Το νομοσχέδιο για την αναδοχή, που σήμερα θα τεθεί σε ψηφοφορία στη Βουλή, έχει βασικό στόχο την αποδέσμευση όσο το δυνατόν περισσότερων παιδιών από τα ιδρύματα και την ένταξή τους σε ένα υγιές οικογενειακό περιβάλλον. Έπρεπε, βεβαίως, να έρθει στον τόπο μια κυβέρνηση με κορμό την Αριστερά για να μπει επιτέλους τάξη σε ένα τοπίο άναρχο, που χαρακτηριζόταν από μεγάλες χρονικές καθυστερήσεις στις διαδικασίες αναδοχής και υιοθεσίας, καθώς και από την ανεξέλεγκτη δράση σκοτεινών κυκλωμάτων. Αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση...
Το γεγονός ότι το νομοσχέδιο δίνει τη δυνατότητα αναδοχής σε ζευγάρια που έχουν κάνει σύμφωνο συμβίωσης έχει ανοίξει μια συζήτηση που τις τελευταίες ημέρες κυριαρχεί πάνω σε οτιδήποτε άλλο: Τι θα γίνει με τα ομόφυλα ζευγάρια που έχουν κάνει σύμφωνο συμβίωσης; Η προφανής απάντηση είναι: Ό,τι γίνεται και με τα υπόλοιπα. Εφόσον κριθούν κατάλληλα, μπορούν να προχωρήσουν στις σχετικές διαδικασίες. Στις σύγχρονες κοινωνίες καμία διάκριση δεν μπορεί να ισχύει με βάση το φύλο ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό. Το ουσιώδες είναι να μπορούν να εξασφαλίσουν σε ένα παιδί ισορροπημένη ζωή και αγάπη.
Απέναντι σε αυτή τη λογική υψώνεται ένα μέτωπο άρνησης και σκληρού κοινωνικού συντηρητισμού. "Η κοινωνία δεν είναι έτοιμη για κάτι τέτοιο" είπαν κάποιοι βουλευτές, από όλες τις κοινοβουλευτικές πτέρυγες, πετώντας το μπαλάκι γενικώς και αορίστως στην "κοινωνία" και αποφεύγοντας να διευκρινίσουν ότι με αυτόν τον όρο εννοούν κατά βάση τους μητροπολίτες της περιφέρειάς τους. Κάποιοι από αυτούς έκαναν χθες από τη Βουλή επίδειξη βαθέος σκοταδισμού μιλώντας για "αμαρτήματα" και ταυτίζοντας την ελεύθερη σεξουαλική επιλογή με εγκλήματα όπως η ασέλγεια σε ανηλίκους.
Εντάξει, θα πει κάποιος, οι συζητήσεις αυτές αντανακλούν τις απόψεις της κοινωνίας. Αν υπάρχουν τέτοιες απόψεις στην κοινωνία, θα ακουστούν και μέσα στη Βουλή. Αξίζει να σημειωθεί, όμως, ότι πίσω από τους θεματοφύλακες του υπερσυντηρητισμού και του σκοταδισμού σπεύδουν να στοιχηθούν και οι χυδαίοι οπορτουνιστές της γραμμής "με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν ψηφίζουμε τίποτα". Γιατί το πολιτικό τους συμφέρον είναι πιο σημαντικό από τη στοιχειώδη κοινωνική ευθύνη. Και γιατί το μόνο που τους νοιάζει είναι να ξανάρθουν στα πράγματα. Τα υπόλοιπα στα παλιά τους τα παπούτσια.
