Του Πάνου Τριγάζη*
Αναρωτιέμαι τι άλλο θα ακούσουμε μέχρι τις εκλογές από τον «εν αναμονή πρωθυπουργό» Κυριάκο Μητσοτάκη. Ο άλλοτε σοβαρός και μετριοπαθής, αν και ανοιχτά νεοφιλελεύθερος, σημερινός αρχηγός της Ν.Δ. τείνει προς τη γελοιοποίηση, κάτι που δεν μου είναι ευχάριστο, διότι η αξιωματική αντιπολίτευση έχει θεσμικό ρόλο σε μια σοβαρή δημοκρατία.
Δυστυχώς, ο Κυριάκος χρησιμοποιεί «επιχειρήματα» εναντίον της κυβέρνησης Τσίπρα τα οποία δανείζεται είτε από το οπλοστάσιο του Τράγκα είτε άλλων γραφικών ιδεολογικών του φίλων στα ΜΜΕ. Πρόσφατο ατόπημά του, ο ισχυρισμός ότι «δώσαμε την Μακεδονία για να πάρουμε τη μη περικοπή των συντάξεων», που, ως γνωστόν, αρχικά αποφάσισε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Eurogroup. Λέτε η Ε.Ε. να πήρε τη Μακεδονία ως αντίβαρο στο Brexit; Μα η ελληνική Μακεδονία είναι ήδη περιφέρεια της Ευρώπης, της οποίας μέλος πρόκειται να γίνει στο ορατό μέλλον και η Βόρεια Μακεδονία.
Ακούγοντας τον καταγέλαστο αυτό ισχυρισμό, θυμήθηκα δήλωση του Βασίλη Λεβέντη, στις 14 Αυγούστου 2018, όταν απελευθερώθηκαν οι δύο στρατιωτικοί μας από τις τουρκικές φυλακές στην Αδριανούπολη. «Πήραμε τους δύο στρατιώτες και παραδώσαμε τη Θράκη» είχε δηλώσει σε ραδιόφωνο ο αρχηγός της Ένωσης Κεντρώων. Δεν θα πω τι Κυριάκος, τι Βασίλης, διότι ο πρώτος θέλει να γίνει πρωθυπουργός, ενώ ο δεύτερος μπαίνει και δεν μπαίνει στην επόμενη Βουλή. Άρα πιο επικίνδυνος για τη χώρα είναι ο Κυριάκος.
Στην ίδια συζήτηση, ο Κυριάκος επικαλέστηκε το αμφιβόλου αξίας επιχείρημα ότι επτά πρωθυπουργοί, μετά το 1991, δεν αναγνώρισαν μακεδονική γλώσσα και εθνότητα, «έγκλημα» που τέλεσε ο Τσίπρας. Με άλλα λόγια, καμαρώνει ο άνθρωπος που υπόσχεται να λύσει τα προβλήματα της χώρας για τη μη λύση επί είκοσι επτά χρόνια ενός προβλήματος το οποίο καταταλαιπώρησε την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας, μετατρέποντάς τη σε ουραγό στις βαλκανικές εξελίξεις και «μαύρο πρόβατο» στην Ευρώπη, ενώ έστρεψε την προσοχή του ελληνικού λαού προς Βορράν αντί προς Ανατολάς. Πράγματι, ο Τσίπρας, συνεπικουρούμενος από τον Κοτζιά, επέλεξε την επίλυση του "Μακεδονικού" υπηρετώντας τόσο τα εθνικά μας συμφέροντα όσο και τη στρατηγική επιλογή της Ε.Ε. για ένταξη των δυτικών Βαλκανίων.
Επιμένει ο Κυριάκος στα περί μακεδονικής γλώσσας και εθνότητας, επιλέγοντας και το ολισθηρό μονοπάτι να ισχυρίζεται ότι η αναγνώριση μακεδονικής γλώσσας εγείρει ζήτημα εμφάνισης μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα. Ο πτυχιούχος του Χάρβαρντ και επί πολλά χρόνια βουλευτής και υπουργός κάνει πως δεν ξέρει ότι οι μειονότητες δεν προκύπτουν από το αν μια ξένη γλώσσα ομιλείται ή διδάσκεται σε μια χώρα, αλλά απαιτεί και άλλα κριτήρια, ορισμένα από το διεθνές δίκαιο, π.χ. το πληθυσμιακό μέσω απογραφής. Με τον τρόπο αυτό αναγνωρίστηκε ελληνική εθνική μειονότητα στην Αλβανία. Το περίεργο, δυστυχώς, είναι ότι τον «μπαμπούλα» της μακεδονικής μειονότητας λόγω αναγνώρισης μακεδονικής γλώσσας επισείει και η ηγεσία του ΚΚΕ.
Επειδή ο Κυριάκος εμφανίζεται και ως γνήσιος ευρωπαϊστής, το ερώτημα είναι από πότε η φιλελεύθερη Δεξιά αγνοεί ή κινδυνολογεί για το ευρωπαϊκό κεκτημένο των μειονοτικών δικαιωμάτων, εθνικών ή γλωσσικών. Φοβούμαι ότι οι «κακές παρέες» με τον Όρμπαν και άλλους νεοδεξιούς του πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού βλάπτουν ανεπανόρθωτα τον Κυριάκο, ο οποίος διαρκώς προσχωρεί στις απόψεις Βορίδη και Άδωνι Γεωργιάδη, κυρίως όμως του Αντώνη Σαμαρά. Λέτε στην πορεία προς τις ευρωεκλογές να δούμε τον Κυριάκο να επαναλαμβάνει το σύνθημα Σαμαρά «Να ανακαταλάβουμε τις πόλεις μας» από τους μετανάστες, το οποίο είχε αντιγράψει από τη Χρυσή Αυγή στις αντίστοιχες εκλογές του 2014;
* Ο Πάνος Τριγάζης είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ
