Για να πούμε την αλήθεια, σπάνια η κυβέρνηση ήταν σε τόσο καλή θέση όσο τώρα τελευταία. Εν μέρει, γιατί απαλλάσσεται οσονούπω από το φορτίο των Μνημονίων, των μεσοπρόθεσμων, των μέτρων και των αντιμέτρων, για τα οποία έχει καταβάλει μεγάλο πολιτικό κόστος. Εν μέρει, γιατί, όπως μπορεί να δει κανείς, αν δεν φοράει παρωπίδες, πάει για μια καλή, εμπροσθοβαρή, ρύθμιση χρέους. Εν μέρει, γιατί μπόρεσε και τόλμησε να διαπράξει τη δύσκολη συμφωνία με τα Σκόπια κι αυτό έχει τεκτονικές επιπτώσεις στον χώρο των βασικών της αντιπάλων. Και εν μέρει γιατί ο Μητσοτάκης, σε αντίθεση με τον Τσίπρα, δεν είναι καθόλου μα καθόλου, σε φόρμα.
Το τελευταίο μην το υποτιμάτε. Αιχμάλωτος μιας σέχτας ακροδεξιών, που ακούνε Κεντροδεξιά και τραβάνε πιστόλι, ο αρχηγός της Ν.Δ. κινείται σε ένα ναρκοθετημένο έδαφος μέσα στο ίδιο του το κόμμα. Δίνει, με αφορμή το “Μακεδονικό”, την εικόνα στο πανελλήνιο ότι ακολουθεί αντί να τον ακολουθούν. Ότι δεν έχει άποψη, γραμμή, τσαγανό, ορίζοντες, βάρος, πολιτική σκέψη. Απογοητευτικό τον χαρακτηρίζουν οι Ευρωπαίοι κομματικοί του φίλοι. Ασταθή οι ηγεσίες των μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών. Λίγος, ανεπαρκής, «δεν μπορεί το παιδί» είναι η ταμπέλα που του κόλλησαν στους διαδρόμους της Ν.Δ. και αναβοσβήνει πάνω από το κεφάλι του.
Δεν είναι σε θέση να ανοίξει δρόμους, να εμπνεύσει, να πείσει να τον ακολουθήσουν. Αυτό, όμως, είναι το μισό του κακού. Το άλλο μισό, ίσως ακόμα χειρότερο, είναι ποιους επέλεξε να ακολουθεί. Έχει συμβεί και άλλες φορές στην Ιστορία ηγέτες χωρίς προσόντα να γίνονται καταστροφικοί, ακολουθώντας νάνους που τους κολακεύουν, ή τους εκβιάζουν ή απλώς τους αποπλανούν. Ε, ο Κυριάκος ακολουθεί τον Άδωνι - αν είναι δυνατόν. Τον Σαμαρά - ο Θεός να βάλει το χέρι του. Τους ολετήρες, τους εχθρούς που έγιναν φίλοι και τους είδα -φως-κι-ανέβηκα της παράταξής του. Με αποτέλεσμα αυτό που όλοι βλέπουμε στη δημόσια εικόνα της.
Καλύτερα, θα πεις. Όμως δεν είναι έτσι. Διότι, εκτός από την κρυφή χαρά της κυβέρνησης με τέτοιον αντίπαλο απέναντί της, υπάρχει και η χώρα. Και θα ήταν εκατό φορές καλύτερα για όλους αν η Ν.Δ. αξιωνόταν να απαλλαγεί από όσους, ελέω Μητσοτάκη, μπορούν να στεγάζουν την εμπάθεια, τη μικρόνοια, και το ακροδεξιό θράσος στην αξιωματική αντιπολίτευση...
