Του Γιώργου Θ. Μιχαήλ*
Όταν η προσήλωση των ανθρώπων σε πατρίδες, σύνορα, σημαίες ξεπερνά -για γνωστούς και άγνωστους λόγους- τα όρια της λογικής, οδηγούμαστε σε εθνικιστικές εσωστρέφειες. Όταν αρχίζουμε να μπερδεύουμε την ορθολογική σειρά κατάταξης των μεγάλων αξιών της ύπαρξής μας, τότε γυρίζουμε πίσω το ρολόι του πολιτισμού.
Ανάλογες ανορθολογικές συναισθηματικές και συμφεροντολογικές αξιολογήσεις ζήσαμε στο παρελθόν, όπου την πρώτη θέση κατείχε η πατρίδα «πάνω από όλα», το φλάμπουρο, η ανακάλυψη και η συντριβή τού κάθε «εχθρού», και δυστυχώς μόνο στο τέλος βρίσκονταν ο ανθρωπισμός, η αγάπη, η συνεννόηση και η συνεργασία των λαών. Αυτές οδήγησαν τελικά στα ολοκαυτώματα των δύο παγκοσμίων πολέμων που έφεραν τη δυστυχία και τον θάνατο σε εκατομμύρια ανθρώπους.
Θα ξαναγυρίσουμε, λοιπόν, στο παρελθόν; Το όνομα Μακεδονία “uber alles” και μετά η ζωή, η αγάπη, η αλληλεγγύη, η συνεννόηση και η συνεργασία των ανθρώπων και των λαών; Ο πόλεμος θα συνεχίσει να ποτίζει τη γη με το αίμα των παιδιών μας; Θα αναπαράγεται αενάως το μίσος που υποδαυλίζεται από τα συμφέροντα των δυνατών;
Θα συνεχίσουμε να ζούμε με τα ολοκαυτώματα, τους πνιγμούς και τις εκτελέσεις αυτών που τα εθνικιστικά κατεστημένα ανά την υφήλιο χαρακτηρίζουν εχθρούς και καταπατητές της βόλεψης και των κάθε λογής στερεοτύπων μας; Όπως τότε με τους Εβραίους, τους αριστερούς, και σήμερα με τους πρόσφυγες, τους διαφορετικούς και εν γένει με κάθε αδύνατο και εύκολο στόχο; Αλίμονο.
Ας ελπίσουμε πως κάθε μέρα, όσο περνούν τα χρόνια, όλο και περισσότεροι, αν κληθούμε να επιλέξουμε ανάμεσα στον εθνικιστικό και πατριωτικό «συναισθηματισμό» και στην ανθρωπιστική λογική, θα συνταχθούμε με τη δεύτερη. Και αυτό, για χάρη του μέλλοντος της ανθρωπότητας, που η απληστία των ολιγαρχών και τα βρόμικα συμφέροντα των πολιτικών υπαλλήλων τους διακυβεύουν την ύπαρξή του.
Καλή χρονιά σε όλους μας!
* Ο Γιώργος Θ. Μιχαήλ είναι αρχιτέκτονας - βιομηχανικός σχεδιαστής
