Το πρόσφατο κοινό μανιφέστο της Λεπέν με τον Σαλβίνι ήταν μια κίνηση που έχει στόχο τις ευρωεκλογές, όπου η Νέα Δεξιά ετοιμάζεται να καταγράψει τη δυναμική της. Η Λεπέν και ο Σαλβίνι δεν είναι μόνοι τους.
Η Νεοδεξιά συγκυβερνά ήδη στην Αυστρία, ενώ στον πολιτικό και ιδεολογικό της χώρο κινούνται σταθερά οι κυβερνήσεις της Ουγγαρίας και της Πολωνίας. Αξιοσημείωτη είναι η άνοδος των νεοδεξιών κομμάτων σε χώρες της Βόρειας Ευρώπης, όπως η Ολλανδία, η Σουηδία αλλά και η Γερμανία. Στοιχεία νεοδεξιάς ρητορικής υπάρχουν εμφανέστατα και στο πολιτικό μπλοκ που κέρδισε το δημοψήφισμα του Brexit.
Κοινό σημείο στη ρητορική όλων αυτών είναι η σκληρή στάση απέναντι στους μετανάστες και τους πρόσφυγες, ο αντισυμβατικός λαϊκιστικός λόγος, η υπεράσπιση της εθνικής ταυτότητας, η ανοιχτή περιφρόνηση των φιλελεύθερων δημοκρατικών αξιών. Η Νέα Δεξιά είναι το προϊόν της βαθιάς κρίσης που βιώνει σήμερα η Ευρώπη, τόσο στο οικονομικό όσο και στο κοινωνικό επίπεδο. Μιας κρίσης που συμπαρασύρει τα παραδοσιακά κόμματα εξουσίας, τα οποία οδηγούνται σε πρωτοφανή συρρίκνωση ή μετατρέπονται σε ουρά της Ακροδεξιάς.
Το ευρωπαϊκό πολιτικό κατεστημένο δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την άνοδο της Ακροδεξιάς.
Αποτελεσματική απάντηση μπορεί να είναι μόνο η αποδέσμευση από την πολιτική της λιτότητας, η φορολόγηση του πλούτου που σήμερα δραπετεύει στις ofshore, η επαναθεμελίωση της σταθερής και μόνιμης εργασίας στο παραγωγικό μοντέλο, η δραστική αύξηση των δημόσιων επενδύσεων, η ανασυγκρότηση του κοινωνικού κράτους.
Αλλά και η αποφασιστική υπεράσπιση των φιλελεύθερων δημοκρατικών αξιών. Και ο ρόλος αυτός ανήκει σε ένα προοδευτικό μέτωπο με κορμό την Αριστερά.
