Η Αριστερά βαδίζει προς τις ευρωεκλογές έχοντας μια καθαρή γραμμή, ενάντια στον νεοφιλελευθερισμό και την Ακροδεξιά. Με τις συμμαχίες της να διευρύνονται. Με τον κόσμο της συσπειρωμένο, περήφανο και αποφασισμένο. Με εκδηλώσεις που γεμίζουν γήπεδα σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας.
Η Δεξιά πηγαίνει προς τις ευρωεκλογές αναζητώντας κατασκευασμένα θέματα και fake news ώστε να χειραγωγήσει την αντιπαράθεση. Προσπαθεί να αποφύγει τον δημόσιο ανοιχτό διάλογο θέσεων. Οι δημόσιες εμφανίσεις του Κ. Μητσοτάκη είναι 100% σκηνοθετημένες, σε ελεγχόμενο περιβάλλον και χωρίς παρουσία δημοσιογράφων.
Οι προεκλογικές συγκεντρώσεις γίνονται με επιλεγμένο κοινό 50 - 60 ατόμων. Η ατζέντα της Ν.Δ. για την Ευρώπη δεν περιλαμβάνει τίποτα απολύτως πέρα από τη στενή φιλία με τον άκρως αμφιλεγόμενο Μ. Βέμπερ. Και η ατζέντα της για την Ελλάδα υπόσχεται κοινωνική οπισθοδρόμηση.
Ο παράγοντας που θα κρίνει τις εκλογές είναι οι αναποφάσιστοι. Αυτή η κατηγορία ψηφοφόρων θα πρέπει να κληθεί να απαντήσει αν θέλει να εμπιστευτεί το μέλλον της στην πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και του προοδευτικού πόλου ή στην πολιτική του Κ. Μητσοτάκη και των θατσερικών think tanks που τον περιστοιχίζουν.
Αν θα επιλέξει μια πολιτική εξόδου από την κρίση με ταυτόχρονη στήριξη της κοινωνίας ή μια πολιτική επιστροφής στης κρίση για τους πολλούς, ώστε να ωφεληθούν οι λίγοι. Αν θα τοποθετηθεί με αυτούς που στηρίζουν τις συλλογικές συμβάσεις, την αύξηση του κατώτατου μισθού, τον έλεγχο στις απολύσεις, το κοινωνικό κράτος. Ή με αυτούς που θεωρούν την προστασία της εργασίας και των κοινωνικά αδύναμων νεοκομμουνιστικές ιδεοληψίες.
Τόσο καθαρά είναι τα διλήμματα. Η απάντηση σε αυτά θα κρίνει τον νικητή.
