Για τα βασικά νομοσχέδια που εκκρεμούν υπάρχει συναίνεση, ενώ, ακόμα και αν υφίστατο σχέδιο μαζικών ρουσφετολογικών τροπολογιών -που, αντίθετα με άλλες εποχές, αποδείχτηκε ότι δεν υφίσταται-, πιο εύκολα θα μπορούσε να το αποκαλύψει παραμένοντας εντός Κοινοβουλίου παρά φωνάζοντας απέξω.
Η Νέα Δημοκρατία προσπαθεί να εμφανίσει περίπου ως κοινοβουλευτικό πραξικόπημα τον διορισμό μόνιμων εκπαιδευτικών μέσω ΑΣΕΠ, την ψήφιση των Κωδίκων, με τους οποίους έχει συμφωνήσει, το αφορολόγητο, το οποίο υποτίθεται ότι υπερασπίζεται αδιάλλακτα. Το ίδιο έκανε λίγες μέρες πριν με την ηγεσία της Δικαιοσύνης, όπου επίσης είχε συμφωνήσει στα πρόσωπα.
Αυτή είναι μια τακτική που τορπιλίζει κάθε συναίνεση, θεωρώντας ότι η συναίνεση λειτουργεί υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ. Βασική αρχή στην επικοινωνιακή τακτική της Ν.Δ. είναι ότι οι καταχραστές της εξουσίας δεν έχουν κανένα δικαίωμα να νομοθετούν.
Είναι μια βαθύτατα αντιδημοκρατική αντίληψη. Αλλά κυρίως είναι τακτική ηττημένων. Ο ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, οφείλει να συνειδητοποιήσει ότι αντίπαλός του δεν είναι η διψασμένη για ρεβάνς Πειραιώς. Αντίπαλός του είναι η αποχή. Πρέπει να κερδηθούν οι άνθρωποι που για διάφορους λόγους αρνούνται να εμπλακούν στην προεκλογική αντιπαράθεση διότι θεωρούν ότι το ποιος θα κερδίσει δεν θα έχει διαφορά στη ζωή τους.
Η Αριστερά μπορεί να αποκαταστήσει τις γέφυρες της εμπιστοσύνης με τον κόσμο αυτόν προβάλλοντας τον απολογισμό του κυβερνητικού της έργου, το πρόγραμμά της και την ανιδιοτέλειά της. Απέναντι στη Ν.Δ. υπερέχει και στα τρία πεδία. Ένα προς ένα.
Εξωστρέφεια λοιπόν. Έξω στον κόσμο, με το κεφάλι ψηλά. Ο χρόνος που απομένει δεν είναι πολύς.
