Ο προϋπολογισμός του 2019 είναι ο πρώτος μετά από οκτώ χρόνια που προβλέπει δημοσιονομική χαλάρωση. Προφανώς δεν πετάει λεφτά από τα παράθυρα. Περιέχει όμως σημαντικές ελαφρύνσεις, μέτρα ανακούφισης και αναπτυξιακά μέτρα, με δεδομένη την κάλυψη των στόχων και τη θετική πορεία της οικονομίας.
Πού είναι τώρα όλοι αυτοί που φώναζαν για “τέταρτο Μνημόνιο”; Τις περικοπές συντάξεων, πάνω στις οποίες βάσισαν το επιχείρημά τους, τις έχασαν. Τώρα το γύρισαν: Δεν εφαρμόζονται, λένε, οι περικοπές, γιατί η κυβέρνηση έδωσε ως αντάλλαγμα το μακεδονικό. Που σημαίνει: Αν οι συριζομαδούροι ήταν πατριώτες, οι συντάξεις θα είχαν κοπεί. Και θα είχε δίκιο η Ν.Δ. ότι βρισκόμαστε σε τέταρτο μνημόνιο.
Λένε ακόμα: Η κυβέρνηση δίνει κοινωνικό μέρισμα επειδή δεν επιστρέφει τα αναδρομικά στις συντάξεις. Αρνείται δηλαδή να αποκαταστήσει τις συντάξεις που έκοψαν αυτοί το 2012 και να τινάξει τη δημοσιονομική ισορροπία στον αέρα. Ώστε να μπορούν μετά να την κατηγορούν για παροχολογία και ανευθυνότητα. Τέτοιο θράσος.
Η δημοσιονομική χαλάρωση αποδίδεται και στα “ματωμένα πλεονάσματα”. Έτσι τα λένε αυτοί που κατέστρεψαν το 25% του ΑΕΠ της χώρας. Που τριάμισι χρόνια καλούσαν την κυβέρνηση να υπογράψει λευκά χαρτιά στο ΔΝΤ (εκείνα δεν ήταν ματωμένα) ενώ ταυτόχρονα ζητούσαν εκλογές γιατί “το πρόγραμμα δεν βγαίνει”. Τώρα που το πρόγραμμα βγήκε, τους έπιασε η κοινωνική ευαισθησία για τα πλεονάσματα που προέκυψαν. Αλλά προσοχή: Όχι γι' αυτά που θα πάνε στο χρέος. Αλλά αυτά που θα επιστραφούν ως ελαφρύνσεις.
Προφανώς η Νέα Δημοκρατία θεωρεί ότι απευθύνεται σε χρυσόψαρα. Και μάλιστα χαζά.
Ή δεν έχει κάτι σοβαρό να πει. Που είναι το ίδιο.
