Στη Σουηδία υπάρχει μια κοπέλα η οποία κάθε Παρασκευή στέκεται επί ώρες μπροστά στο Κοινοβούλιο κρατώντας πλακάτ που γράφει «Σχολική απεργία για το κλίμα»...
Στο Βέλγιο, τον Ιανουάριο, 12.500 διαδηλωτές αξίωσαν από την κυβέρνηση να πάρει μέτρα κατά της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Και ο ΟΗΕ, σε ειδική έκθεση, εξετάζει τις προοπτικές για τον περιορισμό της υπερθέρμανσης σε 1,5 βαθμό Κελσίου σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα.
Οι θεωρίες για την υπερθέρμανση του πλανήτη ή για την τροπικοποίηση του κλίματος μέσω της εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου είναι πλειοψηφικές, έχοντας τη συνηγορία των 97,5% των κλιματολόγων. Όμως υπάρχουν οι σκεπτικιστές, εν μέρει προσκείμενοι στην πετρελαιοβιομηχανία, που αρνούνται αυτή τη θεώρηση και υποστηρίζουν πως το κλίμα δεν ρυθμίζεται από τις ανθρώπινες εκπομπές, αλλά από γεωφυσικούς παράγοντες. Και μαζί με αυτούς υπάρχει μια ιδιόμορφη κατηγορία αρνητών της κλιματικής αλλαγής ως αποτέλεσμα της δράσης του θερμοκηπίου που έχει κύριο στόχο την απεξάρτηση της κοινωνίας από τις ανεμογεννήτριες.
Είναι πραγματικά να αναρωτιέται κανείς για το αν η άρνηση του σεβασμού των ποιοτήτων του χώρου με την ακατάλληλη χωροθέτηση των ανεμογεννητριών -που είναι η κοινή πρακτική των επιχειρήσεων βιομηχανικών ΑΠΕ- μπορεί να εμπνέει το «ξήλωμα» μιας τόσο μεγάλης θεωρητικής κατασκευής όπως η θεώρηση του θερμοκηπίου. Στον ιδεολογικό αυτό χώρο «υπάρχει συστηματική υποβάθμιση και απαξίωση του οικολογικού χαρακτήρα του αντι-ΒΑΠΕ κινήματος» γράφει ο Τάσος Κεφαλάς.
Το κλίμα βέβαια αλλάζει από διάφορους παράγοντες. Μάλιστα στην εποχή μας έχουμε για πρώτη φορά στην Ιστορία ενδείξεις μιας συστηματικής ανθρωπογενούς αλλαγής που μέσα από την επιδίωξη του κέρδους υπερφορτώνει την ατμόσφαιρα με CO2, που καταστρέφει τη βιοποικιλότητα, ρυπαίνει τους ωκεανούς, μειώνει τα δάση. Για πρώτη φορά μπορούμε να καταστρέψουμε τον πλανήτη μας! Αυτός είναι ένας λόγος για να υποθέσουμε ότι, ακόμη κι αν έχουμε μια κυκλική εξέλιξη στη πορεία του κλίματος, ο παράγων «θερμοκήπιο» θα είναι πράγματι ισχυρός και καθοριστικός.
Σε επίπεδο εφαρμοσμένης πολιτικής υπάρχει στο ευρωπαϊκό νομικό σύστημα η αρχή της προφύλαξης, που αποτελεί μέσο αποτροπής των κινδύνων. Σύμφωνα με αυτήν, η λήψη μέτρων για ένα ισχυρά πιθανολογούμενο «κακό» επιβάλλεται, ακόμη και όταν δεν υπάρχει απόλυτη βεβαιότητα για την επέλευσή του.
Μέχρι αποδείξεως του εναντίου είμαστε υποχρεωμένοι λοιπόν να παίρνουμε μέτρα προς την κατεύθυνση της αποτροπής του θερμοκηπίου -που δεν σημαίνει υποστήριξη των ανεμογεννητριών και τοποθέτησή τους οπουδήποτε, ιδιαίτερα στις κορυφές των πανέμορφων βουνών μας...
