Της Φωτεινής Βάκη
Πόσους ακόμη μετανάστες θα θρηνήσουμε ως θύματα του ρατσισμού που ξεκινά από την καθαρότητα της ελληνικής φυλής;
Πόσο ακόμα «εμπόριο πατριωτισμού» από τους ιδεολογικούς επιγόνους της σβάστικας που λεηλάτησε την πατρίδα χρειάζεται για να οπλίσει το χέρι και να αφαιρέσει τη ζωή από αθώα θύματα;
Πόσα «η δημοκρατία πρόδωσε τη Μακεδονία», πόσο εθνικιστικό δηλητήριο σε μαθητές, πόσες βεβηλώσεις μνημείων και τόπων μνήμης, άναρθρες κραυγές, λιντσαρίσματα του μαινόμενου πλήθους για να σπάσει το αυγό του φιδιού;
Πόση λαθροχειρία της ιστορίας για ένα μαχαίρι στην καρδιά του «ξένου», του «Αλβανού», του «γυφτοσκοπιανού» και του «αντιφά»;
Και ήρθε η σειρά του «Πέτρου», του Αλβανού εργάτη γης.
Στην Κέρκυρα που πάντα έβρισκαν εύφορο έδαφος οι ιδέες του Διαφωτισμού και του πολιτικού ριζοσπαστισμού, της δημοκρατίας και της Αριστεράς δεν χωρά ο φασισμός
