικό σε πανεπιστήμια, ερευνητικά ιδρύματα και εταιρείες - κολοσσούς. Νέους που έχουν όνειρο να επιστρέψουν και αναζητούν τις συνθήκες και τις θέσεις από τις οποίες μπορούν να προσφέρουν τις γνώσεις τους.
ΜΠΟΡΟΥΝ με τα νεοφιλελεύθερα αποτυχημένα δόγματα των μικρών φόρων και των ελαστικών σχέσεων εργασίας να δημιουργήσουμε τη ζητούμενη, μακράς πνοής ανάπτυξη; Κατανοούν επιχειρήσεις, επαγγελματίες και εργαζόμενοι ότι είναι θέμα εθνικής ανεξαρτησίας η ανάπτυξη με αύξηση της πίτας του εθνικού εισοδήματος;
ΑΝ ΤΑ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΑ επωμιστούν αυξημένες δαπάνες από τις κοινωνικές περικοπές στην υγεία, την παιδεία, τους μισθούς και τις συντάξεις και την κατοικία, η ζήτηση αγαθών και υπηρεσιών θα βυθιστεί λόγω μείωσης του διαθέσιμου εισοδήματος, με κίνδυνο ύφεσης.
ΠΟΣΟΙ κατανοούν πως έχοντας ένα καθαρό διάδρομο δεκαπέντε ετών, χωρίς δαπάνες για το εθνικό χρέος, έχουμε υποχρέωση να αποταμιεύσουμε κέρδη για να εξυπηρετούμε με ασφάλεια τις υποχρεώσεις μας;
ΠΟΣΟΙ κατανοούν ότι οι περισσότερες ελληνικές επιχειρήσεις, μικρού μεγέθους για τα διεθνή στάνταρ, έχουν ανάγκη την κρατική υποστήριξη τόσο στις κλαδικές έρευνες όσο και στις εξαγωγικές συνθήκες για να τα καταφέρουν καλύτερα;
ΝΑ ΣΑΣ ΔΩΣΩ ένα παράδειγμα. Το 2003 βρέθηκα στο Τόκιο, σε ένα δείπνο με Έλληνες και ξένους επιχειρηματίες. Έτυχε να καθίσω στο τραπέζι δίπλα στον εμπορικό ακόλουθο της Πορτογαλίας και ρωτώντας έμαθα ότι στο εμπορικό τμήμα της πρεσβείας του εργάζονταν για την προώθηση των εξαγωγών 17 άτομα. Όταν μετά ρώτησα τον Έλληνα εμπορικό ακόλουθο, έμαθα ότι στην δική μας πρεσβεία εργαζόταν μόνον ένας!
ΤΙ ΤΥΧΗ, τι μέλλον μπορεί να έχει μια χώρα αν οι πολίτες της επιτρέψουν την παλινόρθωση στην εξουσία αναχρονιστικών πολιτικών δυνάμεων, που τα μόνα εργαλεία που γνωρίζουν οξύνουν τις ανισότητες; Και πώς θα κουμαντάρει τις εξελίξεις ένας ιδιωτικός τομέας χωρίς κανόνες και διαιτητή;
ΜΕ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΑ φοβικά σύνδρομα και συνεργασίες με τον θρησκευτικό σκοταδισμό, μπορείς να διαπρέψεις στις συνθήκες που απαιτούν οι νέοι καιροί; Μπορείς να κάνεις συμμαχίες με ευρωπαϊκές δυνάμεις που οραματίζονται την ολοκλήρωση μιας δημοκρατικής Ευρώπης; Αντιλαμβάνεται κανείς τους κινδύνους και τις συνέπειες μιας Ευρώπης διχασμένης, με τάσεις απορρύθμισης ακόμα και αυτών των ατελών κανόνων σε μια οικονομία που έχει τεράστια ανάγκη την εξωστρέφεια και τις διεθνείς συνεργασίες;
Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ δεν διατάσσεται και οι επενδυτές δεν περιμένουν ένα νεύμα του Κυριάκου για να έρθουν σε μια χώρα μόνον για την εσωτερική της αγορά και το χαμηλό κόστος εργασίας. Χαμηλό κόστος εργασίας υπάρχει και παραδίπλα, στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Αυτή είναι η επιλογή μας για το μέλλον; Εμείς αποφασίζουμε.
