Του Βλάση Αγτζίδη (*)
Φαίνεται πως η αντικειμενική αποτίμηση της δεκαετίας του '40 θα αργήσει πολύ. Κυρίως γιατί το εμφυλιοπολεμικό πνεύμα και η χρήση των εμφυλιοπολεμικών στερεοτύπων (ένθεν - κακείθεν) είναι μια προσοδοφόρα ενασχόληση....
Τελευταίο κρούσμα, η αναφορά από τον Σάκη Μουμτζή - ενός σχολιαστή του liberal.gr, που εσχάτως έχει βαλθεί να ζωντανεψει το κλίμα του Εμφυλίου από την πλευρά των τότε νικητών καλλιεργώντας ένα ψυχροπολεμικό κλίμα- ότι ο Ν. Πλουμπιδης "δεν ανήκει στο ελληνικό έθνος". Αφορμή υπήρξε η εκδήλωση του Ιδρύματος της Βουλής για το τραγικό πρόσωπο του Νίκου Πλουμπίδη και η έκθεση που διοργανώθηκε με τίτλο “Στενή κι αδιάβατος, τραχεία η οδός. Νίκος Πλουμπίδης, 1902-1954».
Στην ανάρτηση του σχολιογράφου περί της εθνικής ταυτότητας του Πλουμπίδη κατέθεσα τον εξής σχολιασμό:
"Και να θέλει κανείς να αγιάσει, δεν τον αφήνεις... Κι αυτό δεν έχει καμία σχέση με την κριτική είτε προς τους σοβιετόφιλους ή τους αμερικανόφιλους εκείνης της εποχής (ή ακόμα και τους δωσίλογους της Κατοχής).
Πώς είναι δυνατόν να κατέχεις εσύ το εθνόμετρο και να γράφεις την έκφραση 'Ο Ν. Πλουμπίδης δεν ανήκει στο Έθνος';
Έχουμε χάσει τελείως την αίσθηση των σημασιών των όρων;
Το πώς ορίζεται το σύγχρονο έθνος δεν εξαρτάται από την ιδεοληψία ή την εθελοδουλία κανενός. Είναι μια αντικειμενική φυσική κατάσταση που δεν μπορεί να αναιρεθεί από καμιά υποκειμενική επιλογή..."
(Στη φωτογραφία: Δυστυχώς, τα φώτα είναι σβηστά. Κάπως έτσι φαντάζονται κάποιοι και τα μυαλά των πολιτών.)
* Ο Βλάσης Αγτζίδης είναι διδάκτωρ Σύγχρονης Ιστορίας. Μελέτησε τον μετασχηματισμό της Εγγύς Ανατολής κατά την περίοδο 1908-1922 καθώς και τις σταλινικές διώξεις που έγιναν στην ΕΣΣΔ κατά της αντιπολίτευσης και των εθνικών μειονοτήτων
