Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα αποφασίζει σιγά - σιγά ότι δεν μπορεί να κλείνει τα μάτια στην ακροδεξιά λαϊκιστική πολιτική που ακολουθεί στην Ουγγαρία ο Όρμπαν. Τόσο ο Γιούνκερ και η Μέρκελ όσο και μία σειρά από κορυφαία στελέχη του ΕΛΚ εκφράζουν τις τελευταίες ημέρες ολοένα και επιθετικότερα την άποψη ότι η ευρωφοβική και ξενοφοβική ατζέντα του Ούγγρου πρωθυπουργού δεν είναι συμβατή με τις αρχές και τις αξίες του ΕΛΚ.
Όλοι αυτοί, βεβαίως, δεν ανακάλυψαν εχθές τι είδους πολιτική κάνει ο Όρμπαν, που έχει σηκώσει αντάρτικο για 2.000 πρόσφυγες. Και επίσης ο Όρμπαν δεν είναι μόνος του. Ο Κουρτς της Αυστρίας και οι Βαυαροί Χριστιανοκοινωνιστές λένε ακριβώς τα ίδια. Αλλά αυτοί παραμένουν κομμάτι του σκληρού ευρωπαϊκού πολιτικού κατεστημένου. Ενώ ο Όρμπαν λειτουργεί πλέον διαβρωτικά μέσα στις τάξεις του ΕΛΚ δουλεύοντας για τη Νέα Δεξιά, το σύγχρονο ακροδεξιό «αντισυστημικό» ρεύμα που ενισχύεται σε όλη την Ευρώπη.
Έτσι κι αλλιώς, κάθε κουβέντα που εναντιώνεται στον ακροδεξιό λαϊκισμό είναι ευπρόσδεκτη. Ο μόνος που προσπαθεί να κρατήσει τις ισορροπίες είναι ο Μάνφρεντ Βέμπερ, επικεφαλής των ευρωβουλευτών του ΕΛΚ, που βασίστηκε στον Όρμπαν για να πάρει το χρίσμα του υποψηφίου για την προεδρία της Κομισιόν. Πίσω από τον Βέμπερ τρέχει πάντα ο Κ. Μητσοτάκης. Ο οποίος κάνει ότι δεν ακούει όλη αυτή τη συζήτηση, καθώς ο ορμπανισμός είναι για τα καλά εγκατεστημένος στο κόμμα του -και του θέτει και όρους.
Η μπάλα στην εξέδρα λοιπόν από τη Νέα Δημοκρατία. Ευρωπαϊσμός όταν κατακεραυνώνουμε τους λαϊκιστές συριζομαδούρους, ορμπανισμός όταν σπεκουλάρουμε για το προσφυγικό και τις Πρέσπες. Αναλόγως τι βολεύει.
