Πολιτικός λόγος για την παραίτηση του Ν. Κοτζιά δεν υφίσταται. Η αχρείαστη συζήτηση που ξεκίνησε προ ολίγων εβδομάδων με τις δηλώσεις Καμένου από τις ΗΠΑ τελείωσε με απόλυτη επιβεβαίωση της κυβερνητικής στήριξης στη συμφωνία των Πρεσπών.
Μετατόπιση από αυτή τη θέση δεν υπάρχει ούτε χιλιοστό. Συνεπώς, οι αναλύσεις του τύπου «ο Κοτζιάς υπήρξε θύμα της ενδοκυβερνητικής κρίσης» και «ο Τσίπρας έφαγε τον Κοτζιά γιατί είναι όμηρος του Καμμένου» δεν έχουν την παραμικρή βάση. Στο υπουργικό συμβούλιο ήταν ο Καμένος που έκανε πίσω με τη δήλωσή του ότι οι ΑΝ.ΕΛΛ. δεν θα παίξουν το παιχνίδι του Μητσοτάκη στο ονοματολογικό. Συνεπώς, τόσο η διαμορφωμένη κυβερνητική θέση για τις Πρέσπες όσο και η θέση του ίδιου του υπουργού Εξωτερικών βγήκαν από εκεί ενισχυμένες. Τα υπόλοιπα είναι ζήτημα ταμπεραμέντου.
Αφελής και υπεραπλουστευμένη είναι η θέση ότι ο Τσίπρας, ανάμεσα στον δεξιό Καμμένο και τον αριστερό Κοτζιά, επέλεξε τον πρώτο. Ο Τσίπρας δεν κάνει ιδεολογικού, ούτε προσωπικού χαρακτήρα επιλογές αυτή τη στιγμή. Ευθύνη του είναι να διασφαλίσει τόσο την κυβερνητική σταθερότητα -ειδικά τώρα, που νομοθετούνται τα μέτρα της ΔΕΘ- όσο και την ελληνική στήριξη στη συμφωνία των Πρεσπών.
Με αυτό το δεδομένο, δεν θα ήταν λογικό για τον πρωθυπουργό ούτε να διαλύσει την κυβερνητική συμμαχία με τους ΑΝ.ΕΛΛ. για να στηρίξει τον Κοτζιά, ούτε να τινάξει στον αέρα τις Πρέσπες για να στηρίξει τον Καμμένο. Και αυτό οφείλουν να το καταλαβαίνουν όλοι. Κατανοητό να μην αρέσει σε κάποιους αριστερούς ο Καμμένος, αλλά η συνεργασία με τους ΑΝ.ΕΛΛ. ήταν η μόνη επιλογή που δεν καθιστούσε τον ΣΥΡΙΖΑ όμηρο των μνημονιακών κομμάτων και του σχεδίου της «αριστερής παρένθεσης».
Κατανοητή, επίσης, η ανησυχία μήπως η αποχώρηση του Κοτζιά σημάνει αναδίπλωση από τη συμφωνία των Πρεσπών, αλλά η ανάληψη του υπουργείου Εξωτερικών από τον ίδιο τον πρωθυπουργό ακριβώς το αντίθετο σηματοδοτεί.
Η αντιπολίτευση, τέλος, κάνει για ακόμα μια φορά τον ευσεβή της πόθο πολιτική ανάλυση και σπεύδει να διαπιστώσει αποσταθεροποίηση της κυβέρνησης, όπως κάνει δύο φορές τον μήνα από το 2016. Για μια φορά ακόμα είναι λάθος η ανάλυσή της και θα το διαπιστώσει τον Νοέμβριο που θα κληθεί στη Βουλή να τοποθετηθεί πάνω στα μέτρα της ΔΕΘ.
Δεν μπορεί όμως να μην επισημάνει κάποιος την υποκρισία της Ν.Δ., που χθες έβγαλε ολόκληρη ανακοίνωση για την παραίτηση Κοτζιά αποφεύγοντας να πει έστω και μισή λέξη για τη θέση της επί της συμφωνίας των Πρεσπών. Απλώς άλλαξε το τροπάριο: ενώ μέχρι χθες, «ο Καμμένος ήταν ουρά του Τσίπρα, που πούλησε το μακεδονικό για να μην κόψει τις συντάξεις», από χθες «ο Τσίπρας είναι όμηρος του Καμμένου, που υπονομεύει το μακεδονικό για εκλογικούς λόγους». Ότι να 'ναι.
«Αυτή είναι η άποψή μου και αν δεν σας αρέσει έχω και άλλη», που θα έλεγε και ο Γκράουτσο Μαρξ.
