Της Κάκης Μπαλή
Για τη Γλασκώβη οι 31,9 βαθμοί Κελσίου που μετρήθηκαν φέτος το καλοκαίρι είναι ρεκόρ όλων των εποχών. Όπως οι 32 που μετρήθηκαν στο Σάνον της Ιρλανδίας, οι 40,5 στην Τιφλίδα της Γεωργίας, οι 41,1 στο Τόκιο και οι 34,5 στο Ροβανιέμι, που πλασάρεται ως το χωριό του Αϊ Βασίλη και είναι ο αγαπημένος χειμερινός τουριστικός προορισμός στη Φινλανδία. Παντού κρούουν τώρα τον κώδωνα του κινδύνου για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής - με εξαίρεση τους Τραμπ και σία που ισχυρίζονται πως τέτοιο πράγμα δεν υπάρχει, πως τα ασυνήθιστα ζεστά καλοκαίρια έρχονται και παρέρχονται κι απλά τα ξεχνάμε.
Πράγματι, στατιστικά στοιχεία για τις υψηλότερες -όπως και για τις χαμηλότερες- θερμοκρασίες δεν υπάρχουν από... πάντα. Κι ένα τέτοιο καλοκαίρι σαν το φετινό, καθαρά στατιστικά, θα μπορούσε να υπάρξει και πριν από 50 ή 100 χρόνια. Ίσως, μάλιστα, όντως να είχε υπάρξει πριν από 200 ή 300 χρόνια - καθώς κατά κανόνα δεν υπάρχουν μετεωρολογικά αρχεία πριν από τον 20ό αιώνα.
Αυτό που ανησυχεί τους ερευνητές του κλίματος, όμως, είναι η συχνότητα με την οποία σπάνε τα ρεκόρ της ζέστης και της ξηρασίας τα τελευταία χρόνια - και όχι τα ίδια τα ρεκόρ. Όταν “ταΐζουν” τους υπολογιστές τους με όλα τα γνωστά δεδομένα -για την ατμόσφαιρα, τον ήλιο, τους κύκλους των ωκεανών, τις κινήσεις των βαρομετρικών και τα αέρια θερμοκηπίου που προκαλούνται από την ανθρώπινη δραστηριότητα, ενεργοποιούν τα πολύπλοκα μοντέλα πρόβλεψης και πατούν το κουμπί “μέλλον”, τότε διαπιστώνουν ότι αυτό που σήμερα επιμένουμε να λέμε “ακραίο καιρικό φαινόμενο” άρχισε ήδη να είναι “κανονικότητα”. Ότι, δηλαδή, πρέπει να μάθουμε να ζούμε με πιο υψηλές θερμοκρασίες και πιο μακριές περιόδους ξηρασίας, οι οποίες θα έχουν σαν αποτέλεσμα πιο έντονες βροχοπτώσεις και πιο επικίνδυνες πλημμύρες. Ότι στον αρκτικό κύκλο θα έρχονται καλοκαίρια Σικελίας και στην Ευρώπη πλημμύρες Φιλιππίνων.
Ακόμη κι αν αποφασίσουν επιτέλους όλες οι χώρες του πλανήτη να αντιμετωπίσουν με σθένος την κλιματική αλλαγή και καταφέρουν να φρενάρουν την υπερθέρμανση, το κουτί της Πανδώρας έχει ανοίξει. Οπότε, μεσοπρόθεσμα απαιτούνται σημαντικές αλλαγές στην αγροτική παραγωγή, στα συστήματα θέρμανσης και ψύξης στις κατοικίες, στα σχολεία, τα νοσοκομεία, στους χώρους εργασίας και βεβαίως άμεση αναδιάρθρωση στον σχεδιασμό της πολιτικής προστασίας.
