Live τώρα    
18°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
18 °C
15.1°C19.8°C
3 BF 56%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Σποραδικές νεφώσεις
16 °C
14.7°C17.0°C
1 BF 75%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
16 °C
14.8°C17.1°C
3 BF 66%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
15 °C
14.8°C17.5°C
1 BF 58%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
14 °C
13.9°C16.9°C
0 BF 62%
Ο καιροσκόπος και ο ατρόμητος φόβος
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Ο καιροσκόπος και ο ατρόμητος φόβος

Του Δημήτρη Σεβαστάκη

Το θάρρος προϋποθέτει ολοκληρωμένη πολιτική επεξεργασία. Το θάρρος δεν είναι αναποδογυρισμένη μορφή της συστολής και δεν είναι η απάντηση στον φόβο. Το γράφω γιατί το αρνητικό εκλογικό αποτέλεσμα οδηγεί πολλούς σε ασκήσεις βεβαιότητας και αυτοπεποίθησης (καμιά φορά και επιθετικότητας), δηλαδή σε μια αφελή και ανεστραμμένη εκδοχή του φόβου.

Είναι σίγουρο ότι (εκτός από τον μιντιακό πανζουρλισμό) πολλές σαχλαμάρες, ανεπάρκειες και αδυναμίες μας οδήγησαν στο αποτέλεσμα, κυρίως όμως ο πολιτικός πρωτογονισμός του αντιπάλου να κερδίζει τη μάχη του διπλωμένου ψηφοδελτίου στην τσέπη του ψηφοφόρου. Ανεστραμμένο φόβο ο ένας, ανεστραμμένος πολιτικός πορτοφολάς ο άλλος. Ποιος νικάει;

Τώρα; Θα έρθουν οι τσαντισμένοι πίσω, φίλοι και σύντροφοι που το 2015 ένιωσαν εξόριστοι και απογυμνωμένοι, θα γυρίσουν φοβισμένοι, αλλά πάλι αρνητικοί ψηφοφόροι. Γιατί κι αυτοί που έφυγαν, οι πιο πολλοί τουλάχιστον, δεν πήγαν στο κάπου, αλλά στο πουθενά. Πέρασαν από την «τσαντίλα» στη «στούκα». Το θέμα δεν είναι η αδιέξοδη επιλογή τους, αλλά αν συνδράμαμε κι εμείς σ' αυτή, αν η «στούκα» σε μια ρεβανσιστική, νέα, υπερσυντηρητική Δεξιά είναι η απελπιστική τους άρνηση να συμφιλιωθούν με κάτι ωμό και σκατωμένο. Η χώρα, η πατρίδα μας δεν μπορεί να κάνει επανάσταση αν δεν απαρνηθεί τα αυτονόητα, την περιούσια χαρά - έστω κι αν είναι λυπημένη αυτή η χαρά ή αν ολόκληρη βυθίζεται στη χαρούμενη λύπη της Αριστεράς, που αποτελεί τον κύριο φορέα όλων των μορφών ανασύνταξης.

Στα γυμνασιακά μου χρόνια (1974...) είχα αναλάβει να προωθώ τα νεολαιίστικα αριστερά έντυπα στους συμμαθητές. Στα διαλείμματα έχωνα τα φτηνοτυπωμένα εφημεριδάκια, στις τσάντες. Τριάντα εφημερίδες στους τριακόσιους μαθητές. 10%. Όσο «έδινε» η φημολογούμενη συμφωνία Τσώρτσιλ - Στάλιν.

Τότε ο φόβος ήταν πιο ατρόμητος. Βλέπαμε τους φοιτητές, τους νεολαίους ως πρότυπα, ως αυτό που μας απελευθέρωνε από τον πουριτανικό κόσμο της χουντοκρατούμενης εκπαίδευσης - τότε που κανένα «άσυλο» δεν περιφρουρούσε τον νόμο, οδηγώντας τα εκπαιδευτικά ιδρύματα στην πιο μεγάλη βρομιά, όχι του επιζωγραφισμένου τοίχου, αλλά της μουτζουρωμένης ψυχής. Βλέπαμε τους φοιτητές και τις φοιτήτριες ως την πολιτική προοπτική μας, μια μελλοντική ενδοχώρα, μια κατεύθυνση, μια ελπίδα τέλος πάντων.

Οι ήττες, οι φόβοι, οι εφημερίδες, τα ντοκουμέντα κάποιας Κεντρικής Επιτροπής, οι συζητήσεις για τις οργανώσεις, για το «καθήκον», το «χρέος» που λέει ο Σαββόπουλος (ο λατρεμένος και ιδιοφυής, «σκατόγερος» - νεολαίος, που πάντα μας πικραίνει στις δύσκολες στιγμές).

Ωραία. Η συγκίνηση και η ανάκληση είναι ένα εργαλείο νέας ισορροπίας. Και τι κερδίζουμε με τη σκέψη, τη μνήμη, την Ιστορία; Μα αυτό είναι το σημαντικό. Όχι να κερδίζουμε εμείς. Να βοηθάμε να κερδίζουν οι αφανισμένοι, οι αποδιωγμένοι. Ακόμα κι αυτοί που είναι έτοιμοι να την κοπανήσουν. Ακόμα κι αυτοί που, χρησιμοθήρες και κρυψίνοες, ήρθαν, πήραν τη «ρύθμιση» και το 'στριψαν. Ακόμα κι αυτοί που που θα πάνε στον άλλον, θα πάρουν την επόμενη «ρύθμιση» και θα την ξανακοπανήσουν. Ακόμα κι αυτοί που θα ξανάρθουν αφού πήραν τη «ρύθμιση» από τον άλλον.

Ναι, η πολιτική δεν είναι η άσκηση πίστης. Ούτε άσκηση θάρρους. Είναι άσκηση αντοχής. Πείσματος. Ή προσπάθεια να μην ενδώσεις στην περιφρόνηση προς τον ποταπό και καιροσκόπο...

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL