Οι τραγωδίες πρέπει να αντιμετωπίζονται με ενσυναίσθηση και ψυχραιμία. Από πολλούς έλειψε και η ενσυναίσθηση και η ψυχραιμία απέναντι στην τραγωδία που διαδραματίστηκε στο Μάτι. Όχι πάντως από τους διασώστες, επαγγελματίες και εθελοντές, που ξεπέρασαν εαυτούς.
Ενώ καπνίζουν ακόμη τα αποκαΐδια, ενώ γονείς, παιδιά, εγγόνια, σύζυγοι και φίλοι δεν έχουν ακόμη αναγνωρίσει τους δικούς τους στο νεκροτομείο, ενώ μειώνονται συνεχώς οι ελπίδες για τον εντοπισμό των αγνοουμένων, είναι δύσκολο να μιλά κανείς για την επόμενη μέρα. Αλλά είναι και απαράδεκτο να μην το κάνει, είναι έλλειψη σεβασμού απέναντι στα θύματα, είναι ένδειξη αδιαφορίας απέναντι στο κοινωνικό σύνολο. Επειδή, οι πυρκαγιές είναι στην ημερήσια διάταξη κάθε καλοκαίρι, επειδή οικισμοί σαν το Μάτι υπάρχουν πολλοί σε όλη την επικράτεια, επειδή μετά τη φωτιά έρχεται το νερό, κι όπως δεν πρέπει να ξεχαστεί το Μάτι, δεν επιτρέπεται να ξεχαστεί και η Μάνδρα.
Η επόμενη μέρα, λοιπόν, απαιτεί σχεδιασμό, δουλειά και κυρίως ισχυρή πολιτική βούληση για σύγκρουση με τα μικρά και μεγάλα συμφέροντα που έχουν επιβάλει τις χρόνιες οικιστικές στρεβλώσεις.
Σχεδιασμό πρωτίστως για την πρόληψη πυρκαγιών και πλημμυρών - και δευτερευόντως για την αντιμετώπισή τους.
Ισχυρή πολιτική βούληση για να κάνουν την εμφάνισή τους οι μπουλντόζες κι εκεί που ακόμη δεν χτύπησε η φωτιά ή το νερό και οι κάτοικοι νιώθουν απατηλά ασφαλείς.
Και τη συντονισμένη συνεργασία όλων, δασολόγων, πολεοδόμων, τοπικών αρχόντων, υπηρεσιακών παραγόντων, με ένα σαφή στόχο: να αποτραπεί η επόμενη τραγωδία, όποιους κι αν ξεβολέψει αυτό.
Ο πρωθυπουργός δεσμεύτηκε την Παρασκευή ότι θα ηγηθεί αυτής της προσπάθειας, ότι δεν θα διστάσει “να σπάσει αυγά”. Αμ’ έπος, αμ’ έργον.
