Του Τάκη Γεωργακόπουλου*
Δεν ξέρω αν είμαι ο ειδικός για να μιλήσω ειδικά για την Ευρώπη, αλλά από την εποχή του ΚΚΕ Εσωτερικού με... “βασανίζει” το σύνθημα - στόχος "να μετατρέψουμε την Ευρώπη των Μονοπωλίων σε Ευρώπη των λαών, σε Ευρώπη των εργαζομένων".
Ειλικρινά, κάθε φορά που αναστοχάζομαι αυτό το σύνθημα, νιώθω λίγη απογοήτευση, αφού τόσα χρόνια η Ευρώπη δεν κατάφερε και εμείς μαζί της, να οδηγηθούμε στην Ευρώπη των εργαζομένων. Αντίθετα, θα ’λεγα, η εργασία ως στόχος ζωής και ως μέσο διαβίωσης υποχωρεί έναντι της ανεργίας. Τι απομένει συνεπώς στην Ευρώπη; Μια μίζερη αναδίπλωση, όπου κυριαρχεί η απαξίωση του ανθρώπου σε όλα τα επίπεδα. Κι η Αριστερά στέκεται αμήχανη και ελάχιστα ικανή να παρέμβει αποτελεσματικά για να αναστρέψει την πορεία της Ευρώπης.
Κι αφού το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συντίθεται από εκπροσώπους των ευρωπαϊκών κρατών, τότε είναι στο... "χέρι" και την ιστορική ευθύνη της Αριστεράς να αναστρέψει την εκπροσώπηση κάθε κράτους, σε αυτό το Κοινοβούλιο! Και η κοινή δράση της ευρωπαϊκής Αριστεράς σε αυτό οφείλει να κατατείνει. Στο να δείξει στους λαούς τής Ευρώπης ότι το μέλλον τους είναι... αριστερά!
Πώς μιλάμε για "Ευρώπη των εργαζομένων" όταν κυριαρχεί η ανεργία και απαξιώνεται η εργασία; Ποιες είναι οι δυνάμεις της εργασίας που θα συμβάλουν στον μετασχηματισμό της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Χωρίς παραγωγικό ιστό, χωρίς εργαζόμενους, η έννοια της "Ευρώπης των εργαζομένων" καταντάει φρούδα ελπίδα, χωρίς περιεχόμενο, χωρίς προοπτική...
Χρόνια τώρα συνηθίζουμε να απαξιώνουμε καθαυτές τις ευρωεκλογές επικεντρώνοντας όλο το πάθος και όλο τον δυναμισμό μας στις εθνικές εκλογές, που είναι εξίσου σημαντικές, αλλά εκείνο που οφείλουμε να κατανοήσουμε όλοι είναι ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση "παίζεται" πλέον κάθε πολιτικό "παιχνίδι", λαμβάνονται καθημερινά αποφάσεις ζωής για το μέλλον των λαών της Ευρώπης. Κι αν εκεί δεν είσαι παρών για να δώσεις μάχες ζωής, τότε το μέλλον δείχνει αβέβαιο...
Με την ευκαιρία του ερχομού των ευρωεκλογών, οφείλουμε να... προϋπαντήσουμε όλους εκείνους που πρέπει να τους ζητήσουμε να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ και στις ευρωεκλογές, για να στείλουμε περισσότερους ευρωβουλευτές στο Ευρωκοινοβούλιο, για να συμβάλουμε αποτελεσματικά στον μετασχηματισμό της Ε.Ε.
Το ίδιο οφείλει να κάνει και η Αριστερά σε κάθε χώρα της Ευρώπης. Να σηκώσει τα μανίκια και να ανοιχτεί σε κάθε τοπική κοινωνία, εξηγώντας την σημασία των ευρωεκλογών και τη σημαντικότητα της εκλογής αριστερών ευρωβουλευτών. Γιατί αν η Ευρώπη των λαών έρθει στο προσκήνιο, τότε θα γίνει πραγματικότητα και η Ευρώπη των εργαζομένων.
Δεν χρειάζονται, νομίζω, βαθυστόχαστες αναλύσεις στον απλό πολίτη για να του εξηγήσουμε, για να του εξηγήσει η ευρωπαϊκή Αριστερά, γιατί πρέπει να εκλεγούν αριστεροί ευρωβουλευτές στο Ευρωκοινοβούλιο.
Όταν τόσα χρόνια δέχεται στο πετσί του τις πολιτικές του νεοφιλελευθερισμού, είναι εύκολο να κατανοήσει σήμερα πόσο κινδυνεύει ακόμη και η ίδια η ζωή του από τον κίνδυνο για την ίδια τη δημοκρατία που ελλοχεύει από την άνοδο του φασισμού στην Ευρώπη.
Η Ευρώπη όμως και συνακόλουθα η Ευρωπαϊκή Ένωση για να αποφύγουν το αναθάρρεμα του φασισμού, χρειάζονται νέα πολιτικά εργαλεία που θα οδηγήσουν και στην επαναθεμελίωση της αρχιτεκτονικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και στον προοδευτικό μετασχηματισμό της Ευρώπης.
Διαδικασίες χρειάζεται να αλλάξουν, διαδικασίες χρειάζεται να αναπροσανατολιστούν, αξίες χρειάζεται να επαναπροσδιοριστούν, με επίκεντρο τον άνθρωπο και όχι τα κέρδη όσων σήμερα κρατάνε στα χέρια τους τις τύχες των λαών της Ευρώπης.
Οι ευρωεκλογές του 2019 αποτελούν, νομίζω, ευκαιρία για μια νέα πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε όλα τα επίπεδα, στο κοινωνικό, το πολιτικό, το οικονομικό, στην εκπαίδευση, την εργασία, την υγεία, στον πολιτισμό.
Κι οι εκλογές αυτές πρέπει να σηματοδοτήσουν ταυτόχρονα έναν νέο διεθνισμό ανάμεσα στους λαούς τις Ευρώπης με πρωταγωνιστές τις δυνάμεις της Αριστεράς, τις δυνάμεις της εργασίας, τις δυνάμεις της επιστήμης, τις δυνάμεις του πολιτισμού...
Η Ελλάδα σε αυτή τη νέα διαμορφούμενη ευρωπαϊκή πραγματικότητα οφείλει να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο και να δείξει ότι η έννοια της συνένωσης λαών και πολιτισμών αποτελεί ελληνική ιστορική παρακαταθήκη και διαχρονική ελληνική πολιτική στόχευση.
*Ο Τάκης Γεωργακόπουλος είναι γιατρός, αντιπρόεδρος ΕΟΠΥΥ
