Ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους:
Η Νέα Δημοκρατία δεν έχει καμία θέση για το "Μακεδονικό". Το "Μακεδονικό" την ενδιαφέρει μόνο στον βαθμό που μπορεί να προκαλέσει ενδοκυβερνητικά προβλήματα. Η ίδια όμως κάνει ό,τι μπορεί προκειμένου να κρατήσει την ουρά της έξω από το θέμα. Γιατί μπορεί, ως κυβέρνηση, να διαμόρφωσε την γραμμή του 2008, η οποία αποτελεί σήμερα τη βάση για τη συμφωνία. Αλλά ως κόμμα πάτησε γερά στον εσμό των “μακεδονομάχων”, που είναι φτιαγμένος από τα δεξιά μετεμφυλιακά γονίδια. Μπορεί ο αρχηγός της να θέλει να δείξει κάπως εκσυγχρονισμένο πρόσωπο στην Ευρώπη, αλλά στην Ελλάδα χρειάζεται και την τελευταία ψήφο όλων αυτών που τρέχουν στα συλλαλητήρια. Ακόμα και αυτών που έτρεξαν να χτυπήσουν τον Μπουτάρη. Και, κυρίως, όλων αυτών που χάρηκαν επειδή κάποιοι χτύπησαν τον Μπουτάρη.
Είναι προφανές ότι η αντίφαση αυτή μπορεί να σκάσει στα χέρια της αξιωματικής αντιπολίτευσης και να την κάνει δέκα κομμάτια, ειδικά από τη στιγμή που ο Κ. Μητσοτάκης αρνείται να παίξει κάποιον ηγετικό ρόλο και να χαράξει μια ξεκάθαρη γραμμή πάνω στο θέμα. Με αυτό δεδομένο, η μόνη τους διέξοδος είναι να κατηγορήσουν την κυβέρνηση για μειοδοσία. Θα το κάνουν ούτως ή άλλως και άσχετα με το περιεχόμενο της συμφωνίας. Διότι δεν έχουν άλλη επιλογή. Ο "πατριωτισμός" είναι το τελευταίο τους καταφύγιο.
Εν τω μεταξύ, οι υποστηρικτές της λύσης μέσα στο κόμμα δεν βγάζουν άχνα. Ακόμα και οι πρωτεργάτες του 2008 κρύβονται. Αποδεικνύοντας ότι η Ν.Δ. απέχει από ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κόμμα αρχών όσο ο Australopithecus Afarensis από τον Homo Sapiens.
