Μόλις 15 λέξεις αφιερώνει η απεργιακή ανακοίνωση των εργαζόμενων στο μετρό στην έλλειψη προσωπικού, ανταλλακτικών και αναλώσιμων υλών. Όλη η υπόλοιπη ανακοίνωση είναι γεμάτη ασαφείς γενικότητες για τη διοίκηση που απρόσκοπτα (sic) αρνείται να συζητήσει με κάποιους, ενώ συνδιαλέγεται με κάποιους άλλους, για “τον προγραμματισμό της εταιρείας”, που “δεν είναι ατομική υπόθεση κανενός και δεν εξαρτάται από τη διαθεσιμότητα του διευθύνοντος συμβούλου”, για “μέλη του κατεστημένου”, “παιδιά του κομματικού σωλήνα” και “μαφιόζικες πρακτικές”, για τραμπουκισμούς σε “οποιονδήποτε εργαζόμενο έχει αντίθετη άποψη ή θίγει τα συμφέροντά τους».
Προφανώς και κανείς δεν καταλαβαίνει ακριβώς περί τίνος πρόκειται, αλλά μάλλον δεν ήταν αυτός ο στόχος της ανακοίνωσης. Αυτό που κατάλαβε ο κόσμος είναι ότι το μετρό έκλεισε 24 ώρες και μια ολόκληρη πόλη ταλαιπωρήθηκε όχι για λόγους που αφορούν το επιβατικό κοινό, αλλά επειδή κάποιοι προσπαθούν να πιέσουν κάποιους άλλους.
Αν νομίζετε ότι έτσι κερδίζετε την αλληλεγγύη του κόσμου, παιδιά, μάλλον κάνετε πολύ μεγάλο λάθος.
