Η τρίτη σε μέγεθος οικονομία της ευρωζώνης κυβερνάται σήμερα από ένα μέτωπο που συγκροτείται από διαφορετικά ρεύματα λαϊκισμού και ευρωσκεπτικισμού. Η σύγκρουσή του με την ευρωπαϊκή γραφειοκρατία είναι προς το παρόν ελεγχόμενη, αλλά κανείς δεν μπορεί να προβλέψει για πόσο. Κανείς, επίσης, δεν ξέρει τι θα γίνει όταν η περίοδος χάριτος -την οποία παρατείνει εξαιτίας της αγριότητας που δείχνει απέναντι στους μετανάστες- θα έχει εξαντληθεί και τα μεσαία στρώματα θα συνειδητοποιήσουν ότι το επίπεδο ζωής τους δεν βελτιώνεται κυνηγώντας τους πιο αδύναμους.
Την ίδια στιγμή, η δεύτερη οικονομία της Ευρωζώνης βρίσκεται στα πρόθυρα του στρατιωτικού νόμου εξαιτίας των "Κίτρινων Γιλέκων". Ενός αυθόρμητου και ανεξέλεγκτου κινήματος της μεσαίας τάξης, του θεωρούμενου ως το πιο φιλήσυχο κοινωνικό στρώμα, που βγήκε στους δρόμους και τα σπάει διαμαρτυρόμενο για τις αυξήσεις στις τιμές των καυσίμων.
Το κεντρικό ευρωπαϊκό οικοδόμημα, που θεωρούσαμε ότι αντιμετώπισε επιτυχώς την κρίση του 2008, δείχνει να βρίσκεται σε κατάσταση προχωρημένης αποσύνθεσης. Τα μεσαία στρώματα ακόμα και στις πιο ισχυρές χώρες στερούνται πλέον όχι μόνο προσδοκιών για ένα καλύτερο μέλλον, αλλά ακόμα και πόρων για να τα βγάλουν πέρα σήμερα. Και πιστεύουν ότι θα σωθούν ψηφίζοντας Ακροδεξιά. Η κρίση οδηγεί κατευθείαν στον εκφασισμό της κοινωνίας.
Την ίδια στιγμή, ασύλληπτα χρηματικά ποσά κάνουν φτερά στις τσέπες μιας πανίσχυρης, όσο και αόρατης, οικονομικής ελίτ που ελέγχει την κίνηση κεφαλαίων και μετοχών αλλά και τα κέντρα των αποφάσεων.
Είναι η ώρα να γίνει κάτι. Ορθολογικό, δημοκρατικό και ακραία επαναστατικό
