Δεν υπάρχει προηγούμενο σε παγκόσμια κλίμακα.
Προηγούμενο χώρας που να αλλάζει την ονομασία της, μετά από απαίτηση άλλης χώρας.
Ε, λοιπόν, αυτό ακριβώς συμβαίνει. Εδώ σ’ εμάς, σήμερα...
Τους είδατε βέβαια εκείνους τους χάρτες του BBC.
Εκείνους που δείχνουν το πριν και το μετά.
Σήμερα λοιπόν μια μονάχα Μακεδονία (σκέτο Μακεδονία) υπάρχει.
Κι αυτή είναι η δική μας, η ελληνική Μακεδονία.
Όχι ότι είναι αυτά που έχουν τη μεγαλύτερη σημασία.
Αλλά να, για τους επίμονα δύσπιστους.
Για τους καλοπροαίρετα δύσπιστους πάντως.
Γιατί για τους άλλους, τζάμπα κόπος.
Κοίτα όμως να δεις που Κυριάκος και Φώφη ξεπούλησαν έτσι στη φτήνια το κεντρικό αντιπολιτευτικό τους αφήγημα.
Εκείνο του συριζαίικου λαϊκισμού.
Δεδομένου ότι η επί του "Μακεδονικού" επιλογές τους συνιστούν το ορισμό του λαϊκισμού.
Δηλαδή πιο λαϊκιστής πεθαίνεις.
Όμως, εντάξει, ο Κυριάκος ειδικά το ’χει δίπορτο.
Άλλος μέσα, άλλος έξω.
Μέσα Άδωνις, έξω Γιούνκερ και βάλε.
Έλα όμως που τόνε ξεμπροστιάζουν οι ξένοι δημοσιογράφοι.
Κι από πίσω η Σπυράκη να τρέχει να μαζέψει.
Δεν βαριέσαι, όλα είναι ατμός. Θρασύβουλας...
Παιδιά, πήρε πουθενά το μάτι σας τον Σημίτη;
Τι να κάνει άραγε αυτή η ψυχή;
Και να σκεφτείς ότι το άπαν σύμπαν της κεντροαριστερής διανόησης έχει ταχθεί καθαρά υπέρ της συμφωνίας.
Πιο καθαρά δεν υπάρχει.
Μη σου πω και της Κεντροδεξιάς.
Της καθαρόαιμης Κεντροδεξιάς εννοείται, όχι της ψευδεπίγραφης.
Εκείνον ’κεί τον Πριονίδη, εκείνον ντε, τον δημοτικό σύμβουλο Παγγαίου.
Εκείνον που παρήγγειλε στους σωστούς πατριώτες να σπάσουν τα μαγαζιά και τ’ αυτοκίνητα των συριζαίων.
Ναι, τον έχει ακόμη στο κόμμα του ο Μητσοτάκης, δόξη και τιμή.
Γιατί δηλαδή; Τι δεν καταλαβαίνεις;
Με τον αντεισαγγελέα εφετών, πάντως, αυτόν που ζήτησε τη δίωξη Προέδρου και πρωθυπουργού.
Απλώς τρομάζεις.
Συνειδητοποιώντας τι κυκλοφορεί στον χώρο της Δικαιοσύνης.
Να δεις που κάποιοι σαν αυτόν αποφάσισαν τη μη προφυλάκιση του Μπαρμπαρούση.
Αλλά και τον διαρκή εγκλεισμό της Ηριάννας.
Αν τώρα ο Κυριάκος θεωρεί ότι με το να κατασκευάζει πράγματα από το πουθενά.
Ότι ο Τσίπρας «έδωσε», ας πούμε, το "Μακεδονικό" για να «πάρει» το χρέος.
Ή ότι δήλωσε μετανιωμένος για το δημοψήφισμα.
Εντάξει, παιδιά, άριστα δέκα στην εφευρετικότητα.
Αλλά τόση αντιπολιτευτική ένδεια πια;
Ναι, λοιπόν, τόση...
Πήξαμε πάλι στους πεφτοσυννεφάκηδες.
Οι οποίοι έπαθαν την πλάκα τους με τις χουντικές αχρειότητες του Μπαρμπαρούση.
Ο οποίος Μπαρμπαρούσης μέχρι νοητική υστέρηση επικαλέστηκε να φανταστείς.
«Άνευ νοητικής σύλληψης» εξηγεί συγκεκριμένα.
Μια κότα στρουμπουλή, μια κάτασπρη πουλάδα.
Με μουστάκι στριφτό πάντως, α, όλα κι όλα...
Κι όμως, τον Αρτέμη Σώρα τον υποδέχονται με ζητωκραυγές, με σημαίες και με ταμπούρλα οπαδοί του, λέει.
Τέρμα, παιδιά, δεν υπάρχει σωτηρία.
Ή μήπως υπάρχει; Αν σκεφτείς ότι μπήκε, επιτέλους, το νερό για τα καλά στ’ αυλάκι με τις τηλεοπτικές άδειες.
Το πάλεψε ο Νίκος Παππάς, το πάλεψε μέχρι τέλους ετούτη η κυβέρνηση, κόντρα σε θεούς και δαίμονες.
Και τώρα δικαιώνεται, και επ’ αυτού.
Κι εν τω μεταξύ ο Ντόναλντ Τραμπ χωρίζει τα προσφυγόπουλα από τους γονείς τους.
Και η Ευρώπη από το κακό στο χειρότερο -και- στο μεταναστευτικό.
Μετά την κυβερνητική αλλαγή στην Ιταλία, μετά και τη συντηρητική στροφή της Γερμανίας.
Εκεί όπου οι σοσιαλδημοκράτες δεν έχουν κάνει ακόμη αισθητή την παρουσία τους.
Κι απ’ ό,τι φαίνεται, ούτε πρόκειται.
Ήταν κάποτε λοιπόν μια ευρωπαϊκή ιδέα, με αρχές και αξίες.
Και διηγώντας τα να κλαις με μαύρο δάκρυ...
