Η υποψήφια ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Άννα Παπαδημητρίου - Τσάτσου μιλάει στην "Αυγή" της Κυριακής για την ανάγκη να απαντηθεί στις ευρωεκλογές το ερώτημα "ποια Ευρώπη θέλουμε" επισημαίνοντας ότι "ψηφίζοντας Μητσοτάκη ψηφίζουμε και Βέμπερ".
Όπως αναφέρει, βασικές της προτεραιότητες στο Ευρωκοινοβούλιο θα είναι το κοινωνικό κράτος, το προσφυγικό και το περιβάλλον: "Το περιβάλλον είναι μέρος του προβλήματος και ταυτόχρονα μέρος της λύσης" υπογραμμίζει.
* Δεκαπέντε ημέρες έμειναν για τις ευρωεκλογές. Πως βλέπετε να διαμορφώνονται τα διακυβεύματα στην τελική ευθεία;
Είναι φανερό από όλη τη δημόσια συζήτηση πως οι εκλογές δυστυχώς έχουν λάβει χαρακτήρα εθνικών εκλογών. Συζητάμε όσο πάει και λιγότερο, με ευθύνη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το πραγματικό διακύβευμα των ευρωεκλογών.
Και αυτό γιατί προφανώς δεν είναι προς όφελος της συντηρητικής παράταξης μια τέτοια συζήτηση που θα αναδείξει πληρέστερα το πραγματικό της ιδεολογικό πρόσωπο, τόσο στην Ευρώπη όσο φυσικά και στην Ελλάδα, που δεν είναι άλλο από το ακραία νεοφιλελεύθερο πολιτικό πρόγραμμα, όπως προκύπτει από το σύνθημα «Θέλουμε περισσότερη Ευρώπη», υπονοώντας φυσικά την Ευρώπη όπως λειτούργησε με τις πολιτικές λιτότητας, μείωσης του κοινωνικού κράτους και αντιμεταναστευτικού πνεύματος.
Εν πάση περιπτώσει το διακύβευμα για τις ευρωεκλογές είναι σημαντικό τόσο για να απαντήσουμε στο ερώτημα «ποια Ευρώπη θέλουμε», όσο όμως για την εσωτερική πολιτική σκηνή. Φυσικά και τα δύο επίπεδα αλληλοεπηρεάζονται. Και αυτό γιατί είναι γνωστό πως στην Ευρωπαϊκή Ένωση λαμβάνονται οι βασικότερες και οι περισσότερες αποφάσεις που επηρεάζουν άμεσα τα κράτη - μέλη στο επίπεδο της οικονομίας και της κοινωνίας.
Επομένως το βάρος στην πολιτική συζήτηση πρέπει να δοθεί στο «ποια Ευρώπη θέλουμε», ώστε να μπορούμε να επηρεάσουμε και τις εκάστοτε πολιτικές αποφάσεις προς όφελος της χώρας μας.
Και είναι προφανές μετά την τεράστια κρίση και τα Μνημόνια, που σιγά - σιγά αφήσαμε, ότι στις εκλογές της 26ης Μαΐου πρέπει να αποφασίσουμε για μια δημοκρατική και ανοικτή στους λαούς της Ευρώπη, μια Ευρώπη που θα επανακτήσει την κοινωνική συνοχή της, μετά από κατανόηση των προβλημάτων, διαλόγου των ευρύτερων προοδευτικών δυνάμεων και πολιτική βούληση για ριζική αλλαγή.
Ριζική αλλαγή όμως σε δύο επίπεδα: τόσο στο ίδιο το οικοδόμημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που χαρακτηρίζεται από έλλειμμα δημοκρατίας όσο και στις πολιτικές της αποφάσεις. Θέλουμε μια υποθηκευμένη Ευρώπη, μια Ευρώπη σε ομηρεία, διχασμένη και ξενοφοβική; Ή αγωνιζόμαστε για μια ανοικτή και δημοκρατική Ευρώπη;
* Πως σχολιάζετε την παρέμβαση του κυρίου Βέμπερ μετά την ανακοίνωση του νέου πακέτου ελαφρύνσεων από την κυβέρνηση;
Η έλευση του κ. Βέμπερ στην Ελλάδα και οι σχετικές του δηλώσεις για το νέο πακέτο που παρουσίασε η κυβέρνηση για την ελάφρυνση των ασθενέστερων κοινωνικών τάξεων είναι μια εξαιρετική ένδειξη πως αυτά που λέμε εδώ και καιρό, ότι δηλαδή ψηφίζοντας Μητσοτάκη ψηφίζουμε και Βέμπερ στην Ε.Ε., είναι απόλυτα αληθινό.
Παίρνοντας θέση, ως μη όφειλε σε προεκλογική περίοδο, θέλοντας να στηρίξει τον πολιτικό του συνεταίρο Κυριάκο Μητσοτάκη και τη Νέα Δημοκρατία, έδειξε το πραγματικό πολιτικό πρόσωπο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, που δεν είναι άλλο από αυτό που θα παλέψει για τη συνέχιση των πολιτικών της λιτότητας, της μείωσης του κοινωνικού κράτους, της μείωσης της αλληλεγγύης στην Ευρώπη, της εμμονής σε μια «οικονομίστικη» Ευρώπη.
