ΑΝ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ της Ευρωδεξιάς και ειδικότερα της Γερμανίας για τη θέση του ευρωπαϊστή Ζ.Κ. Γιούνκερ είναι ο αντιπρόεδρος των πολύ δεξιών Βαυαρών Χριστιανοκοινωνιστών και πρόεδρος της Κ.Ο. του ΕΛΚ Μάνφρεντ Βέμπερ, τότε το Βερολίνο δεν έχει εκτιμήσει με όρους Ευρώπης το ζητούμενο.
ΚΑΙ ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ είναι η επιλογή και εκλογή μιας πολιτικής προσωπικότητας που να μπορεί να ενώσει τις χώρες - μέλη και να αντιμετωπίσει τον προερχόμενο από τη Δεξιά και Ακροδεξιά ρατσιστικό εθνικισμό που σαν σαράκι ροκανίζει τα θεμέλια της Ένωσης.
ΠΟΙΑ ήταν η λογική αυτής της υποψηφιότητας, ενός δηλαδή Γερμανού που ζητούσε πιεστικά από τον Σόιμπλε να πετάξει έξω από την Ευρωζώνη της Ελλάδα; Θέλουν να συγκρατήσουν τις διαρροές που έχουν προς την Ακροδεξιά υποδεικνύοντας ένα πρόσωπο που δεν ενοχλείται από τις θέσεις των ακραίων και μπορεί να συγκρατήσει τους Χριστιανοκοινωνιστές της Βαυαρίας;
ΕΧΟΥΝ αντιληφθεί τους κινδύνους που ξεπηδούν από παντού; Έχουν εκτιμήσει σωστά τις διαλυτικές πιέσεις που ασκούν στην Ένωση ο Τραμπ και ο Πούτιν; Και αν το έχουν κάνει, αυτή την επιλογή θεωρούν καλύτερη;
ΜΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗ που θα θέσει σε κίνδυνο και τη συγκυβέρνηση Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλιστών, μια και οι δεύτεροι δεν έχουν σκοπό να «πασοκοποιηθούν» παρακολουθώντας χωρίς αντίδραση τα κομματικά παιχνίδια των εταίρων τους στην κυβέρνηση.
Η ΕΠΙΛΟΓΗ Βέμπερ είναι κατώτερη των περιστάσεων και των αναγκών. Πρωτίστως της ανάγκης για την οικονομική ολοκλήρωση της Ε.Ε. όπως αυτή έχει διατυπωθεί από τον Γάλλο Πρόεδρο και η Μέρκελ, μέχρι στιγμής, την έχει "στο ψυγείο".
«ΑΣ ΑΘΡΟΙΣΟΥΜΕ τις ελπίδες μας αντί να αντιτάσσουμε τους φόβους μας» τόνισε ο Γάλλος Πρόεδρος απευθυνόμενος στους 72 παγκόσμιους ηγέτες που βρέθηκαν στο Παρίσι και τους κάλεσε να δώσουν τη «μάχη για την ειρήνη» αρνούμενοι «την αναδίπλωση, τη βία και την επιβολή», ενώ επέκρινε τον «εθνικισμό» τον οποίο προβάλλει κυρίως ο Ντόναλντ Τραμπ.
Η ΠΟΝΗΡΗ Μέρκελ πρόταξε το αίτημα για την ίδρυση του ευρωστρατού! Νέες μπίζνες με εξαγωγές οπλικών συστημάτων και, μέσω αυτών, πολιτική επιρροή!
ΑΝ ΟΙ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΕΣ δυνάμεις της Ευρώπης, δηλαδή οι Σοσιαλιστές (εξαιρουμένου του ΠΑΣΟΚ), οι Πράσινοι και η Αριστερά, δεν κινητοποιηθούν και δεν ενώσουν τις δυνάμεις τους, η αυτοκριτική για τις συνέπειες θα είναι οδυνηρή και ανούσια, αφού θα έχει ναρκοθετηθεί το παρόν και το μέλλον της Ευρώπης.
