Live τώρα    
23°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
23 °C
21.3°C24.2°C
3 BF 38%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
24 °C
22.3°C24.7°C
4 BF 37%
ΠΑΤΡΑ
Ελαφρές νεφώσεις
21 °C
20.0°C23.8°C
2 BF 58%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
19 °C
18.6°C21.0°C
2 BF 75%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
22 °C
21.9°C23.4°C
3 BF 35%
Και τώρα η "μάχη" της Αθήνας
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Και τώρα η "μάχη" της Αθήνας

Του Γιάννη Κουτσοκώστα

Με τα μέτρα της Ιστορίας, όσα συμβαίνουν γύρω μας τελευταία είναι ασήμαντα. Ο ιστορικός του μέλλοντος, αν ασχοληθεί, μικρή σημασία θα δώσει στο αν ο Καμμένος... έμεινε στρατηγός χωρίς στρατό, αν ο Παπαχριστόπουλος διεγράφη πριν παραιτηθεί ή παραιτήθηκε πριν διαγραφεί από τους ΑΝ.ΕΛΛ., αν, πώς και γιατί "στέρεψε" το Ποτάμι. Για τον ιστορικό του μέλλοντος σημασία θα έχουν τα άλλα, αυτά που επηρεάζουν τις ζωές των ανθρώπων και τη ρότα που θα πάρει ο τόπος. Τα τελευταία χρόνια «περάσανε ημέρες πολλές μέσα σε λίγες ώρες». Έγιναν πολλά, γίνονται περισσότερα και πολλά θα κριθούν στο μέλλον από τις πολιτικές αναμετρήσεις που έρχονται με τις εκλογές για το Ευρωκοινοβούλιο, την Αυτοδιοίκηση στις Περιφέρειες, στους μεγάλους δήμους και φυσικά στην Αθήνα.

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν, από τα βασικά. Η «μάχη» της Αθήνας ποτέ δεν ήταν και δεν θα γίνει καθαρά αυτοδιοικητική. Είναι, θα έπρεπε να είναι, καθαρά πολιτική, πεδίο πολιτικής δοκιμασίας ιδεών, προτάσεων και σχεδίων για τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας της πρωτεύουσας. Δυστυχώς, μέχρι τώρα ήταν απλά πασαρέλα εκκολαπτόμενων δελφίνων, που έβλεπαν το δημαρχιακό μέγαρο της πλατείας Κοντζιά ως σκαλοπάτι ή ακόμα και ως εφαλτήριο για πολιτικές κορυφές. Έτσι, η Αθήνα διοικήθηκε από αστραφτερά χαμογελαστούς και καθωσπρέπει δημάρχους, απέκτησε κάγκελα στα πεζοδρόμια, έστησε τα πιο ψηλά χριστουγεννιάτικα δέντρα, παρέμεινε όμως μια πόλη σε παρακμή, δύσκολη για τα εκατομμύρια των κατοίκων και των επισκεπτών της, αγχωμένη και αγχωτική, χωρίς αξιόπιστες κοινωνικές υπηρεσίες, δεμένη στο παρελθόν, χωρίς δομές για το μέλλον. Δεν έγινε ποτέ της... Γης το δαχτυλίδι, ούτε καν όταν άρχισαν να την κατακλύζουν της... Γης οι κολασμένοι.

Εκτός απροόπτου, στην τελική ευθεία αυτών των εκλογών θα συγκρουστούν δύο πολιτικοί από τη νέα γενιά: ο 36χρονος πρώην υφυπουργός Εργασίας Νάσος Ηλιόπουλος και ο 40χρονος πρώην περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδας Κώστας Μπακογιάννης.

