Το σλόγκαν "Αν το δηλώσεις, μπορείς να το σώσεις", εμφανίζονταν σε κρατική διαφήμιση του 1983, που αφορούσε στη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων. Αν το καλοσκεφθεί κανείς η λογική του συγκεκριμένου σλόγκαν βρίσκει εφαρμογή σε ένα ευρύ πεδίο, από τις διαπροσωπικές σχέσεις μέχρι και πάσης φύσεως αδικήματα. Από τη στιγμή που κάποιο παράπτωμα ομολογείται, αναγνωρίζεται ως ελαφρυντικό και η αντιμετώπιση του παραβαίνοντος είναι ευνοϊκότερη. Ακόμη οι ψυχολόγοι υποστηρίζουν, ότι η ομολογία ενός ελαττώματος είναι το ήμισυ της βελτίωσης.
Μερικές φορές οι παραβαίνοντες δεν μιλούν, πράττουν. Παράδειγμα είναι η μαφία στην Ιταλία. Όλοι ξέρουν, ότι υπάρχει. Εξακολουθεί να δραστηριοποιείται στον τουρισμό, τα ακίνητα και σε κάθε είδους επιχείρηση, αλλά κανείς δεν εμποδίζει τη δράση τους, αφού τα κέρδη της είναι ικανά να αγοράσουν τη σιωπή. Όσοι δε πραγματικά τους κυνήγησαν, όπως ο δικαστής Τζοβάνι Φαλκόνε, κατέληξαν νεκροί. Εξαίρεση αποτελεί η εκλεγμένη με το Κίνημα των 5 Αστέρων, Πιέρα Αγιέλο, η οποία συμμετείχε ανώνυμα και με καλυμμένο πρόσωπο στην προεκλογική εκστρατεία, και αποκάλυψε τα στοιχεία της, αφού κέρδισε μια έδρα στη Βουλή. Δεν σταμάτησε τη μαφία, αλλά έγινε ένα βήμα.
Μια αντίστοιχη περίπτωση είναι και αυτή του Μεξικού, όπου 113 υποψήφιοι δήμαρχοι έχουν δολοφονηθεί από τον Σεπτέμβριο, ενώ έχουν σημειωθεί πάρα πολλές δολοφονίες δημοσιογράφων. Εκεί τα καρτέλ των ναρκωτικών δρουν επίσης απροκάλυπτα. Όλα δημοσιεύονται και όλοι γνωρίζουν τους δράστες, ίσως όχι κατά πρόσωπο, αλλά τουλάχιστον τον χώρο απ’ όπου προέρχονται. Εκτός από διάφορες μελέτες, επιτροπές και δηλώσεις αποδοκιμασίας από αξιωματούχους, δεν αντιδρά κανείς. Είναι απορίας άξιο πώς ο ΟΗΕ δεν παρεμβαίνει ενεργά -όπως και σε άλλες περιπτώσεις- την ώρα που τα ναρκωτικά καταλύουν τη δημοκρατία ενός εκ των ιδρυτικών μελών του.
Επεξηγηματικό αρκετά είναι ένα σημείο του διαλόγου μεταξύ του Μεξικανού Προέδρου και της Χίλαρι Κλίντον κατά το παρελθόν στο πλαίσιο επίσκεψης της τελευταίας στο Μεξικό. Όταν η κυρία Κλίντον ζήτησε από το Μεξικό να λάβει μέτρα για το ζήτημα των ναρκωτικών, ο Πρόεδρος της εξήγησε, ότι «παράγουμε γιατί εσείς (η δύση) αγοράζετε».
Οι αδικούμενοι αποτελούν την πλειοψηφία σε σχέση με τους αδικούντες. Πώς γίνεται οι λίγοι να κερδίζουν; Μεμονωμένη δράση καθιστά κάποιον πολίτη ή πολιτικό αναλώσιμο. Μαφία δεν υπάρχει μόνο στην Ιταλία, ούτε αφορά μόνο τα όπλα και τα ναρκωτικά. Όλοι είμαστε συνένοχοι είτε γιατί στεκόμαστε απλοί παρατηρητές, περιμένοντας τον ηγέτη να μας σώσει είτε γιατί γινόμαστε μέρος της με περισσότερο ή λιγότερο έκνομες δράσεις.
