Η πτώση της Δεξιάς στην Ισπανία, υπό το βάρος πρωτοφανών οικονομικών σκανδάλων, άνοιξε τον δρόμο για κυβέρνηση Σοσιαλιστών. Παράλληλα ανοίγει και τον δρόμο για σοβαρές πολιτικές ανακατατάξεις και δημιουργία προοδευτικής πολιτικής πλειοψηφίας. Αξίζει εδώ να υπενθυμίσουμε ότι ο νέος πρωθυπουργός της Ισπανίας, ο Πέδρο Σάντσεθ, δεν προέρχεται από το παραδοσιακό πολιτικό κατεστημένο των Ισπανών Σοσιαλιστών. Εξελέγη από την κομματική βάση με την εντολή να σπάσει την παραδοσιακή συναίνεση του PSOE με τη Δεξιά και να στρέψει το κόμμα σε μια αριστερή κατεύθυνση.
Έτσι η Ισπανία είναι πλέον η τρίτη χώρα του ευρωπαϊκού Νότου, μετά την Πορτογαλία και την Ελλάδα, που αποκτά κυβέρνηση με ξεκάθαρο προοδευτικό προσανατολισμό. Την ίδια στιγμή το παραδοσιακό πολιτικό σύστημα στην Ευρώπη, που από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 βασίστηκε στην προγραμματική συναίνεση Δεξιάς - Σοσιαλδημοκρατίας, φαίνεται να καταρρέει.
Η πολιτική αλλαγή στην Ισπανία ανοίγει νέες δυνατότητες. Η συμμαχία του Νότου μπορεί και πρέπει να βαθύνει. Να αναδείξει την εναλλακτική προοπτική απέναντι στην πολιτική της λιτότητας, που διαλύει τις ευρωπαϊκές κοινωνίες και διευρύνει τις ανισότητες. Να προωθήσει ένα εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο, που θα υπερασπίζεται την αξιοπρεπή εργασία και το κοινωνικό κράτος. Και, το πιο σημαντικό, να συσπειρώσει γύρω από το σχέδιο αυτό ένα πλειοψηφικό μπλοκ κοινωνικών δυνάμεων, όχι μόνο στον Νότο, αλλά και στον Βορρά.
Η Αριστερά πρέπει να ανασυγκροτηθεί και να δράσει. Αν σήμερα δεν διεκδικήσει ηγεμονικό ρόλο, το μέλλον της Ευρώπης είναι ο κατακερματισμός, η Ακροδεξιά, η ολοκληρωτική παράδοση της πολιτικής στους τραπεζίτες. Η Ευρώπη της επόμενης μέρας ή θα είναι δημοκρατική και κοινωνική ή δεν θα υπάρχει.
