Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής
Η εξίσωση «ΚΙΝ.ΑΛΛ. - Μαλέλης - One TV» απασχόλησε υπέρμετρα τον δημόσιο βίο της χώρας τις προηγούμενες μέρες. Και τον ιδιωτικό:
- Καλά, απέκτησε δικό της σταθμό η Φώφη;
- Ακριβώς! Όπως είχε το ΚΚΕ τον «902». Το θυμάσαι; Χα, χα, χα...
- Αλλά η Φώφη, ως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ μιλάμε, χρωστάει έναν σκασμό λεφτά! Πού τα βρήκε τα φράγκα για να φτιάξει δικό της κανάλι;
- Δεν είναι κανάλι, είναι Web TV, ηλίθιε... Ξέρεις τι είναι Web TV;
Ξέρω πολύ καλά τι είναι Web TV. Γνωρίζω επίσης ότι η εξίσωση «ΚΙΝ.ΑΛΛ. - Μαλέλης - One TV» είναι μια ανακριβής εξίσωση, υπό την έννοια ότι εξαιτίας του ενδιάμεσου σημείου της, («Μαλέλης») δημιουργεί την... ελαφρώς λανθασμένη εντύπωση ότι το διαδικτυακό κανάλι «One TV», που διευθύνεται από τον υπεύθυνο επικοινωνίας του ΚΙΝ.ΑΛΛ. κ. Σταμάτη Μαλέλη (έκανε πρεμιέρα την προπερασμένη Πέμπτη και έκτοτε εκπέμπει σε καθημερινή βάση το οκτάωρο live ενημερωτικό πρόγραμμά του), είναι ιδιοκτησίας ΚΙΝ.ΑΛΛ.
Όχι ακριβώς. Στην πραγματικότητα το διαδικτυακό «One TV» δεν είναι παρά το εν αναμονή αδείας «Channel one», ακόμα ένα ΜΜΕ ιδιοκτησίας Βαγγέλη Μαρινάκη. Και είναι το ασυμβίβαστο της διεύθυνσης του συγκεκριμένου μέσου από τον διευθυντή επικοινωνίας του ΚΙΝ.ΑΛΛ. που οδηγεί στην εξίσωση ΚΙΝ.ΑΛΛ. - Μαλέλης - Μαρινάκης∙ εξίσωση η οποία ενισχύει πληροφορίες και φήμες, που περιγράφουν ως προνομιακή τη σχέση διαπλοκής Μαρινάκη - ΚΙΝ.ΑΛΛ. σε σύγκριση με την πασίγνωστη, αντίστοιχη σχέση του με τη Ν.Δ. και τον πρόεδρό της.
Η εν λόγω προνομιακή σχέση εμφαίνεται και στη γενική φυσιογνωμία του Open TV. Η οποία, πλην μίας - δύο εξαιρέσεων, μοιάζει με πολυμορφικό copy - paste της αρρωστημένα αντικυβερνητικής φυσιογνωμίας των "Νέων" και του "Βήματος"... Και του «Θέματος» και των «Παραπολιτικών» και του in. gr και του iefimerida και του ΣΚΑΪ ίσως: όλων μαζί των ΜΜΕ που ελέγχει ή φημολογείται ότι ελέγχει ο εφοπλιστής - πρόεδρος της ΠΑΕ Ολυμπιακός, ο αυτόκλητος Πειραιάρχης και πολυδιαπλεκόμενος... συγκεντρωσιάρχης ΜΜΕ κ. Μαρινάκης.