Μια Ευρώπη χωρίς διάθεση επιστροφής στις καταστατικές της αρχές, αρχές του Διαφωτισμού, αρχές που πολιτισμικά και πολιτικά της δίνουν την προστιθέμενη αξία της: αποτελεί τον κοινωνικό και πολιτικό εκείνο χώρο για να μπορούμε να οραματιζόμαστε μια γενικότερη πολιτική αλλαγή για τη βιώσιμη ευημερία των πολλών και όχι των λίγων.
* Έχει καταφέρει να πείσει τους προοδευτικούς πολίτες το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ και της Προοδευτικής Συμμαχίας; Εκτιμάτε ότι υπάρχουν οι όροι μιας προοδευτικής πλειοψηφίας στο επόμενο Ευρωκοινοβούλιο;
Νομίζω πως το αίτημα της Προοδευτικής Συμμαχίας βρίσκει θετική ανταπόκριση στην κοινωνία. Στην Ελλάδα, ιστορικά, η Αριστερά και η ευρύτερη δημοκρατική παράταξη είχαν στην ατζέντα τους την προσπάθεια ευρύτερων πολιτικών συνευρέσεων. Πάντοτε με δυσκολίες και διαφωνίες όπως είναι φυσικό. Παραδοσιακά η ευρεία δημοκρατική παράταξη είχε στον τόπο μας την κοινωνική πλειοψηφία. Είναι αλήθεια πως τα τελευταία χρόνια της κρίσης και τα χρόνια που η δημοκρατική παράταξη ταυτίστηκε με συντηρητικές πολιτικές, το πολιτικό σκηνικό όπως είναι φυσικό κλονίστηκε.
Έχουν γίνει τεκτονικές αλλαγές στην οικονομία και την κοινωνία τόσο διεθνώς όσο και εδώ, ώστε και τα παραδοσιακά κόμματα να έχουν υποστεί τις συνέπειες. Ο ΣΥΡΙΖΑ, που τον καιρό της κρίσης είναι από τα μόνα ευρωπαϊκά κόμματα που εν τέλει μπόρεσε να ορθώσει πολιτική φωνή και αντίσταση στην Ευρώπη, άρχισε σιγά - σιγά να καταλαμβάνει τον πολιτικό χώρο της δημοκρατικής παράταξης.
Θεωρώ λοιπόν πως ήταν απολύτως ώριμη η στιγμή να διατυπωθεί η πρόταση για την προοδευτική συμμαχία, ασχέτως εάν στην Ελλάδα η επίσημη εκπροσώπηση της Σοσιαλδημοκρατίας ορθώνει τείχη απροσπέραστα. Όσο, τώρα, για την Ευρώπη, που κατ’ εξοχήν λειτουργεί με συμμαχίες και συναινέσεις, θεωρώ πως πρέπει, αλλά στην παρούσα φάση είναι εξαιρετικά δύσκολο οι προοδευτικές συμμαχίες να έχουν πλειοψηφική τύχη. Όμως, γι’ αυτό ακριβώς αγωνιζόμαστε και ελπίζουμε.
* Έχει μάθει η Ευρώπη από τα λάθη της στο προσφυγικό - μεταναστευτικό; Ποια είναι η προοδευτική στρατηγική σε αυτό το κρίσιμο ζήτημα;
Δεν νομίζω πως η Ευρώπη, με την παρούσα σύνθεσή της, έχει μάθει από τα λάθη της στο προσφυγικό - μεταναστευτικό. Και δεν πιστεύω ότι, ακόμη και αν μάθει, με την παρούσα πολιτική πλειοψηφία θα αλλάξει. Όλα τα κράτη που κάνουν τους πολέμους πρέπει να μπορούν να αναλαμβάνουν την ευθύνη των συνεπειών τους.
Επομένως χρειάζεται μια ριζική αλλαγή πολιτικής: η τροποποίηση της Συμφωνίας του Δουβλίνου και η αποδοχή της έννοιας του Ευρωπαίου πρόσφυγα / μετανάστη. Οι μεταναστευτικές ροές ήρθαν για να μείνουν και οι αιτίες δεν θα είναι μόνον οι πόλεμοι, αλλά και το περιβάλλον. Προβλέπονται σοβαρές ροές περιβαλλοντικής μετανάστευσης, για τις οποίες έχει ήδη αρχίσει η συζήτηση στην Ευρώπη, που όμως «στρουθοκαμηλίζει» γύρω από τον εαυτό της.
* Εάν στις 27 Μαΐου είστε μια από τους εκλεγμένους ευρωβουλευτές, ποιες θα είναι οι προτεραιότητές σας;
Οι προτεραιότητές μου θα είναι το κοινωνικό κράτος, το προσφυγικό και το περιβάλλον. Πρόσφατα δεσμεύτηκα δημοσίως, υπογράφοντας το κάλεσμα του WWF Ελλάς προς τους υποψήφιους ευρωβουλευτές της χώρας, πως εάν εκλεγώ (και όχι μόνο), θα εργαστώ για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, γιατί πιστεύω πως η κρίση που διαπερνά την Ευρώπη είναι τετραπλή (κοινωνική, οικονομική, πολιτική και περιβαλλοντική). Οι λύσεις είναι σύνθετες και αντιμετωπίζονται μόνον και στα τέσσερα επίπεδα μαζί.
Πιστέψτε με, το περιβάλλον είναι μέρος του προβλήματος και ταυτόχρονα μέρος της λύσης.
Η Αννα Παπαδημητρίου - Τσάτσου είναι υποψήφια ευρωβουλευτής ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία
