Φώφη Γεννηματά: Εγώ δεν είμαι Τσίπρας...
Θα θέλατε, κυρία μου;
Θα θέλατε να είσαστε Τσίπρας;
Μην πείτε όχι, κανείς δεν θα σας πιστέψει.
Παλιά τους τέχνη κόσκινο των Αμερικανών.
Πραξικόπημα α λα παλαιά τώρα στη Βενεζουέλα.
Έπρεπε νάρθει ο Τραμπ στα πράματα για να το ξαναθυμηθούνε το σπορ.
Και τι έχουνε ακόμη να δούνε τα μάτια μας με τούτον εδώ που μπλέξαμε...
Ο Καραμανλής μίλησε.
Και είπε σαχλαμάρες.
Αν και επιμελώς (επιμελέστατα...) απέφυγε να μπει στην ουσία του πράγματος.
Κρίμα όμως, κρίμα για κείνον και για την πολιτική του υπόληψη.
Αφού δεν κράτησε τη δέουσα στάση τιμής που ώς κι ο Παπανδρέου το τόλμησε.
Το λιγότερο που θα περίμενε κανείς ήταν να σιωπήσει και να απέχει από την ψηφοφορία.
Σιγά που θα αποτολμούσε πρόταση μομφής η Ν.Δ.
Άντεχε τρίτη κοινοβουλευτική ήττα μέσα σε δέκα μέρες;
Ή μήπως άντεχε ο Μητσοτάκης τρίτο προσωπικό στραπάτσο από τον Τσίπρα μέσα σε δέκα μέρες;
Οπότε άσε, κουβέντα να γίνεται.
Όταν ήταν στη ζωή και σε δράση, του τα ψέλναμε συχνά.
Όμως μπροστά στον θάνατο, απλώς σωπαίνεις.
Στέφανος Τσιτσιπάς, Γιώργος Λάνθιμος, Γιάννης Ατεντοκούμπο.
Ωραίοι ως Έλληνες.
Καμάρι και περηφάνια μας.
Αν και, μη νομίζεις, μπορεί και να 'ναι πέτσινα, όλ' αυτά.
Και οι θρίαμβοι του Τσιτσιπά, και οι δέκα υποψηφιότητες για Όσκαρ του Λάνθιμου, και τα μαγικά καλάθια του Γιάννη.
Μπορεί να 'ναι "πέτσινα", και να τα αντάλλαξε ο Τσίπρας με το "Μακεδονικό" ή με τις συντάξεις.
Καμία σχέση η στάση των Αμυρά - Ψαριανού μ' εκείνη του Δανέλλη, απολύτως καμία.
Ο Δανέλλης έχει ήδη δικαιωθεί, πέραν πάσης αμφιβολίας.
Ήταν ο 151ος της ψήφου εμπιστοσύνης.
Και χωρίς αυτόν δεν θα υπήρχαν σήμερα Πρέσπες.
Θα πήγαιναν σε απ’ αόριστον αναβολή.
Που πάει να πει σε οριστικό ναυάγιο.
Ενώ οι Αμυράς-Ψαριανός εντάχθηκαν, εν ψυχρώ, στον στρατηγικό σχεδιασμό του Κυριάκου.
Για την αμφισβήτηση της πλειοψηφίας του "Ναι" στην Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής.
Τόσο απλά, τόσο κυνικά.
Η Ν.Δ., που λέτε, δεν είδε τίποτα στο συλλαλητήριο.
Δεν είδε την απόπειρα εισβολής και κατάληψης της Βουλής.
Δεν είδε τα ναζιστικά σύμβολα και τους ναζιστικούς χαιρετισμούς.
Δεν είδε τον Μιχαλολιάκο να επελαύνει θριαμβευτικά επικεφαλής των ταγμάτων εφόδου.
Δεν είδε τίποτα, πιστή στο δόγμα του αρχηγού της ότι δεν υπάρχει παρά μονάχα αριστερή βία.
Για το ΚΙΝ.ΑΛΛ. της Φώφης, εντάξει, τι να πεις.
Ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα.
Το χειρότερο, ξέρετε, εκεί μέσα δεν είναι οι αλλεπάλληλες ταπεινωτικές αποχωρήσεις.
Είναι που της έχει γυρίσει την πλάτη το άπαν σύμπαν του πνευματικού δυναμικού της παράταξης.
Οι πολύ σημαντικές υπογραφές στις οποίες πάντα λογάριαζε για την «αναγέννηση».
Η λύση του "Μακεδονικού", βλέπεις, (η τέτοια λύση) ήταν πάντα ζήτημα «ταυτότητας» για τον χώρο.
Όμως μην ανησυχείτε, δεν υπάρχει σοβαρό πρόβλημα, έχει την Εύα Καϊλή.
Η οποία ήταν και στο συλλαλητήριο πρώτο τραπέζι πίστα!
Σας τα 'λεγα ότι βελούδινο διαζύγιο με τον Καμμένο δεν υπάρχει, να πεις ότι δεν σας τα 'λεγα.
Ο τύπος έχει ήδη ξεσαλώσει, και πού είσαι ακόμη.
Στερνή μου γνώση που λένε; Αυτό.
Και τίποτε άλλο να μην τους συγκινούσε, η παρέμβαση Νίμιτς έπρεπε να τους ταρακουνήσει για τα καλά.
Του Μάθιου Νίμιτς, του ανθρώπου που χειρίζεται για λογαριασμό του ΟΗΕ το "Μακεδονικό", εδώ και κάπου 28 χρόνια.
Για το τι θα σήμαινε τυχόν απόρριψη της συμφωνίας.
Αλλά, σιγά τώρα, για Κυριάκο και Φώφη προέχει να ηττηθεί ο Τσίπρας.
Κι όλα τ’ άλλα, άστα να καούνε. Κυριολεκτικά.
Η έκθεση της OXFAM το λέει, της μεγαλύτερης Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης.
Ότι 26 άνθρωποι στον κόσμο κατέχουν ίσον πλούτο με το φτωχότερο 50% της ανθρωπότητας!
Είναι ή δεν είναι η απόλυτη ύβρις;
Κατά της φύσης, κατά της λογικής, κατά του θείου κάθε μορφής.
Αλλά τι το ψάχνεις;
Είναι ο παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός, ανόητε...