Ίδια γενιά, άλλα... γένη και άλλα... τζάκια. Ο ένας, ο Νάσος Ηλιόπουλος, ως γνωστόν, γέννημα θρέμμα Αθηναίος, αγνώστων στο ευρύ κοινό γονέων και άλλων συγγενών και χωρίς "μπάρμπα στην Κορώνη". Ο άλλος, αγνώστου αριθμού... κατοικιών, γιος του Παύλου Μπακογιάννη και της Ντόρας, εγγονός του αείμνηστου Κώστα Μητσοτάκη και με μπάρμπα στην... κορώνα της Ν.Δ., τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Ίδια γενιά - άλλη πολιτική

Ίδια γενιά, άλλη διαδρομή. Ο Κώστας Μπακογιάννης, ακόμα κι αν δεν ευθύνεται ο ίδιος, είναι η προσωποποίηση της οικογενειοκρατίας στην πολιτική. Δεν πήγε... εξορία στο Παρίσι, όπως η μητέρα του, ούτε υπήρξε... πολιτικός κρατούμενος, όπως ο θείος του. Δεν χρειάστηκε ένσημα για να ανελιχθεί στην πολιτική, ήταν προορισμένος από τη γέννησή του για αυτή την ανέλιξη μέσα από μια αυστηρά οριοθετημένη διαδικασία. Ο άλλος, ο Νάσος Ηλιόπουλος, είναι το ακριβώς αντίθετο. Δεν είναι «προϊόν» κάποιας βιομηχανίας παραγωγής στελεχών, δεν κληρονόμησε τη θέση του στην πολιτική, ούτε φαίνεται να τη βλέπει σαν σκαλοπάτι για την εξυπηρέτηση προσωπικών φιλοδοξιών. Είναι «προϊόν» της κοινωνίας στην οποία ζει και εργάζεται, παιδί της πόλης στην οποία γεννήθηκε, μεγάλωσε, σπούδασε και μέσα στην οποία δραστηριοποιήθηκε πολιτικά μαζί με πολλούς άλλους για να τη διορθώσει, να την αλλάξει.

Ίδια γενιά, άλλες περγαμηνές. Ο ένας, ο Νάσος Ηλιόπουλος, στο πολύ μικρό χρονικό διάστημα που βρέθηκε σε θέσεις ευθύνης στο υπουργείο Εργασίας άφησε -κατά γενική παραδοχή- απολύτως θετικό αποτύπωμα στη μάχη με τη «λερναία ύδρα» της ανεργίας, την απασχόληση και την επιθεώρηση εργασίας. Ο άλλος, ο Κ. Μπακογιάννης, στα πολύ περισσότερα χρόνια της ενασχόλησής του με την Τ.Α., μπορεί να έχει κατ’ απονομή το όνομα αλλά όχι και τη χάρη του επιτυχημένου αυτοδιοικητικού. Κάτι παραπάνω γνωρίζουν και στο Καρπενήσι και στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας.

Ίδια γενιά, άλλη εικόνα. Ο ένας, ο Νάσος Ηλιόπουλος, δεν είναι το προβεβλημένο στέλεχος και θα δώσει τη μάχη του στο πεδίο των ιδεών, των προτάσεων και των σχεδίων για την Αθήνα και όχι στο πεδίο της εικόνας. Ο άλλος, ο Κ. Μπακογιάννης, είναι το χαϊδεμένο παιδί των διαμορφωτών της κοινής γνώμης, ενώ το ικανό επιτελείο που διαθέτει προσέχει πολύ το προφίλ, τις εμφανίσεις, τον λόγο του. Ο ίδιος όμως δεν προσέχει. Ούτε τις παρέες με τις οποίες περιοδεύει στον Άγιο Παντελεήμονα, ούτε τα ρηχά, απλοϊκά και απολίτικα συνθήματα στα οποία -συχνά - πυκνά- παρασύρεται ή καταφεύγει. Συνθήματα όπου συνυπάρχουν φραστικοί νεωτερισμοί αλλά και επικίνδυνες ρητορικές ακρότητες, τα οποία, όταν επαναλαμβάνονται, είναι πρόβλημα. Πριν απ' όλα για τον ίδιο.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL