ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡΗΣΤΟΥ
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ τις υστερικού χαρακτήρα δηλώσεις της Φώφης Γεννηματά, μονίμως κατά του ΣΥΡΙΖΑ, εγκλωβίζοντας τον πολιτικό φορέα στον οποίο ηγείται σε ταύτιση με τη Ν.Δ. του Μητσοτάκη και του Άδωνι, αναρωτιέσαι πού το πάνε.
ΑΝΑΡΩΤΙΕΣΑΙ γιατί αφήνει τον μεγάλο λεγόμενο κεντρώο χώρο ελεύθερο στον Αλέξη Τσίπρα. Πώς τελικά θα γίνει ελκυστική και διακριτή κεντροαριστερή πολιτική δύναμη, με ύφος και ήθος Βενιζέλων και Λοβέρδων;
ΑΝΑΡΩΤΙΕΣΑΙ γιατί τόσα έμπειρα στελέχη από το τέως ΠΑΣΟΚ δεν την συμβουλεύουν να δει τη μεγάλη εικόνα της κοινωνίας και να δημιουργήσει ενδιαφέρον για την επιστροφή των χαμένων ψηφοφόρων που έδιωξε ο Βενιζέλος, απολαμβάνοντας την προσωπική του εξουσία;
ΠΡΟΣΦΑΤΑ συνάντησα ένα στέλεχος του ΚΙΝ.ΑΛΛ. και του υπέβαλα τις απορίες που διατύπωσα. Το ρώτησα γιατί ο ίδιος προσωπικά δεν απευθύνεται στον μεγάλο χώρο της κοινωνίας με στόχο να επιστρέψουν όσο το δυνατόν περισσότεροι, τέως ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ.
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ τελικά ήταν απλή. «Διότι, φίλε μου, δεν πρόκειται να επιστρέψει κανείς, τουλάχιστον σύντομα. Κατά συνέπεια, οι πολιτικές επιβιώσεις όσων αγωνίζονται να κατακτήσουν τη βουλευτική έδρα θα κριθούν από το κοινό που υποστηρίζει ακόμα το ΚΙΝ.ΑΛΛ. Η μεγάλη εικόνα μπορεί να περιμένει».
ΚΑΙ ΠΟΙΟ είναι το κοινό που εξακολουθεί να ταυτίζεται με το ΚΙΝ.ΑΛΛ.; Είναι κυρίως οι χρήστες του παλαιού πελατειακού συστήματος για τις «χρήσιμες» διασυνδέσεις που έχουν απομείνει με βουλευτές, τοπικούς αξιωματούχους και τους γραφειοκράτες συνδικαλιστές.
ΑΠΛΟ είναι λοιπόν. Αφήνουν τη Φώφη και αυτούς που κινούν τα νήματά της να αποτύχει, χωρίς να ρισκάρουν βιασύνες και κινδύνους να εκτεθούν για υπονόμευση. Το μόνο σίγουρο είναι πως είναι βέβαιοι για το αδιέξοδο και την ανεπάρκεια της σημερινής ηγεσίας.
ΜΕ ΛΙΓΑ λόγια, το ΚΙΝ.ΑΛΛ. θεωρείται μια παρένθεση, ένα τρικ ορισμένου χρόνου, χωρίς παρόν και κυρίως χωρίς μέλλον. Τα μεγάλα βαρίδια απλώς θα μετακινηθούν, άλλα προς το σπίτι τους και άλλα θα φιλοξενηθούν στη Δεξιά με την οποία συγκυβέρνησαν στο πλέον καταστροφικό πολιτικό πείραμα της μεταπολίτευσης. Αρκεί να επιβιώσει ο Κυριάκος, κάτι όμως που δεν είναι καθόλου δεδομένο με τόσο επιπόλαιους χειρισμούς.
ΑΛΛΩΣΤΕ το μεγάλο άνοιγμα της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ σε προσωπικότητες του προοδευτικού χώρου για ενότητα δράσης είναι πλέον μια ιστορικού χαρακτήρα αναγκαιότητα για το μέλλον της χώρας, περιορίζοντας στο ελάχιστο τα διλήμματα των πολιτικών επιλογών του δημοκρατικού κόσμου.
