Πόσο βολικό, πόσο αβασάνιστο, πόσο τέλειο αυτό το άλλοθι. Πόσο τυχεροί θα πρέπει να αισθανόμαστε που έχουμε αυτό το νεοναζιστικό πολιτικό μόρφωμα να του φορτώνουμε πλέον ό,τι νοσηρό, ό,τι απάνθρωπο, ό,τι σιχαμερό κυκλοφορεί γύρω μας και λερώνει την κοινωνική μας πραγματικότητα. Λες και η χώρα περίμενε τη Χ.Α. ώστε να πάρει όνομα και ταυτότητα η φασιστική μάζα που σέρνεται ιστορικά και σταθερά αναπαράγεται εντός του πολιτικού και κοινωνικού ιστού της χώρας.
Μια μάζα που θρέφεται με εθνικισμό, θρησκευτικό φανατισμό, ρατσισμό και μίσος για οτιδήποτε το διαφορετικό και εκφραζόταν διά της ψήφου της πολύ πριν ανατείλει κοινοβουλευτικά ο “μαίανδρος” του Μιχαλολιάκου και της συμμορίας του. Μια μάζα που έβρισκε και βρίσκει πολιτικό αποκούμπι στα “πατριωτικά” και “χριστεπώνυμα” έδρανα κομμάτων του λεγόμενου δημοκρατικού τόξου και στην πρώτη ευκαιρία εκδηλώνει οργή, βρίθει αγανάκτησης, ξεσπά κατά των εχθρών του έθνους και της ορθοδοξίας, απειλεί όσους αμφισβητούν την δική της ανάγνωση της Ιστορίας και τιμωρεί τους προδότες.
Μια παλιά λογική έλεγε ότι καλό είναι αυτή η μάζα να μη βρει ποτέ έναν γνήσιο πολιτικό εκφραστή του συντηρητισμού και του εθνικισμού της και είναι προτιμότερο να διαχέεται και να αδρανοποιείται -πλην εξαιρέσεων- στο εσωτερικό των μεγάλων παραδοσιακών κομμάτων. Μια συνταγή που λειτούργησε για σχεδόν σαράντα χρόνια και κατάφερε να συντηρήσει εν υπνώσει ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας που έδειχνε εμφατικά το μέγεθός του σε μεγάλα συλλαλητήρια με εθνικό και θρησκευτικό στίγμα. Μια συνταγή που εν πολλοίς χάλασε με την απότομη αναμετάδοση του λόγου της Χ.Α. την ώρα της έξαρσης της οικονομικής κρίσης, την κοινοβουλευτική της έκρηξη και συνοδεύτηκε από την αγωνία κάποιων κομμάτων να επαναπατρίσουν το κομμάτι της ακραίας μάζας που ανακάλυψε τον γνήσιο εκφραστή του υπερσυντηρητισμού του και αποφάσισε να τα εγκαταλείψει. Αγωνία που συχνά μεταφράζεται άλλοτε σε υιοθέτηση ακραίας ρητορικής και άλλοτε με χάιδεμα αυτιών για τους ψηφοφόρους της Χ.Α. “που δεν είναι όλοι τους νεοναζί και φασίστες”. Μόνο που όχι μόνο είναι όλοι τους φασίστες, αλλά δυστυχώς υπάρχουν και ακόμη πολλοί φασίστες που δεν έχουν πάει στη Χ.Α.
Δεν ανήκει στη Χ.Α. ο δήμαρχος του Άργους ούτε οι υπόλοιποι πολιτευτάδες που επικρότησαν το ξυλοκόπημα του Γιάννη Μπουτάρη. Η Χ.Α. είναι μονάχα το άλλοθί τους για να κυκλοφορούν ανάμεσά μας.
