Λίγο μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα στη Βενεζουέλα, το Reuters αποκάλυψε ότι τους τελευταίους μήνες, ο Ερικ Πρινς -φανατικός υποστηρικτής του Τραμπ- έχει ξεκινήσει μια «καμπάνια» οικονομικής και πολιτικής στήριξης του σχεδίου του, από επιφανείς υποστηρικτές του Αμερικανού Προέδρου και πλούσιους Βενεζουελάνους. Σε ιδιωτικές συναντήσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Ευρώπη, ο Πρινς παρουσίασε ένα σχέδιο για τη μίσθωση μέχρι και 5.000 στρατιωτών, εκ μέρους του ηγέτη της αντιπολίτευσης της Βενεζουέλας Χουάν Γκουαϊδό.
ΑΥΤΗ ήταν η δεύτερη φορά που το βαθύ αμερικανικό κράτος επιχείρησε να φυτέψει μια χούντα στη χώρα του Μπολιβάρ. Στις 11 Απριλίου του 2002 οι αντιφρονούντες, μην μπορώντας να ανατρέψουν με δημοκρατικά μέσα τον Τσάβες, οργάνωσαν πραξικόπημα. Είχαν μάλιστα καταφέρει να συλλάβουν και να φυλακίσουν τον Πρόεδρο για λίγες ώρες, πριν τον απελευθερώσουν οι ένοπλες δυνάμεις, μετά τις ογκώδεις λαϊκές κινητοποιήσεις.
ΓΙΑΤΙ οι ΗΠΑ βιάστηκαν να ανατρέψουν τον Τσάβες; Διότι η πορεία ευημερίας στη Βενεζουέλα από ένα λαϊκό καθεστώς σημείωνε μεγάλες επιτυχίες, γινόταν παράδειγμα προς αποφυγή για τα αμερικανικά συμφέροντα.
ΩΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ της Βενεζουέλας από το 1999 έως το 2013, ο Τσάβες πέτυχε απροσδόκητα αποτελέσματα, συμπεριλαμβανομένης της οικονομικής ανάπτυξης: το ΑΕΠ αυξήθηκε κατά πέντε φορές μεταξύ του 1999 και του 2014. Αυτό μπορεί να εξηγήσει τις επαναλαμβανόμενες εκλογικές επιτυχίες του. Η μακρά διακυβέρνηση των Τσαβίστας επέτρεψε στη Βενεζουέλα να ανοικοδομήσει τα θεσμικά της όργανα, μέσω μιας ανοιχτής και συμμετοχικής διαδικασίας με συχνές εκλογές.
ΤΟΥΤΗ τη φορά όμως, έχοντας οδηγήσει τη χώρα στη χρεοκοπία μέσω της τεχνητής πτώσης των τιμών του πετρελαίου, με κλοιό οικονομικών περιορισμών, ανοιχτού μποϊκοτάζ τύπου Κούβας, ήλπιζαν πως η αγανάκτηση των δοκιμαζόμενων πολιτών θα στήριζε το δεύτερο πραξικόπημα. Και να θυμίσουμε ότι η Βενεζουέλα έχει επισήμως τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου στον κόσμο.
Η ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΗ από την Ουάσιγκτον και εκτελεσμένη με τη βοήθεια της Σαουδικής Αραβίας πτώση των τιμών, εκτός από τη Βενεζουέλα είχε σκοπό να πλήξει και την πετρελαιοπαραγωγό Ρωσία, την οποία προσπαθούν να περιορίσουν με φραγμούς και στις ροές του φυσικού αερίου, παρότι δεν υπάρχουν ακόμα ικανές εναλλακτικές πηγές για την Ευρώπη.
ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΝΕ τελικά τα αμερικανικά κέντρα; Τι κερδίζουν από την αστάθεια στην παγκόσμια οικονομία που σχεδιάζει η ομάδα Τραμπ και οι υποστηρικτές του; Γιατί αδιαφορούν για τον περιορισμό του παγκοσμίου πλούτου και τις συνέπειες που αυτό μπορεί να έχει για τις ισορροπίες στον κόσμο; Τι κερδίζουν, ως παγκόσμια εξαγωγική δύναμη ειδικά στις υπηρεσίες αιχμής, από την εσωστρέφεια και την αποδυνάμωση σε όλους τους τομείς των χωρών που θεωρούν ότι αποτελούν αντίπαλο ή και που δεν τους είναι αρεστές;
ΠΟΣΟ μέτρησαν τις αποτυχίες των επεμβάσεων στο Ιράκ, το Αφγανιστάν, τη Συρία και τη Λιβύη και το χάος που άφησαν πίσω τους, φουντώνοντας την παγκόσμια τρομοκρατία; Γιατί υποτιμούν το μοντέλο οικονομικής συνεργασίας με το Βιετνάμ, το οποίο δεν κατάφεραν να υποτάξουν στρατιωτικά; Γιατί ενισχύουν με κάθε μέσο τις δυνάμεις διάλυσης της Ενωμένης Ευρώπης;
ΤΙ ΑΛΛΑΞΕ στον σχεδιασμό τους, όταν θεωρούσαν την Ε.Ε. εργαλείο για την απομόνωση της Ρωσίας ως πρώτο στάδιο πριν την τελική αναμέτρηση με την Κίνα; Με λίγα λόγια, πόσο δημιουργικός, ειρηνικός και βιώσιμος θα είναι ο πλανήτης μας, όταν στηρίζονται δυνάμεις που αδιαφορούν ολοκληρωτικά για το μέλλον του και αποχωρούν από τις συμφωνίες για το κλίμα;
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, μέχρι σήμερα, ο ρόλος που ταιριάζει στην Ε.Ε., ρόλος ρυθμιστή της οικονομικής τάξης στον κόσμο, με καταλυτικές επιδράσεις και στο παγκόσμιο πολιτικό περιβάλλον, δεν αντιστοιχεί σε ηγεσίες ικανές να στηρίξουν την αυτονομία της Ε.Ε. στην παγκόσμια σκακιέρα. Σε σχέση με τη Ρωσία και την Κίνα, χώρες που διαθέτουν ισχυρή εθνική ταυτότητα και τεχνογνωσία, η Ε.Ε. θα διαλυθεί σε χώρες που θα τις κουμαντάρουν όπως θέλουν τα αμερικανικά συμφέροντα.
ΔΕΙΤΕ πώς αντιμετώπισαν οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι το πρόσφατο πραξικόπημα στο Καράκας. Σιώπησαν χωρίς να τολμούν να υπερασπιστούν τον δημοκρατικό δρόμο, αυτόν που μόνον οι πολίτες της χώρας έχουν δικαίωμα να επιλέξουν για να ορίζουν τις κυβερνήσεις που προτιμούν.
ΜΕ ΛΙΓΑ λόγια, αν δεν βρεθούν σύντομα δυνάμεις και ηγεσίες να αντισταθούν στα σχέδια της νέας αναθεωρητικής ηγεσίας των ΗΠΑ, ο κόσμος θα βιώσει πρωτόγνωρες αναταραχές με κοινωνικοοικονομικές συνέπειες.