Λοιπόν, που λέτε, η «συγκέντρωση των μέσων» είναι το θέμα. Η ανεμπόδιστη συγκέντρωση ΜΜΕ στα χέρια μεγιστάνων ή τσαρλατάνων (χαρακτηρισμοί ταυτόσημοι εν πολλοίς) της αγοραίας επιχειρηματικότητας∙ που ιστορικά, υπήρξε ο καταλύτης για τον έλεγχο της πολιτικής από τα μέσα, και των μέσων απ’ την πολιτική - για την περίφημη «διαπλοκή», δηλαδή: ο Αμερικανός Γουίλιαμ Ράντολφ Χιρστ ήταν ένας απ’ τους πρώτους διδάξαντες. Τον καθόριζε, λέει, μια ακατάσχετη δίψα για εξουσία και αποφάσισε να ξεδιψάσει μέσω της εκδοτικής... τέχνης!
Το σίγουρο είναι ότι, αφότου απέκτησε τη σκανδαλοθηρική "San Francisco Examiner", ο τύπος έγινε μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων (1902-1904). Και ότι καμιά δεκαριά χρόνια αργότερα ήταν ιδιοκτήτης 20 καθημερινών και 11 κυριακάτικων εφημερίδων σε 13 πόλεις, 6 περιοδικών, 1 ειδησεογραφικού πρακτορείου και 1 εταιρείας παραγωγής κινηματογραφικών «επίκαιρων». Σας θυμίζει τίποτα;
Η «συγκέντρωση των μέσων» κλιμακώθηκε στη διάρκεια του 20ού αιώνα και, μεταξύ άλλων, απέδωσε το φαινόμενο Μπερλουσκόνι (που σήμερα έχει ξεφουσκώσει) και το φαινόμενο Μέρντοχ, που παραμένει... φουσκωμένο: ο Ρούπερτ Μέρντοχ, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της News Corporation, είναι σήμερα ιδιοκτήτης μιας πολυεθνικής αυτοκρατορίας που περιλαμβάνει πολυάριθμους ιστοτόπους (IGN Entertainment, AskMen, Rotten Tomatoes κ.λπ. κ.λπ.) μεγάλο αριθμό εφημερίδων, όπως η "New York Post" στις ΗΠΑ και οι "Times" στην Αγγλία, ενώ κατέχει ένα πλήθος τηλεοπτικών σταθμών, μεταξύ των οποίων το δίκτυο Fox News.
Ο Μέρντοχ μπήκε τρεις φορές στην ετήσια λίστα του περιοδικού "Time" με τα 100 πρόσωπα που ασκούν τη μεγαλύτερη επιρροή παγκοσμίως, εκτιμήθηκε ως ο 13ος ισχυρότερος άνθρωπος στον κόσμο σύμφωνα με το περιοδικό "Forbes". Ο Άγγλος πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ -όπως και δεκάδες ακόμα πολιτικοί ηγέτες σε Ανατολή και Δύση- ήταν κολλητός φίλος του (υπάλληλός του, λένε οι Άγγλοι) και η περιουσία του εκτιμάται στα 6,3 δις. δολάρια.
Πολύ ωραία! Επιστρέφοντας τώρα στη συνταγματικά παράνομη, αλλά νομικά ανεμπόδιστη συγκέντρωση ΜΜΕ από τον δικό μας μικρό... Μέρντοχ, που, στη μικρή μας χώρα, συνιστά την τοξική και εξόχως αντιδημοκρατική εξίσωση «Μαρινάκης - ΚΙΝ.ΑΛΛ. - Νέα Δημοκρατία» ή «Μαρινάκης - Νέα Δημοκρατία - ΚΙΝ.ΑΛΛ.» (το ίδιο είναι!), καταγγέλλουμε καραμπινάτη «διείσδυση εξωεπικοινωνιακών συμφερόντων* στα μέσα ενημέρωσης∙ με συνέπεια τη δυνατότητα άσκησης δυνάμει απεριόριστης επιρροής στην κοινή γνώμη»!
Απλά καταγγέλλουμε: έτσι, χωρίς... πρόγραμμα, που έλεγε η μακαρίτισσα η Ρεζάν...
* Η διείσδυση εξωεπικοινωνιακών συμφερόντων στα μέσα ενημέρωσης συνιστά παράβαση της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου
