Live τώρα    
18°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αραιές νεφώσεις
18 °C
16.6°C19.6°C
2 BF 59%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αυξημένες νεφώσεις
17 °C
14.7°C18.2°C
2 BF 59%
ΠΑΤΡΑ
Αυξημένες νεφώσεις
15 °C
15.5°C16.0°C
1 BF 77%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Σποραδικές νεφώσεις
18 °C
17.8°C19.1°C
5 BF 61%
ΛΑΡΙΣΑ
Σποραδικές νεφώσεις
16 °C
15.9°C18.0°C
0 BF 63%
Ανάποδος Κόσμος / Φτηνά οικοδομικά υλικά
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Ανάποδος Κόσμος / Φτηνά οικοδομικά υλικά

Το αεροδρόμιο της Γάζας, ή ό,τι έχει απομείνει από αυτό, σήμερα. Κάποια μισογκρεμισμένα κτήρια (ένθετη φωτο) χάνονται κι αυτά όχι τόσο από τη φθορά του χρόνου, αλλά από Παλαιστίνιους που ψάχνουν οικοδομικά υλικά για τα βομβαρδισμένα από τους Ισραηλινούς σπίτια τους

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα αεροδρόμιο. Όχι πολύ παλιά, καμιά εικοσαριά χρόνια πίσω, ούτε πολύ μακριά, στη γειτονιά μας, στην ανατολική Μεσόγειο. Κατασκευάστηκε στη Λωρίδα της Γάζας, κοντά στα σύνορα με την Αίγυπτο, και στοίχισε γύρω στα 85 εκατομμύρια δολάρια.

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια ειρηνευτική διαδικασία, εκείνη του Όσλο, που γέννησε ελπίδες και έφερε πίσω στην Παλαιστίνη τον Γιασέρ Αραφάτ και εκατοντάδες στελέχη της PLO για να υλοποιήσουν τη λύση των δύο κρατών (Παλαιστίνης και Ισραήλ). Οι δύο λαοί, η Ευρώπη, ο αραβικός κόσμος και οι ΗΠΑ επένδυσαν πολιτικά και οικονομικά στο εγχείρημα, ενώ ο Διεθνής Αερολιμένας Γιασέρ Αραφάτ ήταν σύμβολο μιας νέας εποχής. Είχε διάδρομο τριών χιλιομέτρων και υποδομές για την εξυπηρέτηση 700.000 επιβατών τον χρόνο. Μπήκε μπροστά και η Palestinian Airlines με τρία επιβατηγά αεροπλάνα, δυο Fokker 50 και ένα Boeing 727, δωρισμένα από την Ολλανδία και τη Σαουδική Αραβία.

«Ξεκινήσαμε με μία πτήση την εβδομάδα και φτάσαμε να κάνουμε δεκαέξι πτήσεις τα Σάββατα, προς Κάιρο, Αμμάν, Ριάντ, Ντουμπάι Άγκυρα κ.α.» θυμάται ο Παλαιστίνιος ιπτάμενος μηχανικός Αχμέντ Αλ Καΐρι. Με το Ισραήλ να έχει τον τελευταίο λόγο στην ασφάλεια, πέρασαν από το αεροδρόμιο της Γάζας 20.000 επιβάτες το 1998, 61.000 επιβάτες το 1999 και 59.000 επιβάτες το 2000, ανάμεσά τους καρκινοπαθείς και άλλοι ασθενείς για θεραπεία στο εξωτερικό. Όσοι πρόλαβαν πρόλαβαν, μέχρι το φθινόπωρο του 2000, οπότε ξέσπασε η δεύτερη ιντιφάντα.

Μια φορά κι έναν καιρό, το διεθνές αεροδρόμιο της Γάζας βομβαρδίστηκε από την ισραηλινή αεροπορία. Πρώτα χτυπήθηκαν τα ραντάρ και ο πύργος ελέγχου το 2001. Ακολούθησαν οι ισραηλινές μπουλντόζες, που ξεκοίλιασαν τον διάδρομο προσγείωσης και απογείωσης το 2002. Θα έρχονταν και άλλες επιδρομές, και άλλες καταστροφές, χιλιάδες θάνατοι.

Η Διεθνής Υπηρεσία Αεροπλοΐας κατήγγειλε την καταστροφή του αεροδρομίου και ζήτησε από το Ισραήλ να πληρώσει για την επισκευή του. Το Ισραήλ, φυσικά, αδιαφόρησε για το «άντρο των τρομοκρατών».

Πέρασαν τα χρόνια, άλλαξαν οι καιροί, προς το χειρότερο. Ό,τι απέμεινε από το αεροδρόμιο είναι μερικά μισογκρεμισμένα κτήρια που διαλύονται σιγά - σιγά. Όχι τόσο από τη φθορά του χρόνου, αλλά από τους εγκλωβισμένους Παλαιστίνιους της Γάζας που ψάχνουν υλικά για να χτίσουν τα σπίτια τους ή για να ξαναχτίσουν εκείνα που καταστράφηκαν από άλλους βομβαρδισμούς. Άλλοι ξηλώνουν τα τσιμέντα, παίρνουν τα σίδερα, τα φορτώνουν σε κάρα και τα πουλάνε για ένα ισχνό μεροκάματο. Έτσι κι αλλιώς, δουλειές δεν υπάρχουν.

Η κατάσταση θα χειροτερέψει τις επόμενες εβδομάδες, μετά και την απόφαση Τραμπ να σταματήσει την αμερικανική συνεισφορά εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων στις υπηρεσίες αρωγής του ΟΗΕ για τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες (το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της Γάζας είναι πρόσφυγες και απόγονοι προσφύγων). Με τον οικονομικό στραγγαλισμό της UNRWA και εκατομμυρίων ανθρώπων (στη Γάζα, τη Δυτική Όχθη, την Ιορδανία, στον Λίβανο) ο Αμερικανός Πρόεδρος και ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Νετανιάχου εκβιάζουν τον παλαιστινιακό λαό και τους ηγέτες του ώστε να αποδεχθούν τα τετελεσμένα της κατοχής και του εποικισμού, να διαγράψουν από τα όνειρά τους την επιστροφή. Σε αντάλλαγμα, θα μπορούσε να «χαλαρώσει» ο χερσαίος αποκλεισμός καθώς και να «επεκταθεί» από τα 3 στα 5 έως 8 χλμ. η θαλάσσια ζώνη όπου μπορούν να ψαρεύουν οι Παλαιστίνιοι της Γάζας. Δεν περιλαμβάνεται το αεροδρόμιο, το οποίο, από σύμβολο ελπίδας, έχει γίνει σύμβολο απόγνωσης, μια μεγάλη μάντρα φτηνών οικοδομικών υλικών από τα οποία πολύ δύσκολα θα χτιστεί η ειρήνη.

ΥΓ.: Οι νομπελίστες Γιασέρ Αραφάτ, Γιτζάκ Ραμπίν και Σιμόν Πέρες που υπέγραψαν πριν από 25 χρόνια στην Ουάσιγκτον την "Ειρήνη των γενναίων" έχουν πεθάνει. Ο επίσης μακαρίτης Έντουαρντ Σαϊντ είχε χαρακτηρίσει την πενταετή μεταβατική συμφωνία του Όσλο "εργαλείο για την παράδοση των Παλαιστινίων".

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL