Του Ιάσονα Σχινά - Παπαδόπουλου
Η κούρσα των αυτοδιοικητικών εκλογών έχει ξεκινήσει και θα είναι ακόμα μία μάχη της πολιτικής έναντι της επικοινωνίας. Αρκεί κάποιος να δει τους υποψήφιους δημάρχους που εκπροσωπούν τη Νέα Δημοκρατία και το ΚΙΝ.ΑΛΛ. Είναι δεδομένη η καθεστωτική λογική που εκφράζουν οι υποψήφιοι των δύο κομμάτων. Για την ακρίβεια, μιλάμε για μια πολιτική διαδικασία που δρα μέσα στο κέλυφος της κυρίαρχης ιδεολογίας. Αναπαράγει την πολιτική των ελίτ, την πολιτική από τους λίγους για τους λίγους και στοχεύει σε ένα βασικό πράγμα η έννοια της πολιτικής δράσης να κινείται αποκλειστικά στη σφαίρα της ανάθεσης και η διαδικασία της συμμετοχής να εξαντλείται σε likes στα social media και σε τηλεθέαση.
Οι πολίτες όμως ξέρουν ποια είναι τα προβλήματά τους, βιώνουν καθημερινά όψεις πολιτικών επιλογών σε κάθε πτυχή της ζωής τους, από τα μικρά μέχρι και τα πιο μεγάλα. Τίποτα δεν είναι ουδέτερο, όσο κι αν κάποιοι επενδύουν σε αυτή τη λογική. Δεν αρκεί μια φρασεολογία με ωραίο περιτύλιγμα, αλλά κενή περιεχομένου.
Ο Νάσος Ηλιόπουλος έρχεται να απαντήσει στην ουσία των πραγμάτων. Ξέρει ότι δεν είναι μεσσίας και δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματα της Αθήνας με ένα μαγικό ραβδί. Έχει όμως γνώση, εμπειρία, επιστημονική επάρκεια, αγαπάει την πόλη όπου μεγάλωσε και ζει και εκφράζει μια συλλογική προσπάθεια που δεν έπεσε από τον ουρανό.
Ο Νάσος Ηλιόπουλος είναι ένας νέος άνθρωπος, ένας νέος αριστερός άνθρωπος που επέλεξε να αφήσει τις υπουργικές θέσεις για να αγωνιστεί για τους κατοίκους της πόλης του, με συγκεκριμένο πρόγραμμα και ουσιαστικές προτάσεις, με ανιδιοτέλεια, μεράκι και πίστη ότι τα πράγματα μπορούν να πάνε αλλιώς. Ο Νάσος Ηλιόπουλος κοιτάει το συλλογικό συμφέρον έναντι του ατομικού και θα είναι πραγματικά δήμαρχος των δημοτών και όχι των συμφερόντων.
Βρισκόμαστε ήδη στη νέα εποχή και η Αθήνα δεν γίνεται να χάσει την ευκαιρία, να μείνει στα παλιά. Η «μάχη της Αθήνας» ξεκίνησε και τελικά αυτό που θα ορίσει την έκβασή της δεν θα είναι η βιτρίνα και τα λαμπερά φώτα των λίγων, αλλά η «πίσω αυλή» της πόλης, η Αθήνα των κοινοτήτων της, η Αθήνα των αόρατων, η Αθήνα των πολλών.
