Του Κώστα Καναβούρη
Από τη μία ο Πάπας Φραγκίσκος και η αναφορά του στον Αλέξη Τσίπρα σχετικά με τους πρόσφυγες και αυτό που του είχε πει ο Έλληνας πρωθυπουργός, ότι δηλαδή «τα ανθρώπινα δικαιώματα έρχονται πριν από τις διεθνείς συμφωνίες. "Η φράση αυτή", τόνισε ο μεγαλύτερος πνευματικός ηγέτης του πλανήτη, «αξίζει το Βραβείο Νόμπελ». Από τη μία αυτό και από την άλλη οι τσαντισμένες χυδαιότητες του Άδωνι Γεωργιάδη. «Άει... χάσου μυρμηγκάκι» που θα έλεγε κι ο παλιός καλός Λαζόπουλος.
Από τη μία 33 ευρωβουλευτές από 16 κράτη - μέλη της Ε.Ε. και από 6 πολιτικές ομάδες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (Αριστερά, Σοσιαλιστές, Πράσινοι, Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, Συντηρητικοί, Φιλελεύθεροι) στηρίζουν την υποψηφιότητα του Αλέξη Τσίπρα και του Ζόραν Ζάεφ για το Νόμπελ Ειρήνης 2019 αναφέροντας στην κοινή επιστολή τους πως: «Είναι η πρώτη φορά που μια τέτοια πρωτοποριακή συμφωνία επιτυγχάνεται στην περιοχή των Βαλκανίων. Αμφότεροι οι πρωθυπουργοί έκαναν αυτό το βήμα προς τα εμπρός δεχόμενοι μεγάλη εσωτερική πίεση και οφείλεται στη δική τους ηγεσία το ότι έφτασαν σε ένα τέτοιο θετικό αποτέλεσμα. Η υποψηφιότητά τους για το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης μεταφέρει προς όλους το μήνυμα ότι το θάρρος και η προοδευτική σκέψη (σ.σ.: και βουλευτές του ΕΛΚ τα προσυπογράφουν αυτά, για να μην ξεχνιόμαστε) πέρα απ’ τα εθνικά σύνορα θα πρέπει να ανταμειφτούν». Αυτό από τη μία. Και από την άλλη η διπλά χυδαία φωτογραφία που έβγαλε στο μεϊντάνι του Διαδικτύου ο εκδότης των «Παραπολιτικών» Γιάννης Κουρτάκης. Διπλά χυδαία γιατί πρώτον είναι... παραποιημένη και δεύτερον γιατί είναι και τρέχουσας αλητείας η σύλληψη. Το να μιλήσεις για χαώδη διαφορά μεταξύ πραγματικότητας και αντιπολίτευσης στην πραγματικότητα συνιστά κλοπή από παγκάρι εκκλησίας.
Συνεχίζουμε. Από τη μία «όλος ο ελληνικός καπιταλισμός να πηγαίνει στα Σκόπια για επιχειρηματικό φόρουμ» (όπως προσφυώς έγραφε ο «Σχολαστικός» στη δεύτερη σελίδα της «Αυγής» 3 Απριλίου 2019) συνοδεύοντας τον Αλέξη Τσίπρα στο πρώτο επίσημο ταξίδι του στη Βόρεια Μακεδονία. Από τη μία να υπάρχει τεράστιο επιχειρηματικό ενδιαφέρον και ήδη να κλείνονται συμφωνίες, από τη μία να φαίνονται πια τα πρώτα ευεργετικά αποτελέσματα της Συμφωνίας των Πρεσπών και από τη άλλη τι; Από την άλλη οι ανόητες, δημόσιες επιδείξεις χειραντλητικών δεξιοτήτων του Ζορπίδη και ακόμη μερικών γραφικών. Διαλέγετε και παίρνετε. Γούστα είν' αυτά. Τα επικίνδυνα αρχίζουν όταν τα «ιδιωτικά βίτσια» γίνονται «δημόσιες αρετές» όπως ήταν και ο τίτλος της ταινίας (1975) του σπουδαίου Μίκλος Γιάντσο.
Στο πλαίσιο της ίδιας λογικής της υπονόμευσης της συμφωνία και τα fake news για προβλήματα που αντιμετώπισε η Μακεδονική Εταιρεία - ΜΕΛ Α.Ε. στην Κίνα σχετικά με την κατοχύρωση της «μακεδονικής» επωνυμίας. Αστείρευτος οίστρος έμπνευσης στα ψέματα, αστείρευτη παραγωγή, πλην εις μάτην ο κόπος που κατέληξε σε ένα ακόμη χαστούκι στα μάγουλα των εμπνευστών, όπως τόσα και τόσα προηγούμενα ψεύδη. Η ίδια η εταιρεία διέψευσε την ύπαρξη προβλήματος, ευχαριστώντας μάλιστα το υπουργείο Εξωτερικών για τη βοήθειά του. Είναι επειδή η πραγματικότητα έχει αυτό το κακό ιδίωμα: παραμένει πεισματικά (και πειστικά) πραγματικότητα.
Έχει κι άλλα όμως. Από τη μία η εξαιρετικά σημαντική συμφωνία που υπογράφηκε στα Σκόπια (στην πρωτεύουσα του κράτους της Βόρειας Μακεδονίας, για να εξηγούμαστε) και περιλαμβάνει την επιτήρηση του εναέριου χώρου της Βόρειας Μακεδονίας από την Ελληνική Πολεμική Αεροπορία, τη βοήθεια των ραντάρ της γειτονικής χώρας και άλλα εξόχως «προδοτικά» που ενισχύουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Ελλάδας στα Βαλκάνια και στον τομέα της άμυνας και της ασφάλειας, ρόλο που διακαώς θα επιθυμούσαν να έχουν τρίτες χώρες, μεταξύ των οποίων και η Τουρκία. Αυτό από μία. Και από την άλλη οι πληκτικής φαιδρότητας κραυγές για την «προδοτική» (ακόμα μία!!) αναφορά του πρωθυπουργού που ξέχασε το αεροδρόμιο Μακεδονία (κοινώς το «πούλησε») και μίλησε για το «αεροδρόμιο της Μίκρας στη Θεσσαλονίκη». Και άντε πάλι να εξηγείς τα αυτονόητα. Ότι δηλαδή το ραντάρ της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, περί ου ο λόγος της «προδοσίας», δεν βρίσκεται στον χώρο του αεροδρομίου Μακεδονία, αλλά στο Τρίλοφο της Μίκρας. Άλλως ειπείν, η πραγματικότητα δεν βρίσκεται στον χώρο που επιθυμεί η Ν.Δ. (ακολουθούμενη από την πνευστιώσα Φώφη Γεννηματά και το ΚΙΝ.ΑΛΛ. της), αλλά λίγο πιο πέρα... Δηλαδή, η σοβαρότητα της Ν.Δ. είναι της μεθόδου «αλλού λαλούν τα κρόταλα, αλλού χορεύ' η αρκούδα». Πού θα πάει όμως; Θα μάθει. Στις εκλογές.
Το να μιλήσεις για χαώδη διαφορά μεταξύ πραγματικότητας και αντιπολίτευσης στην πραγματικότητα συνιστά κλοπή από παγκάρι εκκλησίας
